T
6
7
rtó
c?
c
■■■■■I
c
kollega's en ons in gaan staan om hun in te tomen. Voor ons
heeft hun agressie alles te maken met de akties van ons tegen
porno. Voor hen was het daarbij een mogelijkheid om een groep
waar ze al langer greep op willen krijgen, te pakken. Achter
af lijkt het ons dat de politie zich voorbereid had op deze
aktie. Er waren ’stillen' in en rondom de bioscoop, de straten
waren ontzettend snel afgezet met politiebusjesEn binnen
twee uur is de razzia in de Feeks gehouden (op 'heterdaad be
trappen' kan binnen twee uur na de aktie). In het totaal zijn
er 13 vrouwen opgepakt. Twee vrouwen werden na zes uur vrijge
laten omdat ze 'alleen' verzet tegen de politie hadden ge
pleegd en niet als aktievoersters herkend werden door de ge
tuigen.
De ^confrontatie met de getuigen (stillen en pornobazen)
was een ontzettend vernederende ervaring. Het is verschrikke
lijk om tien minuten voor zo'n groep kerels te staan, die je
van top tot teen bekijken en die ons op straat kunnen herken
nen en nog eens pakken. Elf vrouwen werden zogenaamd herkend
en beschuldigd van dingen die ze niet hadden gedaan. Aanvan
kelijk hadden we gedacht dat alle vrouwen na zes uur vrijge
laten zouden worden, dat is de •'.normale' gang van zaken bij
dit soort akties, opk als je je naam niet zegt. De elf vrouw
en hebben hun naam niet bekend willen maken aan de politie.
Dit gebeurde omdat we allemaal verantwoordelijk zijn voor de
aktie en we niet willen dat een paar de gevolgen ervan op hun
nek krijgen. Bovendien zien we het niet zitten dat de politie
steeds meer namen en adressen krijgt van een groep vrouwen,
waar ze greep op willen krijgen en die bij nieuwe akties er
steeds uitgepikt en persoonlijk harder gepakt worden.
We schrokken ons kapot toen we na een paar uur hoorden dat er
elf vrouwen m verzekering werden gesteld en werden beschul
digd van een misdrijf: openbare geweldpleging tegen personen
en goederen. Dat betekende twee of vier of nog meer dagen in
de bak zitten. Gelijk tot misdadigsters gebombardeerd!!
De vrouwen kregen allemaal een verschillende advokaat, die elk
weer eigen ideeën had over het belang van wel of niet je naam
zeggen, de noodzaak om op bezoek te komen en kontakt met ande
re advokaten en de vrouwen buiten. Voor vrouwen in de bak werd
het daardoor ook moeilijker om erachter .te komen wat elk van$*
hen wel of niet kon zeggen.
Wat wel te gek goed was, was dat we pakketjes en briefjes van
de vrouwen buiten doorkregen, die zorgden ook elke middag voor
lekker warm vegetaries eten. Dat is beter dan die iglo-maal-
tijden van het buro. Wat de vrouwen buiten naar ons toe deden,
steunde ons heel erg. Maar daarmee werd ook gekloot door de
Ervaringen van vrouwen in de bak.
We werden elke dag verschillende keren verhoord. Vrijdags wer
den er foto's en vingerafdrukken gemaakt door een vies kerel
tje. Het was een ontzettend vernederende ervaring! Je voelt
je net een misdadigster. Het enige wat sommigen nog konden
doen, was gekke bekken trekken en hun vingers proberen te ver
schuiven (maar die werden stuk voor stuk als met duimschroeven
vastgepakt
Onder het mom dat de foto's mislukt waren, moesten we nog een
keer op de foto komen: in totale lengte. Later zagen we dat
de foto's helemaal niet mislukt waren, maar dat ze er gewoon
meer wilden maken. Veel verhoord en geïntimideerd.
