2
0
Ktr'frAO*-'
m-
zelfde. Er wordt afgesproken dat
ik die vrouwen zal bellen hoe het
ermee staat.
Evaluatie ledenvergadering
waarvan in deze krant het ver
slag staat.
Yvonne v.d.Fuhr zegt dat het erg
kneuterig was dat er maar zo wei-r
nig vrouwen van de kerngroep wa
ren en dat we dat een volgende
keer beter moeten regelen. Na
tuurlijk zou ik haast zeggen.
We vonden het goed dat er een
voorzitster was. Sommige vrouwen
bleven toch nog te lang aan het
woord. Het is ook wel erg moei
lijk om iemand af te kappen maar
het zou wel moeten. De volgende
keer doen we het weer met een
voorzitster van 'buiten', het is
ook voor ons veel fijner dat we
nu eens niet verantwoordelijk
zijn voor zo'n avond.
Een ander punt is dat de leden
vergadering nog niet afgerond is.
Wat doen we er verder mee?
Er is beloofd er nog een keer op
terug te komen, maar hoe,
etc.
Ik kom met de opmerking dat onze
manier van werken heel moeilijk
is en dat er toch op een gegeven
moment besluiten over allerlei
problemen moeten worden genomen.
Het is in feite ook de taak van
de kerngroep om te zorgen dat
dat kan gebeuren.
Er liggen best veel problemen:
de diskussie over mannen, de
struktuur van het vrouwenkafee
subsidie, huisvesting, het te
kort aan aktieve vrouwen, etc.
Het voorstel is om dat eens al
lemaal op papier te zetten van
uit de diskussies op de leden
vergaderingen en thema-avonden
en te komen tot afspraken en een
beleid voor het volgend jaar.
Dat zouden we aan de leden kun
nen toesturen en daar een verga
dering over beleggen.
Het betekent ook dat we met de
kerngroep weer een week-end of
dag moeten vergaderen. Iedereen
begint te zuchten en te kreunen.
Dat kan toch zo niet doorgaan,
ik word nog overspannen, enz.
enz. Maar het moet, anders blij
ven we achter onszelf aanhollen
en daar wordt je nog veel moeier
van. Vooruit dan maar, wanneer?
Afgesproken is 18 nov. op het
JAC.
Ondertussen is het al weer over
tienen, het tweede kopje koffie
is er bij ingeschoten en er
staat nog steeds erg veel op
de agenda. Doorgaan dus maar
weer. Verzuchtingen alom, wij
vragen ons af welke vrouwen
ons nu toch eens eindelijk
komen helpen, en ja hoor, daar
over gaat het volgende punt.
Op de ledenvergadering hebben
zich een tiental vrouwen opge
geven die wel iets willen gaan
doen maar nog niet weten wat
ze het meest aanspreekt.
Ze gaan nu met hun allen een
thema-avond organiseren over
Surinaamse vrouwen en zullen'
alles op deze avond zelf doen.
Willemijn zal ze daarin bijstaan.
Iemand van de groep maakt een
wanneer, verslag van de voorbereidingen
en van de avond en daarna praten
we verder, hoe het is bevallen
enz.
nn
