LAAT EENS VAN JE aye I L Scb-ijf l/O&K de i/rouive*\ 24 c r Marian r r r r r r r r r r r 1 óok. eeAS erg I ook I -4- z voortopip adret 2-00 l/er st expert I moest ik beginnen met bellen blazen met mijn mond onder water en voor het een half uur verder was, hadden ze me al zo ver, dat ik steeds een stukje verder ging en na afloop was ik met heel mijn hoofd onder geweest en ik heb 't nog overleefd ook. Ik ben nu toch echt wel blij dat ik doorgezet heb, al zal ik nog een hele moeilijke weg moeten volgen en zal ik nog dikwijls met knikkende knieën 't water uitstappen Ik geloof wel dat ik er kom, als zij mij in één keer al zo ver hebben dat ik mijn hoofd onder water durf te brengenzal de rest ook wel lukken. Misschien zal het wel lang duren, maar de aanhoudster wint nog altijd. er toch maar onderuit te kunnen. Tot ik op een woensdagmiddag met mijn kinderen weer naar het zwembad toe ging en mijn jongste zoontje eindelijk zover kreeg dat hij met zijn hoofd onder water ging waarbij ik het zelf benauwd kreeg). Mijn oudste reageerde daarop van "nu ben jij aan de beurt mam Ik dacht dat ik de stuipen kreeg, maar nu was het moment gekomen waar ik altijd bang voor was. Nu moest ik mijn kinderen bekennen dat ik dat niet durfde, dat ik best een held was, als ik mijn hoofd maar droog kon houden. Maar hij bleef maar aandringen en ik maar proberen tot mijn kin het water raakte en zei: toen:"ik durf dat niet". Hij zei me toen:"als je het durft mamvind ik je zo flink dan krijg je van mij een dikke zoen" Nou daar kon ik natuurlijk niet aan voorbij en ik met kloppend hart en knikkende knieën mijn hoofd onder water. Ik dacht dat ik onderuit ging en heb nog zowat 10 minuten naar lucht staan happen. maar de zoen heb ik gekregen). Voor mij werd het wel duidelijk op dat momentdat dit niet langer kon: ik zou mezelf ook op gaan geven voor zwemles Ook voor mij zou er wel een lange wachtlijst zijn, zodat ik nog maanden de tijd had om aan het idee te wennen. Ik heb daarom diezelfde dag nog de telefoon genomen en kreeg te horen dat ik die maandag daarop al meteen kon komen Ik vond dat wel wat heel vlug, maar aangezien ik a gezegd had, moest ik nu b zeggen Die maandagavond ging ik er met kloppend hart, maar ook met het vaste voornemen naar toe: ze kunnen praten als brugman maar ik ga vanavond nog niet met mijn hoofd onder water. Toen ik er aan kwam, c lezen

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1981 | | pagina 27