4
3
a
Het wordt te lang,er moet een
eind aan komen.Het begin was
moeilijkmaar afscheid nemen
ook
Een jaar werken oftewel be-
plaats niet voorMisschien kom
ik je in het kafee of ergens
anders tegen en is er wel tijd
voor.Ik praat erg graag en ze
ker over mezelf.Ik heb gemerkt
dat dat helpt om dingen te ver
werken.Maar dat geld natuurlijk
niet alleen voor mij.
de opkomst van Man,Vrouw .Maat
schappij en Dolle Mina.Ik her
inner me alleen dat wc Simone
de Beauvoir,de tweede sekse, en
Ann Sullerot lazen.
Binnen het vormingswerk huisvrou-
wengroepen opgezet en begeleidt.
Ik was er erg bij betrokkenwant
de onderwerpen die we bespraken
lagen dicht bij mijn eigen bed.
Maar toch meer vanuit het idee
dat er voor vrouwen in het alge
meen in deze maatschappij veel
veranderen moest,maar het had
niet direkt met mezelf te maken.
Ik was eigenlijk wel geemanci-
peerd;niet getrouwdgeen kinde
ren,goede opleiding ,een baan,
eigen inkomstennog alle moge
lijkheden open.
Met die instelling kwam ik
zo’n beetje het vrouwenkafee
binnengestaptIk gaf me op de
informatie-avond op voor de
redaktie van de krant,want
ik wilde weleens wat met mijn
handen doen.En als je met iets
begint rol je zo van het een
in het ander.
En nu,na 2 jaar,kan ik eigen
lijk pas goed zeggen wat het
me gedaan heeft.En dat is in
de eerste plaats,dat ik over
mezelf ben gaan nadenken.
Als vrouwen iets vertellen
vraag ik me vaak af ’hoe zit
dat nu bij mij’.En ik her
kende veel,zoals de onvrede
met de ’pil’,je een zeur
voelen,je voor alles verant
woordelijk voelen,de moeilijke
keuze voor wel of geen kinde
ren.En langzamerhand kom ik
erachter wat ik zelf niet wil
en nog langzamer wat ik dan
wel wil.En dat niet mijn si
tuatie of de maatschappij me
alleen belemmert ,maar ik ook
mezelf vaak belemmer.
Ik ben,ik voel me in ontwikke
ling.Of zoals ik in Ontwenning
van Verena Stefan las:ik voel,
ik ben veranderbaar.
Bijna 29 jaar geleden werd ik
geboren in Steendereneen piep
klein dorp in de Achterhoek.
Ik woonde daar 18 jaar en dat
is naast het feit dat ik van
het vrouwelijk geslacht ben en
de oudste thuis was,mede van
invloed geweest op wie ik nu
ben
Na de H.B.S. de overgang naar
de grote stad,Breda, om daar
naar de Sociale Akademie te
gaanTegelijkertijd alleen op
kamersBrrwat een ellende in
het begin,dat snap je misschien
wel.Het heeft me heel wat zelf
vertrouwen en spontaniteitopge
bouwd in een bekende omgeving
en tussen vertrouwde mensen ge
kost
2 jaar laterjstage lopen bij de
KWJKatholieke Werkende Jongeren
in die tijd,in Tilburg.Weer ver
huizen,maar dit keer niet alleen.
Ik ging samenwonenEn nu woon
ik al weer 8 jaar in deze niet
zo "schone" stad.Maar waar ik
zoveel fijne mensen ken,dat ik
er niet over pieker voorlopig,
om weg te gaanOndertussen woon
ik sinds een jaar,niet meer
samen met een vriend,maar als
"alleenstaande" in een huis met
meerdere mensenwaaronder een
peuter van een jaar. Een leef
gemeenschap je in ontwikkeling.
En na 2 jaar KWJ en A jaar
werken binnen het vormingswerk
voor jong volwassenen nu al
weer 2 jaar aktief binnen het
vrouwenkafeeEn als het goed is,
komt er nog een jaartje bij.
Tussen de regels van deze ge
schiedenis in vogelvlucht zit
ten een heleboel gebeurtenissen
die maken dat ik dit verhaal
zit te schrijven.
Wanneer is het begonnen? Op de
Akademie,in 1970 ,een projekt-
groep "Vrouw"onder invloed van
1
I
