ZO
Aller-
ze
"pro-
Over lesbisch zijn wordt in
dit boek heel goed ingegaan op
de gevoelens, en dat het niet
alleen iets seksueels is. Het
is zovéél meer. Het is
fijn om met gelijken op te
trekken, steun van vrouwen te
ervaren, zelfrespect en zelf
waardering te ontwikkelen. En
dat er toch nog zoveel vrouwen
zijn die hun gevoelens voor
vrouwen onderdrukken, omdat ze
bang zijn niet meer geaccep
teerd te worden, niet meer voor
"vol" aangezien te worden.
We moeten af van wat "nor
maal" zou zijn in een seksu
ele relatie. Er zijn geen re
gels voor wat moet, wat mag
of wat progressief is.
En we moeten af van het idee
dat vrijen alleen gericht zou
zijn op de geslachtsorganen.
een man als van een vrouw kunt
houden, en je weet eigenlijk
dus niet waar je bijhoort. Je
valt tussen de wal en het
schip. En je krijgt nogal eens
van
te maken met wantrouwen
vrouwen of van mannen.
Er wordt weer eens ingegaan
op de ongelijkheid die er nog
vaak is tussen een relatie van
man en vrouw, m.n. ook de sek
suele verhouding. Waarom er
nog steeds vrouwen zijn die
niet eerlijk durven te zijn te
gen hun man, doen alsof ze
klaarkomen om hem niet te kwet
sen, niet durven te zeggen wat
ze fijn vinden of op welke ma
nier ze wel een orgasme kun
nen krijgen.
Feministische vrouwen worden
vaak afgeschilderd als sek
sueel gefrustreerd. In feite
komt het erop neer dat deze
vrouwen leren opkomen voor
zichzelf en daardoor mis-
chien niet altijd even
"vrouwelijk" en ^aantrekke
lijk" overkómen.
Al kun je nog zo goed met je
zelf vrijen, vrijen met een
ander voelt toch wel anders.
Het is fijn om de warme huid
en strelende handen van een
ander te voelen, je lekker
geborgen te voelen. Iedereen
heeft minstens 4 strelingen per
dag nodig, of die nu komen van
je vriend, je vriendinn, je kind
of je poes is niet zp belangrijk.
Vrijen met een ander bete
kent niet alleen te doen wat
de ander leuk vindt, maar ook
leren om te zeggen wat je zelf
fijn vindt.
Een vrouw wordt ook niet voor
"vol" aangezien wanneer zij
geen zin heeft in neuken.
lei uitvluchten zijn nog
steeds de enige manier om er
onderuit te komen. Het heeft
veel te maken met een faalangst
van het "echt- vrouw-zijn".
En het drie keer in de week
zin hebben wordt nog steeds als
norm genoemd.
Veel vrouwen voelen zich schul
dig en harteloos wanneer
daardoor de man met een
bleem" laat zitten. Maar dat
is zijn probleem en niet het
jouwe
Maar wat doe je als je als
vrouw op alle mogelijke fron
ten afhankelijk bent van je
man
Durf je dan toch meer voor je
zelf op te komen
We moeten er, denk ik, wel al
lemaal aan blijven werken. Het
is ook niet eerlijk tegenover
andere vrouwen als je blijft
doen alsof.
Dus eind goed, al goed, hoe
willen we omgaan met de relatie
met een man
Er wordt geschreven over een
maatschappelijke gelijkheid,
die misschien wel een eerste
vereiste is, maar waar we ook
niet op kunnen gaan zitten
wachten
aan ervaringen van vrouwen over
hun orgasmes, hoe het voelt,
wat het doet en hoe het komt.
En hoe ieder voor ich kan le
ren een eigen orgasme te maken.
