werken binnen
het vrouwen,
kaf ee
2
alma:
maria:
Debuut
Alma
Dat doe ik en ik staat voor
Maria Lebbink. Marie voor veel
vriendinnen en vrienden.Een
naam waar ik eigenlijk geluk
kiger mee ben.Het klinkt wat
krachtiger en kracht,moed en
energie wil ik graag hebben.
En dat heb ik vaak,vaker ook.
Maar ook vaak niet.
Even een
Ik zou er uren
tellen,maar
Werken binnen het vrouwenkafee
als tijdelijke baan.Wie kiest
daar nu voor
Klets...de hoorn ligt op de
haak: net 't eerste persoon
lijke kontakt gehad met Til,
redaktielid van de Tilburgse
vrouwenkrant. Leuk wel, al
leen moeilijk om ’t gesprek
zakelijk te houden want ik
ken haar immers niet... (die
pe zucht). Wat zei ze ook al
weer over de oplage? 250 exem
plaren? Nou belachelijk zeg
en dat met al die duizenden
vrouwen in Tilburg. "Schrijf
maar op waarom je in de re-
daktie wilt", zei Til. Nou
ja, gewoon he...omdat ik op
mijn visites langs de Vrije
boekhandel (waar ik me al
tijd in de gaten gehouden
voelomdat ik zo lang in al
die vrouwenliteratuur sta te
neuzen, maar dit terzijde)
uitkijk naar een nieuwe uit
gave van de Tilburgse Vrou
wenkrant en mijn ergernis
moeilijk te onderdrukken is
als ie te laat verschijnt of
zoals bv. in de afgelopen
vakantie zelfs helemaal uit
blijft. Als ik dan een exem
plaar heb, lees ik ’m van
A/Z en geef dan kommentaar
of komplimentjesveelal dat
laatste want met 7 vrouwen
een krant maken is niet niks,
’k Heb er eigenlijk best lang
over gedaan (zeker een half
jaar) voor ’t bij mij door
drong dat ik zelf ook mijn
handen uit de mouwen kon ste
ken... Ziehier dus mijn de
buut
Mezelf voorstellen op papier.
Iets over mezelf vertellen.
Ik moet de neiging onderdrukken
om m’n planten water te gaan
geven,m’n tafel opteruimen of
andere klussen te gaan doen,
die opeens erg belangrijk lij
ken
Al meer dan 2 jaar loop ik nu
weer rond binnen de aktivitei-
ten van het vrouwenkafee.
Als werkeloze had ik veel
tijd en energie over om me in-
tezetten.Dat hielp het vrouwen
kafee en dat hielp mij.Want zo
kon ik,naar mijn idee,toch
zinnig bezig zijn.En heel be
langrijk ook was het kontakt.
Het hielp me na iedere sollici
tatieprocedure en afwijzing.
Want in de werkgroep koffieoch
tend,de redaktie,als begeleidster
van de kursussen "Hoe zeg je
wat je denkt" en in de organi
satie van de VOS kursussen zag
ik dat ik wel wat kon.En kreeg
daarin waardering steun en
warmte.Meer dan ik in 4 jaar
werken als vormingswerkster ge
had had.En dat heb ik af en toe
hard nodig om met nieuwe energie
weer verder te gaan.
kort stukje historie.
i over kunnen ver
daan is dit de
