13
zo
ben als zij.
Neeik
mijzelf en mijn gezin te onder
houdenDe mensen zeggen al
voorzichtig tegen me dat het
"mannelijk ego" zo kwetsbaar
is, Ze zeggen dat hi’j depres
sief en impotent zal worden.
Zouden ze zich geen zorgen ma
ken over mijn depressiviteit?
"Waarom heb je een kind geno
men,als je er riet voor wilt
zorgen?"vraagt hij me.
"En gijBrutus?zeg ik.
Mijn moeder; "Ik begrijp niet
wat je aan het doen bent. Je
zorgt niet voor je man,je huis,
je kind".
keerd.moeder?"
jes
Kleintje,je vader kan' zo fan
tastisch goed met je omgaan.
Hij is veel handiger dan ik.
Hij doet je in bad. Zorgt
dat je een boer laat. Dat doet
hij als een expert. Hij wordt
onmiddellijk wakker als je
huilt. Hij leest iedere avond
boeken over kinderverzorging.
Zijn luiers zitten altijd goed.
Ik breng er soms niets van
terecht. Zijn handigheid zal
hem meer voldoening geven
dan de mijne. Meer voldoening
dan ik heb door het uitoefe
nen van mijn beroep of door
hoe ik het moet laten merken.
Ik merk dat er geen plaats is
om een kind te verschonen in
een openbaar toilet. Ik ga
op mijn hurken zitten en ver
schoon je op mijn schoot.
Zal ik aan de overheid gratis
luiers in alle openbare gele
genheden vragen. Mijn sexuele
behoeftes zijn verdwenen,
spoorloos. "Sex" doet nu niet
ter zake. "Sex" is maar een ge
woonte. Hoe minder ik vrij,des
te langer heb ik er geen be
hoefte aan. "Sex" betekent
niets vergeleken bij het wonder
van jouw bestaan. "Sex" is
gevaarlijkhet houdt me van
jou af. David en ik beginnen
nu pas echt ruzie te maken
over het "probleem" van de
kinderverzorging. "Ik doe niets
meer goed op school als ik
geen behoorlijke rust krijg",
schreeuwt hij,"ik viel gisteren
in de klas in slaap,ik kan me
helemaal niet meer konssntre-
ren". "Jij had beloofd dat je
ook voor de baby zou zorgen,
maar dat doe je niet" schreeuw
ik terug,"niet zoals vrouwen
dat doen tenminste". "Jij
bent zelf een baby"schreeuwt
hij weer,"ik moet er steeds
voor zorgen dat jij op tijd
naar het vliegveld gaat. Ik
moet me zorgen maken over wat
jouw moeder tegen je zegt
en wie heeft je vandaag nou
weer in het openbaar aange
vallen?"
En wat deed U ver-
vraag ik lief-
Ze zegt wat ze altijd zegt.
Maar ik hoor wat ze eigen
lijk zeggen wil. Ik hoor hoe
graag ze wil dat ik precies
"Ik wil dat je
een huisvrouw bent",barst ze
dan uit. Het is er eindelijk uit.
"Waaróm wil je dat niet?
Beloof je me dat je erover zult
denken. Waarom stop je niet met
werken en blijf je niet
thuis bij je kind? En ik zie
je ook nooit alleen. Waarom
kan ik je niet eens alleen
ontmoeten?" "Laten we dan een
afspraak makensamen"stel ik
voor"volgend weekend? zater
dagavond?". "Maar moet je dan
niet bij je man zijn? Vind je
niet dat je dat eerst aan
hem moet vragen?".
0,lieve moeder. Nee.
doe het niet. Mijn vrijheid
is voor jou zo verbijsterend
dat het je verblindt. Als je
wist welke prijs ik ervoor
betaal,zou je moeten huilen.
Ik zal het je vertellenooit
misschien
