1 11 ‘nCWI -WW 'W r en *ssm Voor de vierde keer konden we het verkeer ontwrichten alvorens we de Heuvelstraat introkken. Door de megafoon werd herhaaldelijk ver teld waarom wij staakten. Tevens werden er pamfletten uitgedeeld, gesprekken aangeknoopt. Met name hier kregen we van mannen de meest schunnige opmerkingen naar ons hoofd geslingerd: "Je moet een lui in je kut hebben", "Jullie moeten eens een goeie beurt hebben", "Jullie zijn toch te lelijk om aan te kijken". Met enige aarzeling geven we hier toch een aantal opmerkingen weer. Het is belangrijk dat ook deze ervaringen naar buiten komen. Daarna zongen een aantal vrouwen van Solidair het lied "wie is zot en wie is gek". Dit lied werd hier gezongen omdat dit ziekenhuis in de toekomst een psychiatries ziekenhuis moet worden. Tot slot werden abortus-liederen gezongen, waarna de stoet verder trok. Nu begon het tot de politieauto door te dringen wat voor een stoet zij begeleidde: een stoet stakende vrouwen. En prompt sloot zij zich aan, ging in staking. De auto was niet meer aan de gang te krijgen, zodat de agenten niets anders te doen stond dan duwen. Omdat we toch wilden doorlopen, en ome agent niet bereid was om al duwende de stoet voor te gaan, werden we bedreigd met de intrekking van onze vergunning. Gelukkig kwam er snel een nieuwe auto, zodat we de laat ste hindernissen konden nemen: de Heuvelstraat en Het Stadhuis. Een andere hindernis was een man die vooraan in de stoet liep. Nou vonden we niet dat er geen mannen mee mochten lopen, maar als haantje de voorste was toch wel té. In de Heuvelstraat reageerden veel vrouwen positief, en onze jel sprak hen erg aan. Het einde van de tocht was nabij. Het Stadhuis. Met de laatste kracht werden de leuzen en liederen herhaald. Op het bordes aan de achterkant van het stadhuis werd de volgende verklaring voorgelezen:

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1981 | | pagina 13