17
marya
en zag
de
Yvonne
til.
ver
en
aan
re
ik ga er
zo weer
vragen "waar denk je
Dat in feite ieder van
zichzelf prima wist te
maken. Maar vooral dat
veel hebben gepraat.
dinsdagavond 5 Juni,
Gister en vandaag door de
Vogezen en Belgie naar huis.
Het weer was minder en het
afscheid kwam nabij.
Pas toen we uit Halsteren ver
trokken kreeg ik het gevoel
weer naar huis te gaan
daar enorm tegen op.
We waren uitgenodigd voor een
afscheidsetentje bij Jacques.
Toen iedereen echt naar huis
ging,voelde ik me enorm
drietig.Ik moest huilen
steeds weer terugdenken
die fijne dagen met elkaar.
Nu,achteraf, overheerst enorm
het gevoel van warmte en ont
spannen met andere vrouwen te
kunnen omgaan. Ik kan bij hen
zoveel van mezelf laten zien
dat ik ze niet kwijt wil,het
zijn echte vriendinnen.
Ik wil doorgaan met deze
laties en dat kan.
langs,bel op en kan
dingen vertellen.
Mijn relaties met vrouwen be
tekenen solidariteitliefde
die gevoelens wil ik niet lan
ger meer wegstoppen maar ze
laten zien en er iets mee
doen.Dat kan ik nu; ik voel
me daarmee prettig en zal dat
niet meer loslaten.Het bete
kent,naast mijn relaties met
mannen,een verrijking van
mijn leven.Dat we dat hebben
kunnen opbouwen is geweldig.
Ik heb niet zo'n aandeel in
dit dagboek. Op de dag dat ik
wel schreefwaren eigenlijk
m'n gedachten elders. En
lukte het me niet zo goed
iets op papier te zetten. Nu
wil ik toch nog wel wat ge
dachten kwijt over onze vakan
tie
Dat ik eigenlijk stomverbaasd
ben,dat we zonder ruzie-maken
die week hebben door gebracht
Dat er geen problemen waren
over wie wat wilde. Dat ik
geen behoefte heb gehad te
aan
on s
ver-
we zet
leder
had stapels boeken meegenomen,
maar met moeite slechts één
ervan gelezen. Steeds zette
het gesprek zich voort. En
totaal geen irritaties over
wat dan ook.
Zo'n vakantie doet je goed.
Af en toe heb ik werkelijk
schrik om weg te gaan. Ik
denk omdat,als er poep aan
knikker komtals ik me on
zeker voel,dat ik dan denk
een vertrouwde omgeving nodig
te hebbenMijn kamer thuis
dusBelachelijk
Ik heb nu ontdektbeleeft,dat
die vertrouwde omgeving niet
dat huis is,maar de mensen
waar je mee te maken hebt.
En die drie vrouwen zijn me
echt heel vertrouwd geworden.
heel verschillend was met mijn
dagelijkse drukke leven.
Dat lijkt me voor mezelf een
hele fijne afsluiting van ons
boekje en onze reis.
In ieder geval fijner dan het
gevoel dat ik had toen alles
afgelopen was en ik weer
thuis kwam en de anderen
verschrikkelijk miste. Hoewel,
goed bekeken is dat ook een
uitstekend slot van een vakan
tie.