Pas toen we onze Kleine gezin
netjes opengooiden hebben we ge
merkt hoe eng wij tot dan ons
zelf daarbinnen hadden opgeslo
ten: ieder haar éigen kindje om
zich zorgen over te maken, haar
eigen mixerset, sigarettemerk
telefoontoestel, eigen krant en
t.v.-gids, ieder haar eigen
flatje met de eigen voordeur die
je steeds weer achter je eigen
rug dichttrekt. Potdicht-
Onze samenwerking met spulle
tjes, lastige karweitjes en ten
slotte ook met de opvang van
onze kinderen gaf ons een gevoel
van bevrijding, een prettig ge
voel, niet langer meer het idee
dat je tegen een muur aanstaat
en geen kant meer uitkunt - Als
we samenwerken kunnen we van
les. (zou ddt nu Sisterhood
zijn?) Meer vrouwen -met of zon
der man- deelden ons idee van
samenwerking. Tegenwoordig kom-
bineren we alles; kinderen naar
school brengen en halen, geza
menlijke abonnementen, boeken
lenen, werkjes uitwisselen, noem
maar op. We lenenelkaar onze
kinderen uit, of liever, al die
kinderen zijn eigenlijk allemaal
een beetje mijn kinderen ook,
begrijp je? De kinderen bloeiden
ervan op. Ze hadden plotseling
zoveel méér, Zoveel meer aan
dacht, meer moeders, meer andere
geren bloeiden ervan op trou
wens, de moeders niet minder.
Toch vormde de afstand tussen
onze onderlinge woningen vaak
een groot probleem, het beteken
de eindeloos gesjouw met spullen
honden katten en vooral kinde
ren. Daarom besloten twee van
ons een tijdje geleden om samen
met onze kinderen een groot huis
te zoeken voor gezamenlijke be
woning. Een ijdele droom; we
hebben ’t nu nóg niet.
Aangezien we allemaal woningen
van S.V.W. hadden konden we ook
proberen of we niet dichter bij
elkaar geplaatst konden worden.
Wij naar s.v.w. waar we (o, won
der) een zeer geïnteresseerd
heer aantroffen die ons in
schreef voor woningen dicht bij
elkaar en waarmee we een uitge
breid gesprek hadden over expe
rimentele woningbouw, s.v.w.
leek veel belangstelling te heb
ben voor een projekt waarin, be
halve privé-woonruimteook een
aantal gemeenschappelijke dingen
ingebouwd worden, maar ze hebben
nog niets in die richting gedaan
omdat ze de indruk hadden ge
kregen dat daar in Tilburg to
taal geen vraag naar was. Maar
stel dat een groep van pakweg
15, 20 mensen de vraag naar deze
manier van wonen bij s.v.w. op
tafel zou gooien, dan wil S.V.W.
kinderen, andere invloeden, mo
gelijkheden- Niet enkel de kin-
