18
tot het tijd voor mij was
om naar de trein te gaan,
Het was een erg aardige
jongen,maar ik weet niet
of ik zo vlot met hem iets
was gaan drinken als ik
s’avonds alleen in Parijs
zou moeten blijven-
In de trein s’avonds nog
liggen lezen op bed in het
boekje over vrouwepraat-
groepen. Het hoofdstuk
over afhankelijkheid sprak
me erg aan en ik besefte
dat het voor mij en ook
andere vrouwen goed is zo
alleen op stap te gaan.
Je krijgt er een ontzettende
kick van,je zelfvertrouwen
stijgt met de minuut.
Je voelt je gewoon lekker
vrij,hoeft met niemand
rekening te houden. De
volgende ochtend heb ik
alleen gelopen en gelift
naar het kleine dorpje
waar Frans en Jolanda
wonen. Het was heerlijk
weer,en ik kreeg 2 liften
van erg aardige mensen.
De 2e lift was van een man,
die nodigde me uit bij hem
thuis thee te drinken.
Het was een prachtig huis,
mijn eerste gedachte was
een kasteel en dit bleek
achteraf ook te kloppen.
Het huis stond op de kaart
als een kasteel. Toch
voelde ik me met het leften
bij een vrouw toch meer
op mijn gemak dan bij die
man. Stom dat je toch wat
wantrouwend bent.
meer samen te eten en te
koken met de anderen ge
zinnen, want buiten het
werkenleefde en at ieder
een in zijn eigen huishou
dinkje.
Verder werkten de mannen
meer met allerlei gereed
schap en met de traktor,
en de vrouwen werkten op
het landoogstenzaaien
onkruid wieden)en thuis
Bij mij was dat ’t ophou
den met m’n werk en het
ontdekken wat ik in de
plaats daarvan wilde en
het opgaan met allerlei
mensen in verschillende
relaties. Vooral met het
laatste was Jolanda ook
bezig geweest voor ze ver
trok,maar sinds Frankrijk
was er voor haar heel erg
veel veranderd, Een bepaalde
ontwikkeling waar ze hier
mee bezig was,stond nu
stilbepaalde dingen wa
ren zelfs teruggedraaid.
Het weerzien en de rest van
de 4 weken in Frankrijk
waren heel erg fijn, Ik
heb er hard gewerkt van
s’morgens vroeg tot s’avonds
laat op het land van de
werkgemeenschap waar Frans
en Jolanda woonden.
Vooral met Jolanda heb ik
veel samengewerkt en onder
het werken hebben we veel
bijgepraat; vooral over wat
ons het laatste jaar had
beziggehouden
Er heerste daar nl, in de
werkgemeenschapdeze be
stond uit 1 echtpaar van
60 jaar,1 allenstaande
vrouw van 45 jaar,1 echt
paar van 30 jaar met drie
Ikleine kinderen van 0-2
jaar,Frans en Jolanda 25
jaar,een Zwitsers meisje
van 18 jaar en sinds kort
nog een Hollands stel van
22 jaar,best wel een ou
derwetse opvatting over
verdeling van het werk,
Zo was Jolanda hier in
Tilburg gewend 1 a 2 keer
per week te koken,maar
daar werd verwacht dat ze
zowat elke dag zou koken,
Ze had met Frans geregeld
dat ze om de beurt zouden
koken,maar dat was daar
een uitzondering.
Hij was de enige man die
kookte, Ook kwam er bij
hem veel sneller iets tus
sen
Frans en Jolanda hebben
ook aanzetten gegeven om
4
