0
de mannenmolen
11
Marc Feigen Fasteau
Bruna 1976
Bit boek gaat over het stereotiep
van de man. bat wil zeggen, het
boek behandelt heel veel vormen
van gedrag van "de man" in de hui
dige maatschappij. Zoals alles
over hebben voor je karrièreen
weinig overhebben voor andere
mensen, gericht zijn op presta
ties, posities, de indruk die je
maakt, enz. Vrouwen zijn "wonder
lijke schepseltjes" die dat ook
maar moeten blijven.
Iedere man zal in de beschrij
ving wel iets terug kunnen vinden
dat een belangrijk deel van hem
zelf is, volgens Fasteau. Voor
mij is dat voor een deel ook zo.
En om nou eens bij elkaar te zien
hoe mannen zich over het algemeen
gedragen, is het goede in dit
boek. Ik kan voortdurend zeggen:
Ja, dat herken ik van mezelf",
of: "Zo doet die vent op m'n werk
konstant", en soms is dat echt
een schok van herkenning, af en
toe moet ik erom lachen.
Toch vind ik het geen fijn boek,
hoe verder ik las hoe meer ik_me
verveelde, en hoe vaker ik het
weer voor een dag of twee in de
hoek gooide. Ik ben niet alleen
iemand die vaak stereotiep rea
geert. Ik ben ook iemand die
zo'n boek juist wil lezen om na
te denken over mezelf, hoe ik wil
zijn, en die onvrede voelt juist
met die zakelijke relaties op het
werk, en opoervlakkige relaties
thuis en met vrienden.
Mannen die iets anders,iets nieuws
willen, komen in het boek van
Fasteau niet voor, want die zijn
niet stereotiep. Wat je met al
die algemene waarnemingen van hem
moet doen, zoek je zelf maar uit.
Met andere woorden: we zijn nog
net zover, maar dan met een leu
ke encyklopedie over mannenrollen
erbij
Een voorbeeld.
Ik werkte voor een half jaar op
een groot kantoor van een lande
lijke organisatie, als hulp voor
een stel belangrijke bazen. Een
paar opvattingen van hen over
mijn positie:
- leuk 'opstapje' voor latere
dikke baan
- leuk dat je scherpe opmerkingen
maakt, je belooft wel wat
- stap maar gerust naar die meiden
als je iets getikt moet hebben,
anders zitten ze toch d'r nagels
maar te lakken
- in een volgende baan zul je het
niet meer kunnen maken om er zo
slordig (spijkerbroek) uit te
zien
- toch eigenlijk maar niks, zo'n
tijdelijk baantje, je moet zien
dat je aan 'n vaste positie komt.
Lie lui namen ook altijd werk mee
naar huis en zo. De baan en de
positie was alles. Dat waren de
mannen die model hadden kunnen
staan voor dit boek.
Ik voelde me ondertussen doodon
gelukkig tussen al die prietpraat
over goeie wijn (wie kent de bes
te?). Werken om je prettig te voe
len in de dingen die je doet en
met andere mensen samen was daar
niet mogelijk. En een keer je be
nen op tafel gooien en zeggen dat
je er tabak van hebt kon ook niet.
Intelligente praat verkopen en
voor geen enkele klus uit de weg
gaan is het devies.
Maar wat doe je als je in de gaten
hebt dat je dat niet wilt?
Voor Fasteau is dat simpel. Laat
je gevoelens zien. Dat is wel iets
wat je moet leren, en waar je in
bovenstaande situatie als man kei
hard voor zult moeten vechten.
De taak waar mannen voor staan is
een plan maken hoe we onze situ
atie gaan veranderen, en hoe we
dat samen gaan doen. Er lopen zat
mannen te balen, maar alleen zég
gen dat je baalt is makkelijk.
Dat doet Fasteau.
Peter
0'
