alleenstaand moederschap
8
-
zou-
t
2 gezellige ochtenden
(zie ook stukje in
krant
Al met al
waarop veel naar voren kwam
Er zijn adressen uitgewisseld
om regelmatig bij elkaar te
komen, en een praatgroep van
alleenstaande vrouwen te be-
De 2e ochtend was op 26 oktober
1979. Er waren een aantal vrou
wen van de vorige ochtend en
ook een paar nieuwe
Naar voren kwam o.a.:
- Ervaringen met werk.Kun je vrel
of niet gaan werken als je al
leen staat voor de opvoeding
van je kind(eren)?
Verschil tussen betaald en vrij
willigerswerk (onafhankelijk
zijn van sociale dienst)Bei
den werden gezien als mogelijk
heid voor kontakten met anderen.
- Hierbij aansluitend hebben we
gepraat over de overblijfmoge
lijkheden op de scholen.
Er zijn naar ons gevoel te wei-
nig mogelijkheden hiervoorJe
kunt hierin zelf initiatieven
nemen of we zouden naar de ge
meente toe stappen kunnen onder
nemen
Verder vertelde één van de
aanwezigen dat de scholen zelf
't overblijven en 't organise
ren ervan als 'n noodzakelijk
kv’aad zien.
- Uitgaan. Als je eens uit wilt
gaan 's avonds, dan moet je je
hier van te voren rekening mee
houden en voor oppas zorgen,
'n Oplossing voor 't alleen
uitgaan zou kunnen zijn dat je
samen iets afspreekt.
- Vakantie alleen met je kind
of met meer mensen? Eén vrouw
had met laatstgenoemde moge
lijkheid een prima ervaring
achter de rug.
- Moeilijkheden bij naamsveran
dering
vorige
12 Oktober hebben we op de kof
fieochtend gepraat over "alleen
staand moederschap".
Bij de voorbereiding kwamen we
verschillende aspekten tegen die
met 't alleenstaan en kinderen
hebben te maken hadden.
Ze vallen allemaal onder de vol
gende 3 punten:
- het zelf alleen zijn, zonder
vaste partner.
-Het alleen verzorgen en opvoe
den van je kind(eren).
- Wat zou je zelf of wat
den we samen kunnen of willen
veranderen
W7e zaten met ongeveer 25 vrou
wen rond de tafel. We zijn be
gonnen met 'n rondje waarin
iedereen zich voorstelde. Het
bleek dat er ongetrouwde, ge
scheiden en getrouwde of sa
menwonende vrouwen aanwezig
waren
We vonden 't leuker om in één
grote groep te praten dan in
kleine groepjes uiteen te gaan.
En daar zaten we dan
Voor onsdegenen die t voor
bereid hadden, was t best wel
moeilijk om 1t gesprek op gang
te brengen.
Wij voelden ons nogal verant
woordelijk voor het verloop
van de ochtend; ook speelde
gevoel dat je zelf niet in de
situatie van alleenstaande
moeder zit mee.
Deze gevoelens waren niet he
lemaal terecht, want er kwa
men zoveel punten naar voren
die herkend werden, dat 't ge
sprek vanzelf liep.
Op t eind van de ochtend
bleek dat er heel veel aspek
ten van 't alleenstaand zijn
en 't moederschap naar voren
waren gekomen, maar dat we
nergens dieper op in hadden
kunnen gaan.
De meeste vrouwen vonden het
wel fijn oir er nog n keer
verder op door te gaan.
Vooral gericht dan op 'wat kun
nen we er aan doen?
