18
een vrouw
Rosalie.
ben in hun relatie. Toch blijft
ze skeptisch tegenover het hu
welijk. Haar gevoelens voor te
derheid en liefde vindt ze zwak
en negatief.
"Liefde richt twee mensen te
gronde"
Ze besluit om ook bij deze man
weg te gaan. Het kost haar veel
pijn en moeite maar verlaat toch
haar vertrouwde omgeving om er
gens anders opnieuw te beginnen.
Nog steeds zoekende
Dit is het verhaal van een
Italiaanse feministe rond
1800, een autobiografie van
een vrouw die 100 jaar gele
den al streed tegen de tra
ditionele vrouwenrol die zij
voelde binnen de opvoeding,
binnen het huwelijk, binnen
het gezin en binnen werksi
tuaties
Sibilla Aleramo "Een vrouw"
Fem. Uitgeverij SARA.
Ze is al in haar jeugd be
wust bezig met een ontwikke
ling. Ze vindt het belangrijk
om een goede opleiding te
volgen, is erg leergierig.
Ze hecht veel waarde aan de
goede relatie de ze met haar
vader heeft; van hem kan ze
veel leren. Haar moeder zegt
haar weinig, ze is aanwezig,
maar dat is ook alles wat ze
ervaart. Pas veel later, wan
neer ze allang het huis uit
is en zelf moeder is, beseft
ze wat voor goede en fijne
dingen ze van haar moeder
heeft meegekregen.
Door de ideeën die ze heeft,
wordt ze buitengesloten
door haar omgeving, ze zoekt
zelf ook het alleen-zijn op.
Door allerlei omstandigheden
thuis, vlucht ze op 16-jari
ge leeftijd in het huwelijk.
Ze weet dat ze niet van hem
houdt, omdat ze ook weet dat
ze (nog) niet van zichzelf
houdt.
Er is een konstante strijd
bezig tussen haarzelf en
haar man over haar positie,
haar rol als vrouw, als huis
vrouw en als moeder. Ze
krijgt een kind en werpt zich
helemaal op de verzorging er
van. Ze is blind geworden
voor alles wat er buiten haar
om gebeurd, laat gelaten alles
over zich heenkomen.
Ze komt terecht in een soort
passiviteit, wordt moedeloos
en twijfelt aan zichzelf.
Pas weer na een aantal jaren kruipt
ze uit haar schulp en begint ze te
schrijven. Schrijft alle overpein
zingen van de laatste jaren op.
Ze probeert artikelen geplaatst te
krijgen en op deze manier vindt ze
een baan als redaktrice van een
vrouwenblad.
De relatie met haar man wordt steeds
slechter maar ze wil niet bij hem
weggaan vanwege het kind.
Uiteindelijk neemt ze toch de beslis
sing om alleen weg te gaan en haar
kind achter te laten, na een strijd
met zichzelf van tien jaar.
Rosalie
Toch trouwt ze en probeert ze haar
ideeën over onafhankelijk zijn door
te voeren in haar huwelijk. Het loopt
stuk, ondanks veel begrip van de man.
Ze blijft aktief in het onderwijs en
wordt aktief voor de Indiase vrijheids
strijd. Een indirekte strijd voert ze
voor de vrijheid van haar familie.
Ze trouwt met een Indiase vrijheids
strijder omdat ze ervan overtuigd is
een gelijkwaardigheid ontdekt te heb-
