s
een deelbaan en studie,
van
9E8RI
Nu zijn de kinderen het huis uit, hoe kom ik toch die dag door,
zal ik een kursus beginnen, macramé, yoga of spinnen,
vrijwilligerswerk is moog'lijk, maar ik wil m'n eigen geld;
als ongeschoold en oud're,
merk je weer dat je niet telt.
Zou hij er niet over denken, hoe dat toch moet met ons beiden,
Niet meer dat harde werken, een vrijer leven leiden,
er komen zoveel jaren, om d'ander opnieuw te zien,
't verleden kun je leren, de toekomst wordt anders misschien.
Na lange jaren sparen,
'k Wist niet wat er zou komen,
ik hoefde nog geen kinderen,
ik wou wel even wennen,
Als ik nu kijk naar mijn dochter, die toch haar leven kan leiden,
met vrienden, een deelbaan en studie, 't gezin dat is echt van hen
beiden
Wat is er toch geworden, van alles wat ik toen dacht,
ik ben nu oud en wordt grijzer, is dit wat het leven me bracht
getrouwd en dus geborgen, dat was het ideaal,
een man om voor te zorgen, zes kinderen in totaal.
Wat zou je kiezen als je op
nieuw voor de keuze stond?
Samenwonenlangdurig zoals
dat heetfdus ik bedoel hier
nietsamenwonen als aanloopje
voor het huwelijk),of "gewoon"
trouwengewoon" omdat de
meeste mensen dat doen en om
dat de beslissing ertoe veel
automatischer gaat)?.
Wel,ik stelde me ook die vraag
en kwam in een eerste opwel
ling tot het antwoordik
zou opnieuw trouwen. En zelfs
toen ik er langer over nadacht
bleef ik daarbij.
Waarom dan wel?
Volgens mij zit het verschil
tussen trouwen en samenwonen
niet in de relatie tussen 2
partners. In beide gevallen
wil je gewoon zo veel mogelijk
bij elkaar zijn. Ook de tijds
duur is niet het beslissende
verschil mijns inziens;bij
samenwonen kun je wel gemak
kelijker -en daardoor misschien
eerder-uit elkaar gaanmaar in
een huwelijk kun je ook schei-
den(nu heb ik het dus wel over
het wette 1i j k hu we 1ijkhet
kerkelijk huwelijk is weer een
hoofdstuk apart).
mijn man zegt altijd 'moeder', ben ik niet ook nog vrouw?
waar kunnen we over praten, is dit de man waar 'k van hou?
liet ik mijn baantje schieten,
we zouden van 't leven genieten,
we waren voor 't eerst alleen,
maar d'eerste kwam meteen.
Met grootbrengen was ik steeds bezig, verschonen en wassen, verstellen,
ruzies die ik weer moest sussen, kon 't nooit aan hem vertellen.
Hij had genoeg aan 't werken, daar lag zijn plicht als man,
't gezin maakten we samen, maar 'samen' dat kwam er niet van.
imi
TROUWEN OF SAMENWONEN
