zelfstandigheid in relaties
3
-
til
ge-
Da t
Ik
zelf
de
Voor
Het ge-
datgene wat ik
houden
om mijn
ik vond
ik verdiende
f 300 -
f 80 ,-
Veertien maanden heb ik het vol
gehouden. De baan was niet leuk,
ik durfde vaak m'n mond niet
open te doen. Dus op het werk
waren de relaties slechts die
van baas en knechtWe inig zelf
standigheid dus.
Terug in Tilburg mocht ik niet
op kamers. Dat kon niet in die
tijd. In dezelfde stad als waar
je ouders woonden op kamers
gaan, betekende allerlei slechts.
Ik moest me er bij neerleggen.
Toch had de tijd in Rotterdam
me wel zelfstandiger gemaakt.
Ik had moeite om me weer aan de
huiselijke regels aan te passen.
Op tijd eten, vertellen waar
je heen ging etc. Op den duur
lukte dat niet meer en toen was
het moment aangebroken dat ik
wel zelfstandigkon gaan wonen.
De tijd veranderde en mijn ouders
ook
Ik was 18
daan en
was een
ging me
van
en
dam
gen
samen
een
ven
plattegrond en
Huis in
maal even
niets vinden
en hagel en
zonder kamer,
naar Tilburg.
Vooral dat vanuit mezelf maar
toch samen is moeilijk. Onaf
hankelijkheid en zelfstandigheid
kunnen voor mij niets anders
betekenen. Samen kan ook zijn
dat ieder iets anders doet maar
dat je 't daar samen over eens
bent en over kunt praten.
Samen is niet onafscheidelijk.
Samen is aksepteren dat een
ander, andere gevoelens heeft,
andere dingen belangrijk vind.
Zelfstandigheid is zowel samen
als apart.
Ik vond het belangrijk
standig te wordenook in
relatie met mijn ouders,
mijn eigen geld werken,
vecht aangaan om
verdiende ook te mogen
Makkelijk was het niet
moeder te overtuigen dat
dat het geld wat
ook van mij was. f 300,- voor
een maand werken, f 80,- voor
een kamer; ieder week-end naar
Tilburg, m'n eigen eten koken;
op straat lastig gevallen worden;
helemaal alleen in een enorme
stad; kollega's die jaren ouder
waren, getrouwdbazen idem;
lachen om je Brabants aksent;
in Tilburg hetzelfde maar dan
om het Rotterdams wat je over
nam
Ik ben de derde uit een gezin
mettien kinderenEn als ik denk
over zelfstandigheid in een
relatie en aan onafhankelijkheid
dan springen mijn gedachten al
vrij snel terug naar vroeger
Onafhankelijk van thuis, maar
toch met een sterke afhanke
lijkheid. Het was moeilijk om
een evenwicht te vinden in aan
thuis gebonden blijven en zelf
standig leven
jaar. Had de HBS
'moest gaan werken,
belangrijk moment,
nu echt wat los maken
die grote gezellige familie
op kamers wonen in Rotter-
Daar had ik een ba.angekre-
als sekretaresseHele dagen
met m'n jonger zusje door
wildvreemde wereldstad zwer-
Bijna zonder geld, met een
een tramkaartje
huis uit. Het was alle-
oud en vies. We konden
novemberregen
tenslotte doodmoe
de trein in terug
En eigenlijk is dat voor mij
een proces wat nog steeds door
gaat. Ging het eerst om de re
latie met m'n ouders, nu gaat
het om de relatie met m'n vriend,
vrienden en vriendinnen.
Zelfstandigheid betekent nu voor
mij, me niet aanpassen aan an
deren maar vanuit mezelfmijn
eigen gevoelens samen met an
deren leven, werkenfeesten,
lachen, diskussiërenruzie
maken
om
