s
Roos
In de laatste bijeenkomst van
de vorige kursus kregen de
vrouwen de opdracht in een
brief aan je beste vriendin te
schrijven wat ze van de kursus
gevonden hadden.
Aan de hand daarvan hebben we
nagepraat
Hier volgen de brieven van Roos
en Annelies.
Als ik zo terugkijkheb ik
echt het gevoel dat ik veilig
kon zeggen wat ik wou. En ik
durfde ook meer,soms nog wel
met die schrikreaktie achter
af,van wat heb ik nou gezegd,
maar ik heb wel het gevoel
dat ik me daar niet teveel van
aan moet trekken,dat ik meer
risiko’s moet durven nemen en
dat het dan altijd meevalt.
Dat je juist vaak beter kon-
takt hebt aijs je meer jezelf
durft te laten zien.Ik heb
echt het gevoel dat ik mezelf
weer wat beter ken en wat meer
accepteer ook en toch meer
probeer te veranderenmeer te
durven
Ik ben er veel mee opgeschoten.
"hoe zeg je wat je
Hallo Ria,
Ik weet dat je best benieuwd
bent,hoe het nu gegaan is op
die kursus van het vrouwenka-
fee.Nou,het ging heel anders
dan die vorige,veel minder
zwaar en met veel meer resul
taat naar mijn gevoel.
De eerste keer vond ik het wel
eng;niet toen ik er naar toe
ging,maar na afloop.Ik schrok
me rot van mijn eigen openhar
tigheid en kreeg meteen visi
oenen ,wat een grote trut
slappeling enz. ze me wel zou
den vinden.
Dat heb ik de volgende keer
meteen maar gezegd en dan
valt het natuurlijk best mee.
We praatten steeds in "rond
jes" over verschillende onder
werpen,b.v. wat wil je leren
in de kursus,wat vind je voor
jezelf moeilijke situaties,
maar ook,zeg eens iets aardigs
over/tegen je buurvrouwleuk
joh
En we kregen iedere week huis
werk mee,een soort opdracht:
bv. begin een gesprek over
iets dat je al lang dwars zit,
verwen jezelf eens,maak een
lijst van dingen die je graag
zou willen doen en begin
eraan,enz. En daar werd dan de
volgende bijeenkomst over ge
praat
Het fijnste van de kursus vond
ik wel,dat ik zoveel herkende
van de verhalen van de anderen,
zo van,hè,hè ,ik ben niet de
enige die die dingen moeilijk
vind. En ook dat ik uit reak
ties merkte dat niemand gek
vond wat ik vertelde,het maar
kinderachtig vond.
Dag Simone,
De kursus
denkt" is vanavond afgelopen.
Ik wil je graag vertellen hoe
ik het al die avonden heb ge
vonden .Vooral in het begin
was ik erg enthousiast en de
andere vrouwen waren dat ook.
Het was heel prettig om van
iedereen te horen over zichzelf.
Ik herkende dingen waar we
met ons allen over praatten.
Ook werden er oefeningen ge
daan,zodat bep. situaties
duidelijk naar voren kwamen.
Maar er waren voor mij ook
avonden bij dat ik dacht:
hè,dat hoeft voor mij ook niet.
Dan ontbrak inzet bij mijzelf
en anderenverliep het moei
zaam
