21
■H
Rosa 1 ieDesiree en ik namen 't
initiatief voor een koffieoch-
tend.Omdat daaraan een behoefte
bleek van vooral vrouwen met
kinder enMaar ook omdat wijzelf
graag een kontaktpunt overdag
wilden hebben.De eerste tijd
kwamen er maar weinig bezoek
ster s maar daar zaten we ook
niet op te wachten.Want we
hadden zoveel te bepratenIk
herrinner me veel gesprekken
over vroeger thuis,ons moeder,
onze opvoedinghoe komt het
dat we zo geworden zijn.
En toen er meer gastvrouwen en
bezoeksters kwamen is het ook
altijd vrij persoonlijk geble
ven
Ik ging lezenvrouwenboeken le
zen Heel belangrijk is voor
mij het boek van Alice Schwar-
tzer"het kleine verschil en de
grote gevolgen”geweest.Want er
waren 2 dingen in de seksuali
teit waar ik heel bewust mee zat.
Dat was het feit dat ik al ja-
ren de pil gebruikte en daar wel
vanaf wilde(ik had ook hoge
bloeddruk en vaak blaasontste
king).Ik voelde me alleen ver
antwoordelijk voor de anti-con-
ceptieDaarnaast kreeg ik vaak
te horen dat ik maar weinig ini
tiatief nam,te weinig.
Dit boek bracht heel wat bij
mij teweeg.En leverde ook kon-
flikten op.
Daarnaast het feit dat ik steeds
meer (en vooral s'avonds) voor
mijn eigen plezier van huis
waseer st werkte ik drie a
vier avonden per week) en een
eigen vriendinnenkring kreeg.
Ook de behoefte aan een eigen
ruimte werd groot.
Ik ging een kursus "hoe zeg je
wat je denkt" vanuit het vrou
wenka fee begeleidenIk gebruik
te daarin vaardigheden uit mijn
vakmaar tevens was ik bezig
met dingen die direkt met me
zelf als vrouw te maken hadden;
Onafhankelijker denken,je ge
voelens durven uitenpos it ie-
ver over jezelf denken etc.
Ook in het opzetten van Vos -
kursussen was ik bezig met dat
wat op dat moment voor mezelf
belangrijk was en tevens kon
ik er mijn ervaringen uit
mijn werk gebruiken.Zo werd
ik ,naar mijn gevoel steeds
meer degene die ik wilde zijn.
vaak weer boven dat ik hèt niet
kan.Het is dan "houden van",een
relatie hebben,aan zijn/haar
verwachtingen voldoen.Ook van
thuis,van mijn oudersheb ik
lang dat gevoel mee. gekregen
Ik was niet dankbaarvoldeed niet
aan wat ze van mij gedacht
hadden,ze lagen nachten van me
wakkerSchuldgevoel is bij mij
heel sterk ontwikkeldIk heb er
heel wat(letterlijk) van opgege
ten
Zo kwam ik dus binnenIk was
werkeloos,voelde me geïsoleerd
en mislukt in mijn werkMaar ik
wist wel van mezelf dat ik in
staat was kontakten te leggen.
Als vormingswerkster was dat
ook één van mijn sterke kanten.
Ik had dus niet veel moeite met
het binnen stappen en me opge
ven voor de redaktie van de
krant
Waarom de redaktie? In mijn werk
moest ik veel "lullen".Ik wil-*
de nu wel eens iets met mijn
handen doenvers1agen makenty
pen lay-outendaar voelde ik me
zekerder bij.En langzamerhand
voelde ik me daar in die groep
en het kafee wel thuis.
Heel belangrijk in de redaktie
was ook het feit dat we gezamen
lijk verantwoordelijk waren en
aan elkaar ge 1ijkwaardigieder
met specifieke eigenschappen
of kundighedenEr werd daar ook
over gepraat en je werd op de
vingers getikt als je je te
alleen verantwoordelijk voelde
of teveel naar je toetrok
Daardoor kon ik dingen ontspan
nender doen,hield mijn eigen
kunnen-niet kunnen beter in de
gaten en vanuit mezelf kon ik
best veel
