18
Fl
en
ze
een
er
de tijden zijn wel
van
want
van-
ik
ik hou
het begint al goed, waar-
ik naar binnen liep en de
het gesprek tot
nou
na ik naar
■persoon van
ziens riep
In het trefcentrum was ieder
een druk bezig met voorbe
reiden en organiserenJoke,
Peet, HannekeHuubJos, alles
ging erg snel en was op tijd
klaar. Mijn taak, het boeken
stand je, richtte ik een beetje
in en zo had ieder haar taak.
Als je dan je plaats inneemt en
de mensen zien jou daar zitten
op jouw leeftijd, kijken ze je
net aan of ze water zien bran
den, en je hoort ze bijna den
ken: "doe jij daar aan mee?
Dan denk je die zijn tegen de
aktie en ze nemen de vrouwen
vooral - mi^j niet serieus
Mannen die wel solidair zijn
maken een praatje, bladeren
wat door de boeken en kijken
er geïnteresseerd in en laten
ook blijken dat ze solidair
zijn, tegenover hen voel je
je dan een normaal mens.
Iemand die tegen de aktie was
volgens mij, en waar ik ook
mee samenwerk zei me niet
eens goedendag en dan denk je
hij vindt mij zeker abnormaal,
dit mag helemaal niet op jouw
leeftijd. De rest van de dag
heeft hij ook geen stom woord
gezegd en probeerde mij te
mijden kreeg ik het idee, 't
Liefst zou je dan willen dat
ze zeiden wat ze van je dachten
maar dat gebeurt dus niet. Dan
denk je nou bekijk het maar,
ik ben solidairik staak mee
en voor de rest van de dag ben
ik hier
Wel zou je dan graag willen
dat je meer mensen van je eigen
leeftijd zou zien want als
enige voel je je eng.
Daartegenover kwamen er ook
mannen die hun blik lieten
vallen over de boeken de ti
tels lazen en lachend en hoofd
schuddend weg liepen zonder
iets te zeggen. Later zijn we
met een spreekster naar een
aparte kamer gegaan omdat
te weinig vrouwen aanwezig
waren in het centrum, om daar
■rustig te kunnen praten.
Ze hebben heel veel informatie
gegeven over de rechten van de
vrouw en wat er allemaal aan
vast zit. Ik heb nog veel
nieuwe dingen gehoordwant
over alle feiten was ik ook
niet volledig op de hoogte,
omdat ik bijna niemand had
om daar yan te voren over te
diskussieren 't Was voor mij
erg interessant.
We konden vragen stellen
onze grieven kwijt.
Ma afloop gingen er verschil
lende dames naar het. K.W.J.-
gebouw en hielden met vele
andere vrouwen een demonstra
tie in de stad. Ondertussen
kwamen er meer belangstellende
vrouwen binnen en werd er een
video-band gedraaidwaarna er
weer een diskussie begon.
Tijdens deze diskussie kwam
er een mevrouw naar me toe die
ik ook heel goed ken van het
centrumen ik vroeg haar:
"Jij staakt toch zeker ook
daag?" Antwoord"Ik niet,
vind het belachelijk,
niet van die flauwekul".
Ik: "maar iedere vrouw mag
toch voor haar rechten op
komen
Zij: "Al diegene die aan sta
kingen meedoen zijn altijd de
zelfde, met die vieze haren en
zo, en je moet maar eens zien
hoe ze erbij lopen. Zij zijn
tegenwoordig niet meer tevre
den, iedereen heeft het toch
goed. Zij krijgen allemaal een
uitkering.
Ik: "Jazeker maar diegene die
op kamers wonen betalen zo'n
f 300,= in de maand voor een
kleine kamertje en dan is er
toch al een hele hap van hun
uitkering af.
Zi_j_: "Nou dan moeten ze
kamer nemen van f 175,=
I_k: Daar heb je geen kamer
voor, dat weet jij ook wel."
Zij: "Dan hadden ze maar thuis
moeten blijven bij hun ouders,
dat moesten wij toch vroeger
ook
Ik"Ja, maar
veranderd
k
