ingezonden 4 i Filia Kramp, Tilburg. de ver- tijd, Tilburg, 13 mrt. ’79- Aan alle (Tilburgse) vrouwen: Ziezo v rouwen, het heeft me ont zettend goed gedaan deze druppel feministisch gal te spuwen. Beste strijdbare meiden, Na het intervieuw met wet- houdster van Puyenbroek in de Vrouwenkrant van 21 februari gelezen te hebben, kreeg ik ontzettend gemengde gevoelens. Ik kon ze niet allemaal thuis brengen, wel weet ik dat kkwaadheid, ergernis en ver bijstering er het grootste deel Q Q 0 0 "Het gevaar etc dat ze heeft vrouwenjuk dat "huishoudelijke beslommeringen" heet. Dat ze het vrouwenhuis ook nog eens een keer een rotwoord vindt alsof "kollega-wthouders" beter klinkt. Sorry, maar ik had verwacht dat men als beheerster van de eman- cipatie-pot wat meer emancipato risch onderlegd moest zijn. Haar verhaal zit volgespekt met een vals mensbeeld en een vals kultuurbeeld Ik weet niet welk beeld zij heeft, ach wat zeur ik, zij heeft dood gewoon een mensbeeld anno 1979 over een vrouwbeeld anno het jaar 0 en zoals we allemaal weten is die niet zo bijster om maar niet te spreken van vrouwonterend. Thuis. Voor de geboorte van önsTind voelden Hans en ik ons alletwee verantwoordelijk voor de gezinstaken. We had den in de loop der jaren wel een verdeling gemaakt in de minder aantrekkelijke klussen, maar dat kan ook wel eens wis selen en doorgaans kenden we wat dat betreft geen proble men Toen kwam het kind en alles veranderde.... Ik gaf mijn baan gedeeltelijk op, zorging van Cindy nam erg veel aandacht en energie in beslag en de huishoudelijke taken kwamen ook automatisch op mij neer. De vanzelfspre kendheid waarmee dat laatste gebeurde irriteerde me soms. Een halve baan buitenshuis en de hele verantwoordelijkheid binnenshuis. Zit ik nu in een bevoorrechte positie Waar schijnlijk wel en ik zal niet klagen, althans niet hardop want dan zegt de omgeving on middellijk: "Maar hou dan toch op met werken, je hoeft immers niet." Nee, financieel gezien hoeft het niet, want manlief heeft een nette baan met een modaal salaris. Toch wil ik (voor mezelf en misschien voor an deren) enkele gedachten over deze twee soorten banen en de kombinatie ervan, op papier zetten. En laat ik dan ook maar meteen proberen het enig- zins systematisch te doen. van uitmaaktenr - Die Miet toch Dat ze eerst zegt: dreigt, dat men en later toegeeft, moeten knokken voor haar posi tie. Om maar niet te sprken van al die onzin over: het uitdagen van elke vrouw die zegt dat ze vanwege financiële belemmerin gen niet kan studeren, het kie zen in het huwelijk en die ja ren die zo belangrijk zijn voor het kind onder moeders rok, het sluiten van haar ogen voor het ingezonden

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1979 | | pagina 6