s
I
I
14
emancipatie
Anne t
Die heeft m’n ogen ge-
Tanja:
.-r.
fe.
Annet
Tanja
Wanneer en hoe zijn we met emancipatie in aanraking gekomen?
heb wef geprobeerd een perfek'e huisvrouw te zijn- Ik heb me
zelf gedwongen te naaien, bakken en borduren,
Hannie: Omdat we geen huishoudschool hebben gehad, hadden we er nog
meer moeite mee. Ik deed overal veel langer over en dan werd
het nog ven lor ’er.
Ik was thu's het oudste meisje en de jongens hoefden niets te
doen» Ik moest zelfs hun scheerkwasten schoonmaken. Dat vond
ik normaal tot ik m’n man ontmoette,
opend,
In die tijd was ’t toen erg normaal dat ’n meisje alles
moest doen. Je zag ’t overal ook bij mij thuis.
Hannie; Dat blijft je je hele leven bij. Want 't is erg vernederend
de rotzooi van anderen te moeten opruimen en van mannen te
horen dat ze dat wijvenwerk niet doen.
Repate: Weet je wat me ook in m'n trots geraakt heeft? Ik'was ook de
oudste thuis en ik kon goed leren. Mijn broertjes keken toen
tegen me op. Maar toen ze zelf gingen Studeren en latei'
ze steeds meer op me neerkijken.
Door de kindere:
Enerzijds dr r m’n dochter, anderzijds geloof ik dat *t ook
11 in je zit. ->r gaan >pen, je neemt niet alles als
vanzelf ;pr nd :.-r.h- pr .t «r m-?t je par' n- r over. Ze
vinden ’t eerst abnormaal. 'aar m’n man doet nu ook dingen
in huis, waar hj vroeger nooit over gedacht zou hebben.
Renate; Dij mij is ’t als een klap gekomen. Eer ;t heb ik met m’n
problemen allerlei dokters afgelopen. Toen had ik 't erg
moeilijk. Tot ik een klein Engels boekje tegenkwam. Het
heette "Ik loop weg van huis, maar ik mag niet de straat
oversteken". Daarin stond een bevestiging van mijn gevoelens.
In plaats van depressief ben ik toen ontzettend kwaad ge
worden
Maar toen
goede positi e kregen, gingen
Dat heb ik erg rk gevoeld.
SS
