17
EEN VAKANTIE MET ALLEENSTAANDE
OUDERS
an-
Maar wat doe je als je alleen
bent met je kinderen? De erva
ring heeft velen geleerd,dat
de aansluiting bij volledige
gezinnen vaak moeilijk ligt;
je bent een buitenbeentje.
Kinderen vinden elkaar vaak wel,
maar zelf wil je ook wel eens
aanspraak of met andere vol
wassenen iets ondernemen.
De meeste (echt)paren en gezin
nen zullen weinig problemen
hebben met het maken van hun
vakantieplannen. Al naar ge
lang de portemonnee het toe
laat trekt men er samen op uit,
met een vliegtuig naar hetzui-
den,met eigen auto naar de
camping of dagtochten met het
gezin. Mogelijkheden te over.
Een man had echter al een cam
ping op het oog en wilde met
Pasen gaan kijken. Dat is ge
beurd,en daarna is nog een ad
vertentie geplaatst,om de groep
uit te breiden,want voor een
kleine groep krijg je niet zo
gauw een reserveririg op een
camping. Uit de tweede bijeen
komst,waar ik overigens niet
bij was,zijn ook weer groepjes
ontstaan,die ergens anders heen
gingensommige ook met de trein.
Met Pinksteren hebben we samen
gekampeerd bij een van groeps
leden. Daar zijn afspraken ge
maakt voor de reis. Sommigen
sloten zich bijeen om de heen
reis samen te makenanderen
kwamen alleen of slechts een
deel van de maand. Op dit week
end bleek ook,dat er nogal
weinig kinderen waren in de tie
nerleeftijd. Daar is nog een
advertentie voor gezet,die nog
enkele reacties opleverde.
Voor de meesten is het een ge
slaagde vakantie geweest.
Ieder kampeerde zelfstandig
met zijn of haar kinderen,
reisde ook met eigen vervoer,
leefde zijn eigen leven,maar
er waren altijd mogelijkheden
om bij een ander een glas wijn
te drinken,eens ergens heen te
gaan of een samen te koken
of uit eten te gaan. We waren
geen groep van we-doen-alles-
samen,maar je hoefde ook niet
alleen te zijn als je dat niet
wilde. Ook voor de kinderen
was het ideaal.
Tot mijn verbazing hoorde ik,dat
er zich elk jaar vele van dit
soort vakantiegroepen voor al
leenstaande ouders vormen.
Enkele gingen al jaren zo,
dere hadden nu gekozen uit
twee mogelijkheden. En ook niet
iedereen gaat met eigen auto
of tent. Ook treinreizen zijn
mogelijk;dat ligt aan de af
spraken die men bij de kennis
making maakt.
Ik had beloofd,mijn ervaringen
van vorig jaar eens op te
schrijvenals alleenstaande
moeder met een dochter van drie
jaar.
Ik was eraan toe,na vele jaren
weer eens naar het buitenland
te gaan. Ik kampeer graag,
maar ik zie mezelf beslist
niet in mijn eentje naar een
buitenlandse camping gaan.
In het voorjaar zag ik een ad
vertentie van een moeder met
twee kinderen,die andere alleen
staande moeders zocht voor een
kampeervakantie in Frankrijk.
Geschreven. Nog vóór de kennis
making een feit was,kwam zij
in kontakt met een vader,die,
ook via advertentiesal een
grotere groep alleenstaande
ouders verzameld had.
Er werd een ontmoetingsweekend
georganiseerd op zijn boerde
rijtje in Friesland. Uit deze
grote groep ontstonden diverse
kleinere groepjes,die ieder
verder hun plannen uitwerkten.
Ik sloot me voorlopig aan bij
een groepje met plannen voor
Zuid-FrankrijkWel ver,maar
terwille van de groep moet je
wel eens water bij de wijn doen.
