22 ik thuis eén per soonEen andere samenlevenwaarbinnen eigenonafhanke1ijk persoon mo te I waren we en hoe Thuis, in de relatie met mijn vriend werd't jammer genoeg, steeds moe i1i j ke rH i j kon niet zo goed met mij.die steeds meer een eigen leven en eigen waardering kreegoverweg.Uitein delijk was het 't beste dat we uit elkaar gingen,zei hij.Het was in eerste instantie niet mijn beslissing.Naar mijn idee zou onze relatie moeten veranderenom aan mijn veran derende ikbehoef tetegemoet te komen.Na maanden strijd bleek dat toen toch onmoge1i j k Ik ging alleen wonenA1 leen maar toch niet alleen.Want door mijn kontakt met Ros a 1 iekreeg ik de mazzel en zo voel ik dat nog steeds,om in een woonge meenschap vier volwassenen en een babyterecht te komen. Dit huis gaf me langzamerhand een thuis ,maar niet gekoppeld aan eén per soonEen andere vorm van samenlevenwaarbinnen je een blijft.We probeerden zoveel gelijk het oude rolpatroon doorbreken en we waren alle maal,maar ieder op een eigen manier,bezig met de inrichting van een eigen leven. In dat alleen gaan wonenheb ik veel steun gehad van vrou wen ,die met hetzelfde bezig waren of al alleen woonden. Door het praten erover werden mijn persoonlijke problemen be wuster helderder en algemener (ik was toch niet gek) en het verminderde mijn angst er al leen voor te staan en niemand meer te hebben die er voor mij speciaal is.Maar vooral ook "het geen man meer hebben".Ik ben daar ,net als andere vrou wen,toch helemaal mee opge voed mee door drenkt Ik zie dan ook achterafdat mijn emotionele keuze voor vrouwen op bijna alle fronten; om mee te praten,te leven,te werken,om alles mee te doen,no dig had om dat te doen wat ik voor mezelf wildeIk wilde onafhankelijker wordenmezelf als alleenstaande vrouw meer waarderenop mezelf vertrou- En ik heb ook weer een vaste relatie met een manmaar we doen het anders.We blijven meer voor onszelf zorgen en een eigen leven leidden.Zo wel emotioneel als materieel In relaties met mannen bete kent de vrouwenbeweging voor mij; in het oog houden van de verschillen tussen ons,in posi tie en opvoedingwaardoor we bepaalde dingen anders bele ven en er een ander belang in wen.En ik ging vrouwen meer zien als onafhankelijke wezens meer waarderenmeer vertrouwen En ik ervaar de dat ik niet al leen stond en dat er ook naast een relatie- met een manveel geluk en fijne dingen bestonden En ik besloot om weer te gaan studeren om beter te worden in mijn vak En ook omdat ik altijd voor mezelf wil zorgen.Ik wil de met vrouwengroepen blijven werkenmaar de opleiding daar voor in Amsterdam zat tot '82 vol.In Nijmegen hadden ze die richting nog niet.Samen met een andere vrouw namen we het initiatief voor een aktie om dat wel gedaan te krijgen.Dat is voor mij ook een stukje vrouwenbewegingge zamen1i j k vechten voor dat wat je wilt of nodig hebt In de scholingsgroep bezig met konflikten je daarmee omgaatVroeger dacht ik dat ik ze zelf maakte, nu weet ik dat ze er zijn en dat ik ze alleen maar boven tafel breng.En dat ik in kon- flikten verder komdu ide 1ijker voor mezelf wordtIk ben er ook niet meer zo bang voor. Ik accepteer ook weer dat ik heteroseksueel ben...een stuk feitelijkheid die ik niet wil ontkennenmaar anders,beter mee wil omgaan. i i

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1980 | | pagina 24