I
praatgroep gescheiden vrouwen
zeg-
Marya
Dan zijn er twee vrouwen uit
genodigd,die uit eigen erva
ring vertellenwaarna diskus-
sie in kleine groepjes.
Op 9 februari 1979 start ik,
Hilde Snel,samen met kollega
Jossy van Loon een groep,
welke zich als doel stelt:
"Hoe ga ik alleen verder?"
We komen één maal per veer
tien dagen samen op vrijdag
morgen en later op woensdag
avond
Ons programma hebben we steeds
afgestemd op de behoeften van
de groep op het moment.
In het begin zit ieder zo vol
van eigen ervaringeneigen
belevingendat het moeilijk
is zich op de ander te rich
ten,naar de ander te luiste
ren
We stellen daarom een luister
oefening voor:
Een groepslid A. kiest een
partner B. aan wie zij iets
vertelt.Deze partner B. ver
telt nu met eigen woorden aan
A.,wat zij gehoord of begre
pen heeft.
Op deze basis-oefening zijn
vele variaties mogelijk.
We hebben verder iemand van
HOE GA IK ALLEEN VERDER?"
wen lekker te maken voor deze
werkgroepAls je geïnteres
seerd bent in wat er met je
belastingcenten gebeurt is het
echt een prima gelegenheid om
je te bekwamen in vrouwen-f inan-
cieën. En als je griezelt van
onze balans zou ik helemaal
gen: kom er maar bij.
Het is best leuk.
Een aantal vrouwen uit vier
verschillende werksoorten ont
moeten dagelijks mensen in en
door hun werk die proble
men ondervinden na scheiding
of verlating.
Deze vrouwen komen hierover
een aantal keren bij elkaar
en komen tot de konklusie
dat problemen dikwijls hun
oorsprong vinden in rolpa
tronen man/vrouw.
We besluiten te gaan samen
werken en beleggen een the-
ma-avond over echtscheiding
in het vrouwenkafee op 2A
januari 1979.
Aanvankelijk heb ik bedenkin
gen omdat ikzelf al lang niet
meer mannetje/vrouwtje denk.
Mannen en vrouwen hebben als
mens beiden verdriet en pro
blemen na een scheiding.
We moeten ergens beginnen en
ik probeer vrouwenemancipatie
te zien als overgang naar men
senemancipatie
Op deze eerste bijeenkomst is
uitgenodigd Lia Hendrikx,
juriste van het Bureau voor
Rechtshulp. Zij houdt de in
leiding en geeft juridische
informatie
