24
DEKTiGST? VAART
iïFGEH7/EW0HbERbEH
1EENEV7ACV7/6
K.MTCTE pOKAF£ENiE?uUsJ
Vgsgs
liefs Carla
9 april 1981
Van het pand Sasse Van IJssel-
str. 16, dat het nieuwe vrouwen
centrum van Tilburg gaat
worden hebben we de sleutels
gekregen
Aan sportvereniging Tildria is
door de gemeente de huur op
gezegd per 15 april 1981.
Omdat deze vereniging volgens
het kontrakt alleen de grote
zaal gebruikt, hebben we nu
al wel beschikking over de
(Iets verder op bit. zg!)
Alsof ons recht een nederige gunst 1
is, waar we jarenlang om moeten sme
ken
Ik ben mij er zeer wel bewust van
dat een en ander ingewikkelder
in elkaar zit dan hierboven geschre
ven, echterhet gaat mij om de
rode draad.
In 's Hertogenbosch was ik, en
ik sta,akte tegen het oneigenlijk
ge bru'ik van mijn stem als ik niet
wil stemmen op zo een patriarchaal
kapitalisties systeemwaarvan ik
helaas gebruik maak door er geld
van te ontvangen omdat er geen werk
.voor mij voorhanden is, maar waar
ik me intussen niet meer zo heel
schuldig over voel omdat er hele
sloten geld gegooid worden in het
nutteloosste wat er op deze aarde
bestaat: het leger en aanverwanten.
Ik staakte tegen de eeuwigdurende
ontkenning van wat vrouwen doen,
voelen, vinden, willen en weten,
ook door vrouwen.
Mijn hoop op verandering hierin,
wat mannen in het algemeen betreft
heb in opgegeven in zoverre dat ik
die verandering in mijn bestaan wel
niet meer zal zien. Wat vrouwen be
treft is mijn hoop nog niet gestaakt
Overigens is 'Geachte Heer'van Vir
ginia Woolf een niet te beschrijven
goed boekhet is bijna geen toeval
meer dat het juist nu vertaald is
en uitgegeven is door Feministiese
Uitgeverij Sara
Nadat ik gezegd had dat ik wel een
stukje wilde schrijven waarom ik heb
gestaaktvoor zover dat mogelijk
was en ik dat wilde, bleek dat
vele malen moe i1i j ker dan ik
had gedacht
Een paar dagen voor de dertigste
maart las ik in het boek 'Geachte
Heer' van Virginia Woolf een dag
boek aantekening van haargeschre
ven na het bijwonen van een congres
van de Labour Party, in 1935. Dit
trof mij zeer: "Gisteren zijn we
naar een congres van de L.P. in
Brighton geweest en hoewel ik
vanochtend heb geweigerd nog een
keer mee te gaan ben ik natuurlijk
weer zo uit mijn ritme gehaald dat
ik niet aan The Years kon blijven
zitten. Waarom? Met hart en ziel op
gaan in het najager) van iets dat
me niets te zeggen heeft; en wat
is mijn taak als mens? De vrouwe
lijke afgevaardigden lieten zich
danig onder sneeuwen en er kwam
weinig belangwekkends uit. Maandag
zei een van hen dat het tijd werd
dat we de afwas eens laten voor
wat hij is. Een mager en zwak pro
test maar uit het hart gegrepen
Een piepfluitje dat van zich laat
horenmaar toch geen schijn van
kans had tegen het overwicht aan
biefstuk en bier dat zij moeten be
reiden. Gelukkig ben ik ongeletterd
en stemloos niet verantwoordelijk
voor de toestand waarin de maat
schappij verkeerdDat zijn de ding
en die in mijn hoofd murmelen en
me afleiden van wat welbeschouwd
mijn werk is.
Ik was bang dat deze staking het
piepfluitje zou worden.
Tóen de krisis en de dreiging van
de tweede wereldoorlog, nu de
eko nomiese krisis en de dreiging
van de kernwapenwedloop
Het enige verschil met toen en nu
is dat het toen om stemrecht ging
en nu om het recht van abortus
Het stemrecht kregen we van man
nen en het recht van abortus moeten
we van mannen zien te krijgen.
