I
17
hoe gouden we het nu doen,als we het over konden doen?
Anpet:
Annet
Tanja:
Ik zou niet trouwen, misschien samenwoneh.
Hannie:
Annet
Hannie;
I
Of
Ik zou niet zoveel tijd aan de kinderen besteden, maar
meer aan mezelf. Ze zijn me er helemaal niet dankbaar voor.
er pas nog met m'n man over gepraat,
Wij zonden hifi meer dan twee kinderen nemen- En hij zou
zich daarna d.v ot laten steriliseren.
Mijn man ZOU r1 :h dan verminkt voelen. Hij gebruikt al
tijd condooms er dat valt niet mee als je ouder wordt,
maar steriliseren, nee
Toevallig heb
lie ock met 't probleem dat je kinderen niet zo
ze bij je achter lopen? Eij m’n zoon
Renate: Zitten j”l
geëmancipeerd zijn? Dat
is dat zo.
Hannie; Nou nee. Mijn dochter is echter niet zo minachtend over man
nen. Pat komt misschien nog. Maar zijzelf heeft ook een ge
ëmancipeerde man- M'n schoondochter is niet geëmancipeerd.
Pat vind ik geen probleem zolang ze gelukkig is, maar ik ben
wel bang dat ze op latere leeftijd een klap krijgt.
Renate; Hanniejij bent de eerste vrouw, die ik tegenkom, die ronduit
zegt dat je man je onderdrukt. De meeste vrouwen zeggen dat
hun man niet zo is.
En dat geloof jij niet?
Henatepat geloof ik nooit helemaal, want t blijft een man. Ik
weet niet goed hoe ik dat onder woorden moet brengen,
maar ik bedoel ••e leven in een mannenmaatschappij en je
man heeft als zodanig privileges die je als vrouw niet
hebt.
Maar mijn man zindt dat 't moet veranderen. En hij meent
't, Het is zijn schuld niet.
Mijn man zegt altijd: vrouwen zijn er zelf schuld aan,
zolang ze er in berusten.
Hannie: Ik zat met drie kinderen. Ik kon 't toen niet veranderen.
’t Is mijn >igen schuld toch niet.
