moeders en dochters
zus:
ans:
5
iets te
en doch-
Hoe is de relatie met je doch-
ter? Deze vraag wordt niet al
leen door anderen gesteld
maar ook vraag je je dit dik
wijls zelf af. Dit laatste
houdt al in dat het voor je
zelf niet altijd even duide
lijk is. Oppervlakkig gezien
is ze heel goed maar het is
vaak moeilijk te peilen hoe
je dochter over de relatie
denkt. Een gezagsverhouding
is van mijn kant nooit opzet
geweest maar of je dochter
dit ook zo ervaren heeft is
moeilijk te zeggen. Het naleven
van bepaalde regens in een
gezin met meer kinderen is on
vermijdelijk en ik heb soms
stellig de indruk dat dit toch
als "gezag" overkwam. Dit
leidt ik af van het feit dat
er zo'n sterke drang naar to
tale onafhankelijkheid was.
En nog altijd heb ik het ge
voel dat mijn dochter van
mening is op aantasting van de
verworden vrijheid te moeten
blijven letten. Dit kan zeer
doen
Mijn ervaring is overigens
dat er voornamelijk door jou
als moeder aan een goede re
latie gewerkt moet worden.
Zij heeft er ook het meeste
belang bij. Het is immers voor
haar onmisbaarniet alleen om
gelukkig te zijn maar ook,
en dit is erg belangrijk,om
niet het gevoel te krijgen ge
faald te hebben. Een en ander
houdt beslist niet in dat je
dochter een goede verstandhou
ding niet op prijs steltmaar
zij beschouwt het m.i. als een
prettige bij komstigheid die
voor haar niet van levensbe
lang is.
Begrijpelijk heb ik het over
een relatie die er was in het
verleden en er nu is. Ik kan
mij echter heel goed voorstel-
Er is mij gevraagd om
schrijven over moeder
terverhouding
Nu,mijn dochter is 40 jaar ge
leden geboren in een tijd dat
er niet over nagedacht werd
of je wel of niet een kind
wilde. Je trouwde en kreeg
na korte of langere tijd een
kind,dat was vanzelfsprekend
Ik moet zeggen dat ik erg
blij met haar was. Maar zoals
ik zei; je leefde gedachteloos.
Ik voedde haar op zoals ik zelf
opgevoed was en dat hield in,
gehoorzaam en 1 j_ef zijn en je
moeder was de baas over jou.
Het kind werniet als een eigen
persoonlijkheid gezien.
Door bepaalde omstandigheden
o.a. de oor loggroeide zij op
tot niet zo'n gemakkelijk per
soontje. Gelukkig kunnen wij
daar nu goed over praten en
begrijpt ze ook wel,dat het
in die tijd het opvoedingspa-
troon was. Verder heeft ze niet
veel behoefte aan mij.Ik zie
haar ongeveer 2a3 keer per jaar.
Ze woont buiten de stadheeft
drie kinder en studeert en werkt.
Zij heeft geen tijd om mij
eens te ontvangen.
Ik vraag mij zelf wel eens af
als zij minder autoritair was
opgevoed ik een beter kontakt
gehad zou hebben. Tegenwoordig
hebben de kinderen meer in
breng en rechten in het gezin.
Maar ik weet het niet zeker,
het is ook mogelijk dat iedere
jongere generatie zich toch
helemaal los van de moeder
wil voelen. Het is nu eenmaal
een gegeven dat moeders meer
aan hun dochters hangen,dan
dochters aan de moeder. Als
je dit voor ogen houdt,kan de
verhouding toch nog wel goed
zijn al zie je elkaar niet
veel
ANS.
