ABOS
an-
1
2.
3.
vrouwen hun ideeen naar
buiten brengen en er met
deren over praten.
1Mag een moeder buitenshuis
gaan werken?
2. Weet je oplossingen voor de
problemen waarmee een buitens
huis werkende moeder te maken
krijgt?
3. Wat kun je gezamenlijk doen
om de voorwaarden te krijgen
zodat vrouwen buitenshuis
kunnen gaan werken?
Ben je het er mee eens dat
het rollenpatroon door
broken moet worden?
Zouden andere samenlevings
vormen een oplossing kunnen
zijn?
Zouden er gezamenlijke op
lossingen zijn? Zou je daar
aan mee willen werken?
De vrouw ip onze maat§£j}c|.g-
pij krijgt als haar belang
rijkste taak, het verzorgen
van haar gezin toebedeeld.
Dit is moeilijk te kombineren
met een baan buitenshuis.
Daardoor komt zij hiervoor ook
niet makkelijk in aanmerking.
Wij zijn vrouwen die werken in
het onderwijs en we hebben ons als
vrouwen georganiseerd binnen de al
gemene bond voor onderwijzend per
soneel, de ABOP.
Sinds 3 maart zijn wij een offici
ële zelfstandige vrouwengroep binnen
de vakbond.
De reden dat wij ons als ABOP-
vrouwen zo georganiseerd hebben:
omdat de vakbond tot nu toe een
bolwerk van mannelijke werknemers
is, en die niet in staat is gebleken
om de specifieke belangen van de
vrouwelijke werkneemsters te
behartigen. Vaak werden zelfs de
belangen van vrouwen, om meer
part-time banen, om meer kreches,
om aaneengesloten schooltijden e.d.
gezien als ’slechts enkele indivi
duele problemen’ en niet de moeite
waard om als vakbond voor te
strijden
Trouwens, het strijden voor meer
werk voor mannen werd sowieso be-
langrijker gevonden dan werk
voor vrouwen (’die hebben thuis
Bovendien heerst er het idee,
dat met de huidige werkloosheid
de vrouw geen recht heeft op werk.
Het is voor een vrouw wel degelijk
belangrijk buitenshuis te werken.
Niet alleen om financieel onaf
hankelijk te worden, maar ook om
zichzelf te kunnen ontplooien
en om haar eigen bijdrage aan
deze maatschappij te leveren.
toch een funktie’).
Iets anders dat binnen de bond
niet begrepen wordt is, dat on
danks het grote aantal vrouwen
dat werkt in het onderwijs en
wat ook georganiseerd is, er
toch maar zo weinig vrouwen op
vakbondsvergaderingen komen.
Men ziet niet dat de meeste
vrouwen een dubbele taak hebben,
nl. naast hun werk ook nog het
huishouden en daardoor weinig
tijd hebben voor vakbondsver
gaderingen
Men ziet niet dat vrouwen zich
vaak helemaal niet thuis voelen
in de zakelijke, vaak burokra-
tische en hiërarchische bond.
Men ziet niet dat die struktuur
vervreemdend werkt, dat je je
eigen belangen als vrouw daar
in niet terug kan vinden of be
hartigd ziet.
Hieruit blijkt dat we als
vrouwen zelf onze specifieke be
langen naar voren moeten bren
gen
WERK BUITENSHUIS
