9
er
LENT BIERKENS.
er nooit
nou net
de
Daarom is het volgens mij beter
de meest authentieke vorm te
kiezen en samen met anderen
te werken aan verbetering daar
van,zodat deze vorm voor meer
mensen-1 iefst iedereen-een goe
de mogelijkheid is.
Nat wel een groot verschil is
tussen trouwen en samenwonen
volgens mij het verschil,is
de betrokkenheid van de maat
schappij erbij;Bij samenwonen
laat je je niet vangen in
regeltjes en normen die de
maatschappij je oplegtmaar
je krijgt ook niet de erken
ning en voordelen die de maat
schappij je biedt bij het hu
welijk. Nu vind ik dat de
maatschappelijke regels en
normen u±t_onszel_f moeten voort
komen,en ik vind niet dat de
regels een last moeten zijn
zodat je naar niet-erkende
alternatieven gaat zoeken.
Dus concreetals mijn partner
en ik veel bij elkaar willen
zijn,mag de maatschappij dat
ook best wetenerkennenen
ons helpen met daarmee samen
hangende voorzieningnen zo
als een woning. Een feest er
bij vind ik ook prachtig
want ook vrienden enkennissen
en familie mogen het met ons
meevierenAls het niet goed
meer gaat,laat ik het huwelijk
ontbinden,ga ik scheiden
Dat alles is allemaal vrij sim
pel te regelen. Maar als de
maatschappij mij,en velen met
mijgedragingen oplegt die
ikzelf niet bedoeld heb bij
mijn huwe1ijkssluitingbv
als ze mij als vrouw ontslaan
omdat ik ga trouwen,of als men
zij moreel dwingt kinderen te
krijgen binnen afzienbare tijd
omdat dat bij het huwelijk
onafwendbaar zou horen),in
dat geval moet die regel of
die norm veranderenmaar het
recht om te trouwen moeten
ze mij daarmee niet ontnemen
Kortomhet huwelijk is de in
stelling die moet beantwoorden
aan wat ik wil. Natuurlijk is
dat in feite(nog?)niet zo
maar dat is ook niet zo met
de samenlevingsvormGesleu
teld moet er toch worden aan
de wettelijke voorschriften
en aan de ongeschreven regels,
zowel bij het een als het ander.
Tot zover mijn verhaal zoals
ik dat ook vertelde op de
thema-avond "trouwen of sa
menwonen". Toen kreeg ik prak
tisch geen reakties hierop.
Dat lag voor de hand,want het
onderwerp werd daar verder
veel praktischer aangepakt
er werden namelijk allerlei
zakelijke kanten besproken
van het trouwen en samenwonen.
Ik moet toegeven;als je hoort
wat voor praktischemis-
toestanden het gevolg kunnen
zijn van een huwe1i j kdan
klapper je wel met je oren,
't Viel me echter ook op dat
de meeste aanwezigen gewoon
uitleg en adviezen wilden i.v.m.
hun eigen pr^vé-mis-toestand
Ik kan me voorstellen dat
mensen zijn die het "niet
helemaal" met mij eens zfjn,en
op dit stukje willen reageren
Dei reakties zijn natuurlijk
van harte welkom bij de re-
dakt ie
Zolang ik er was-en dat was
niet de hele avond moet ik
bekennen-kwam er niemand op
het idee om als eensgezinde
vrouwenbeweging er eens min
stens één probleemsituatie
uit te pikken en er een aktie-
punt van te maken. Als iedereen
alleen maar met zichzelf be
zig is,en voor zichzelf het
beste kiest in de bestaande
toestanddan verandert
wat! En daar gaat het
om! De misstanden moeten
wereld uit!
