I
H
8
it
efficient de post,
liet hem het hele tijd-
en Margrietmaar ik
Om acht uur stuurde ik mijn man(die ook de kinderen al had
verzorgd)de deur uit om voor brood op de plank te zorgen.
Anders zou hij zich maar vervelen en mij voor de voeten
lopen en ik had wel wat anders te doen.
Vervolgens bracht ik mijn uiterlijk in overeenstemming
met de eisen van de dag met behulp van een kletsnatte doek
doordrenkt met vruchtenpap en een dekkende crème,die
niets bedekte.
De bedden gooide ik open,maar opmaken was er niet bij.
Ik zal daar gek wezen,er zijn al gekken genoeg op deze
wereld.'
Voor ik naar beneden ging keek ik nog even met een klein
zakspiegeltje in mijn ziel alwaar ik mijn diepste wezen
ontdekte.Het zag er zo goed,wijs en sterk uit, dat mijn
zelfvertrouwen met sprongen steeg.
Beneden sorteerde ik zelfstandig en
die mijn man reeds had klaargelegd.
Er waren weer veel brieven van benarde vrouwen, die mij
wilden raadplegen over de meest uiteenlopende zaken als
was ik het orakel van Delphi(niet zo gek eigenlijkdelphos=
baarmoeder en tenslotte was het oorspronkelijk de oergo
din Gaea,die Apollo inspireerdeal ging hij natuurlijk weer
met de eer strijken).
De rekeningen legde ik opzij voor mijn man,die ook als
secretaris heel goed voldeed.
Nadat ik,dankzij mijn feilloze intuitiezonder aarzelen
trefzeker alle brieven had beantwoordsmeet ik vol inner
lijk verzet en met dichtgeknepen neus de was in de was
machine en opstandig draaide ik de kraan open.
Daar ik van mening ben,dat vrouwen in alles gelijkberech
tigd zijn,heb ik mij een auto met chauffeur(mijn man)
aangeschaft en s’middags liet ik mij naar de stad rijden.
Op straat zag ik achtenzeventig vrouwen met een boodschap
pentas (nog niet bewust )en negen met een netje(zeer bewust?).
In het grote warenhuis zaten de geëmancipeerde winkel
dames achter de toonbanken stiekum uit een zakje te snoe
pen en geconcentreerd hun nagels te lakken zonder zich
te laten afleiden door het lastige kooplustige publiek.
Ik begaf mij naar de boekenafdeling en vroeg de sjef,die
een baviaan nabootste,om de tijdschriften Opzij en Emma.
Daar had hij nog nooit van gehoord.'
Maar ik hield voet bij stuk en
schriftenrek overhoop halen.
Tenslotte vond hij een oud nummer van Opzij,maar daar nam
ik,heel assertiefgeen genoegen mee.Men zegt dat ik ge
ëmancipeerd ben,er was dus niets aan de hand.
De baviaan haalde er de roodwangige jongste bediende bij
die zo bezeten in de stapels binnen-en buitenlandse bla
den begon te graaien,dat er al gauw een zee van tijdschrif
ten over de vloer verspreid lag.
Maar Opzij was er niet bij
Prijzend sprak de baviaan over Viva
liet mij niet om de tuin leiden.
Radeloos haalde hij er alle afdelingschefs en magazijn
bedienden bij,die in groten getale het hele warenhuis
doorzochten.
