DE ABVA VROUWEN GROEP TILBURG
voorstellen
Na enig gegalm met de megafoon in het gebouw, waarschijnlijk toch
voor dovemansoren, trok de stoet verder naar het politieburo.
Het lied:"Alle mannen die verkrachten, weet je waar ik die het liefste
zou zien? In de Amsterdamse grachten, dan wordt alles
beter misschien"
werd al gauw door de hele optocht overgenomen. Een politieagent kwam
ons, tamelijk overstuur, vragen wat de bedoeling was:"We willen toch
zeker niet naar binnen?" Nee, we wilden alleen maar het verkeer
ophouden, een verklaring voorlezen en pamfletten uitdelen.
In het gebouw waren maar drie vrouwen te bekennen, twee administratieve
krachten en één op de afdeling bijzondere wetten. De enige agente
die dienst had was buiten. De andere A9 vrouwen hadden vrij.
Toeval? of zouden zij ook staken?
Enkele vrouwen van de groep"Vrouwen Tegen Sexueel Geweld" lazen de
volgende verklaring voor:
Wij eisen van de bond ondersteuning voor:
- de abortusstrijd
- de strijd voor betere kinderopvang
- betere scholings- en omscholingsmogelijkheden voor vrouwen
- betaald werk voor vrouwen
- kostwinners-principe uit de sociale wetgeving
Wij staan nu voor het politieburo. De meeste vrouwen kennen dit
gebouw alleen van buiten en van negatieve verhalen over:
'Vrouwen die aangifte doen en vernederd worden, niet serieus
genomen worden. Over agenten die er nog een schepje bovenop
doen, door schunnige opmerkingen of onnodige vragen.
Dit maakt dat de drempel voor vrouwen om aangifte te doen steeds
hoger wordt. En dat, terwijl het heel belangrijk is dat er aangifte
gedaan wordt zodat ook instanties eens met de neus op de feiten
gedrukt worden dat:
- vrouwen nog steeds verkracht worden.
Dat verkrachters niet alleen de enge mannen uit de bosjes zijn
of de geestelijke gestoorde of de psychopaat, dat het veel vaker
een bekende is, een 'goede' vriend, familie, buurman....
- Het vaak binnenshuis gebeurd.
- Vrouwen nog steeds lastig gevallen worden
- Vrouwen nog. steeds bang zijn op straat.
- Vrouwen noe steeds naseroeoen worden, s
De FNV groeit dankzij de vrouwen, maar als het om vrouwen eisen gaat die
verdergaan dan onze directe belangen als werkneemster, dan is de
uond niet thuis. De positie van vrouwen op de arbeidsmarkt wordt
steeds slechter. Vrouwen worden teruggedrongen in het vrijwilligers
werk en in de keuken. De vakbond maakt zich daar niet echt druk om.
De vakbond steunt ons op papier en niet in akties zoals deze. En er
is enkel een weinig steun te verwachten voor zover we werkneemster zijn.
Maar vrouwen zijn veel meer als alleen maar werkneemster. De slechte
positie van vrouwen op de arbeidsmarkt moet bekeken worden vanuit
de totale positie waar vrouwen in zitten.
gedaan worden, nagefloten worden.
