14
2 juni
1979
aan-
terras
Dat geeft me
yvonne
een
den
Op
Maar dat
In deze
gaat het
voor
is
èn
vanzelfsprekend vind dat
er niet eens over nadenkt,
zo'n moment heb je anderen
nodig die met je mee proberen
te denken. En het fijne gevoel
dat ik dan krijg is dat ik
merk dat we elkaar belangrijk
genoeg vinden om dat ook heel
intensief te doen en erg be
trokken op elkaar zijn.
Op dit moment verspreid ik een
geur van synthetische wilde
appeltjes, ik wilde opeens
m'n haar wassen, en de enige
shampoo die voorhanden was,
heette daarnaar te ruiken. Ik
heb wel het idee dat als wilde
appeltjes echt zo ruiken, ik
ze niet lustv Ik merk dat ik
de dingen erg fragmentarisch
opschrijf. Eigenlijk zou ik
datgene waar ik eergisteren
mee begon, wat verder uit
willen spinnen, maar daar he
heeft het nog niet genoeg
vorm voor in m'n hoofd. Later
Het is nu middag. We hebben
twee uur gelopen en daarna kof
fie gedronken op het
En daarbij een gesprek gehad
over studeren en je verant
woordelijk voelen. Het een doe
ik te weinig en het andere
heb ik teveel. En over beide
praat ik te weinig,
doe ik überhaupt
'paar dagen eruit'
beter. Ik denk, omdat het
mij een duidelijke keuze
geweest. En om weg te gaan
met wie. Het is belangrijk
voor me te ontdekkendat je
met vriendinnen zoveel kunt.
Praten vooral. Dat geeft me een
prima gevoel
Het verbaast me iedere keer
weer hoe anders dingen die je
moeilijk vind, eruit gaan zien
als je er met z'n allen over
praat. Oplossingen dragen we
niet aan, natuurlijk, maar je
wordt gedwongen om de dingen
te formulerenen we kunnen
elkaar wijzen op de kronkels
die we uit ons hoofd laten ko
men. Dat viel me vanmorgen weer
erg op, toen we na een schit
terende wandeling van een uur
of twee even op een terras
neer strekenWe kwamen over
studie te praten, waarom, hoe,
Net wakker. Meteen naar de w.c.,
want dat moet ik altijd eerst.
En ontdek dan dat ik al bloed.
Te vroeg, andere maanden komt
het pas s-avondsMaar welke
tijd ook, ik vind het altijd
vervelendEn nooit blij met
dit teken van vrouwelijkheid.
Til is brood kopen, Maria zich
wassen en 'Narya slaapt nog.
We zullen gaan wandelen, daar
om ga ik me ook wassen en
kleden
Het omschakelen waar ik eer
gisteren over schreef gaat
langzaam bij mij. Gisteren heb
ik, wat ik 'een denk-rust-dag
noem, genomenniet te hard
denken dus, alleen veel
kijken, luisteren en laten
gebeuren.De omgeving waar we
zitten is daar ook wel naar,
er is verschrikkelijk veel te
zien. Vooral Til weet van
alles van bloemen die in het
wild groeien, terwijl ik
nauwelijks een witte klaver van
paarse weet te onderschei-
bij wijze van spreken
wat vind je erin, wat houdt je
tegen. En er gebeurdeweer wat
ons de afgelopen dagen vaker
gebeurdeje ziet dat je, als
je dingen alleen bedenktje
gewoon heel essentiële zaken
over het hoofd ziet, of zo
je
