REDAKTIONEEL - - 1 een krant een laatste hebben in t op het dan niet a 1 - redakt ie allemaal gebeurd van de je ligt? Erg weinig het aantal gezien het 00- de ff O'kr ant werd en te dra- om te last met kerheid te hebben dat het daar na anders zou zijn, werd ons veel te zwaar. Eén van ons liep letterlijk en figuurlijk met die zware last op d'r schouders, en hield ddaraan een week rug pijn over. Het einde van in zicht?! 20 00. t gezien en aktief in de Maar, niet te lang er waren Geen krant, wat dan wel? Omdat het ons te zwaar die last met ons drieën genhadden we behoefte horen of andere 00 die ons mee willen dragen. Hierbij ging 't er ons leen om meer 00 in de te krijgen, maar veel meer nog om te horen of 00 de OO-krant belangrijk vinden, of ze haar wel of niet willen missen, waarom ze haar belangrijk vin den Dus bereidden we een avond voor in het OO-kafee over de OOkrant waarvoor we alle abonnees uit nodigden Wat leverde die avond OO-kafee Er kwamen vinden wij abonnees 75) aantal 00 dat beweging is. daarom getreurd: 20 vrouwen Hun motivatie om te komen was dat ze de OO-krant niet wilden zien verdwijnen, en sommigen ook een bijdrage wilden leve- Enerzi jds wilden we horen of andere 00 het nog wel belang rijk vonden dat wij als re- daktie doorgingen waarmee we begonnen waren..NI. tijd en e- nergie steken in een OO-krant uitbrengenOok al zijn we zelf heel enthousiast en leren we er veel van, we doen al dat werk niet alleen voor ons zelf. Anderzijds wilden we ter diskus- sie stellen wie er verantwoorde lijk is voor de OO-krant. Is dat alleen de redaktie? Of zijn dat in principe alle 00, die in de OO-beweging zitten en van daar uit belang hebben bij de 00- krant Na het uitbrengen van de laatste krant (voor kerstmis) bleven we slechts met drie vrouwen in de redakt ie over. We hadden goede hoop èn op onze eigen kracht èn op uit breiding van de redaktie Het laatste bleek toch niet zo gemakkelijk. Slechts één vrouw kwam erbij met wie we natuurlijk wel heel blij zijn. Enthousiast en gemotiveerd gingen we met ons vieren plan nen maken voor de volgende krant. Aan ideeën ontbreekt ons nog steeds niet! Maar de praktische uitvoe ring van onze plannen. Dat bleek te veel voor ons te zijn, en helemaal toen één van ons tijdelijk afvlei i.v.m verhuizing. Wel willen, maar niet kunnen. Wat doe je dan? Blijven willen en steeds weer merken dat je niet kan ver wezenlijken wat je wil? Of nagaan waaróm je niet kan realiseren wat je wil, en dan maar even uitstellen wat je wi 1 Voor het gekozen Een gemakke1ijke keuze was dat beslist niet. We weten alle maal we hoe moeilijk, het is om je wensen en verlangens - al dan niet tijdelijk - aan de kant te zetten. Wij, Nel, Marjo en klaarbesloten uiteindelijk dan toch, om voorlopig geen vrouwenkrant uit te brengenhoe graag we dat ook. zouden willen. De druk en de verantwoordelijk heid om met ons drieën binnen 2 maanden een goeie OO-krant uit te brengen en niet de ze len paar maanden geleden leek 't erop dat de OO-krant een zachte dood zou stervenMaar gelukkig wordt haar op dit mo ment weer nieuw leven ingebla zen Wat is er achter ,de schermen die nu voor we.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1981 | | pagina 4