251
28 f
21
31
41
51
61
71
81
9 1
701
111
121
131
141
151
161
171
181
191
201
211
221
231
241
261
291
301
311
p:
321
331
341
351
361
371
271
de
van
de
die
keuze
ruimte
grenzen
je
i s
moet
dan
u i teen
op roep
van
voor
n i et
k I ak-
stel Ien
te
be-
ook
Brouwer
i ndruk
op—
je
voor discrimi-
ge-
1982
Am-
As-
van
moet
oa
mer
i s 1
Doreleijers,
af studeren
"Bestrijding
man ier
stelt
als je
van
rassendiscriminatie
schreven- verboden
Een
die
die
i n
a I s
iets ergens van
dat eerst moet
kunt niet zeggen
althans juridisch
dat
bestaat
te
de
i k zou
a I s
van
ven
van
omdat
tig'
fen
door
de
i s
dat
om
allen afspreekt
een una-
rassen-
uit
te
probleem
is, dat
ergens
eerst
n i et
"Als
zijn
punten de
Neder I and
It
het om mooie
alle kamer I e-
te gaan
niet iedereen heeft
dan ook ondertekend."
dan
ontnemen van
op juridisch
gronden. En
grondrechten
"Een
om
exact
het Verdrag
En dat
Als b Iijk t
zijn
moeten
het probleem
uit is.
'Imernationaal Verdrag inzake de unbanning van alle vormen van
rassendiscriminatie. Aangenomen bu Resolutie 2106 xx van de Algemene
Vergadering van de Verenigde Xalies, 21 december /96Ï. in tc-erkmg getreden op
4 pnuan ƒ969 TRH /96Z. 48.
Artikel I. lid I: !n dit itrdrjp uurdt ondtr 'rjiundbirtniinjtu' t mtjjn tilt turnt tjn
•>ndtr\d)dd. uitsluiting. htpirkinp luurktiir up pmnd un ni\. huiddhur. jflunut uj
natiunah t>t ttiibdn Jbiamminp. du hn d»d bidt d< tdtnmnp. bitptn< t uf di
uit'ubninp. up ri'tt tjn pdijkbdd. un di rtd.>hN un d, mins in di tunddnuntdi
injbtdin »ppulititk. uunumisd.m.jjjIt.j jdtund ptbud..indirt hminin un hit
••pinban /titn. tinut l< d>nn i'l J.n; t< ta*tiK. d.m ud di tinutdutninp. jjnt.i<tinp
djjn JU l(U i i,/pt 7 r
Artikel 4: SlJtin du p.irti) zijn bij dit hrdrjp ttruurddin j/1 prupjpjnda m j!L
etn i sche
'onjuist en onrechtma-
in datzelfde jaar tref-
een vonnis,
Borgerhoff
aan 'dat
i van mijn u i t-
die oproep te
dat ik de zaak
vind. In
een ver-
dat
om
worden
i s
verbieden
manier
I n
over de feiten die partijen
aanvoeren in zo'n concrete
tuatie. Op deze manier
bijvoorbeeld aktiegroepen
beerd duidelijkheid te
de vrijheid van meningsui-
voor mij een te hoog goed
dit ogenblik te pleiten
een verbod. Een verbod
bovendien de suggestie wek-
dat
"rganisalla Ju birmtai hp Ja.lbuUa. af rl.'.nar. Ju lalgaan ia>: J, iiipinorilliliail
uil InpaalJ ra. <d un gnnp pcmouri tan un kipaaiJ: i.iuj.lliur .g .ree.. afclarnniing.
ht Ju tra.nhn ramnbaalcu ramnju. nmniaiu ik ivigi inrmh nj.naarjigai <.J n
hilorjir.n. ai rumai J, nrpluilnig ,.p zid, amrui-ljpimtia. maatr.gjai u rum.n Ju
'”'p :ipipnh aan Jl. u.rm tan aanzatieg te.i aan .11, uiring tan un zajanig.
Jiurnninalu ..n a.iju mala; ai nul ia aaa”ma ma.i irunmig tan J,
Ingiu-iLn un.il in J, l'niund, l'al.'am.g tan a'. R.a'lai lai. J. Ma. ai lax J,
rablin Ju uilJruUdiil unrjiiigincrnjmartibd ian JilaaJrag. .a.
lOrgai.i.arn aM g.orgjm..rj, ti a/.l a>:J. pn.pagai.Jaaan ::al. n Ju
ramnjmnnimalii ui J Ianju.rl.n a. Jaarlm aanzaïau nu au. r, uriiarin ai u
takujaia. J.hunnng aanz.Jan.p. ’■'ganvaru aainiaun al. .l-ahaa. J, ua
aan u nurtai.
Hermine Doreleijers, die voor
haar afstuderen als onderwerp
koos: "Bestrijding van ras- en
sek=e-diskr im inat ie langs civiel
rechtelijke weg", benadrukt het
verschil tussen een strafrechte
lijke aanpak, waarvoor je een
Officier van Justitie nodig hebt,
en de civielrechtelijke mogelijk
heden, waarbij burgers zelf ini
tiatieven kunnen nemen. Tot
nu toe bleek het Openbaar Mi
nisterie in een groot aantal
discriminatiegeval len niet bereid
tot vervolging over te gaan.
Daarom zijn ged i scr imi neerden
zelf (vaak in kort geding) naar
de burgerlijke rechter gestapt.
De rechter velt dan een oordeel
de feiten die partijen zelf
si-
hebben
gepro- ip
krijgen ip
idee geop-
rassend i s-
u i t te sIu i
het parle-
de sfeer
niet nodig. Die
niet eens in
parlementszetel
i s
ting
om op
voor
kan
ken dat daarmee
racisme de wereld
In Duitsland heb je de situatie
daar wel de mogelijkheid
partijen buiten de wet
verklaren en Berufsverbote
uit te vaardigen, maar dat heeft
een aantal punten de toets
kritiek van Nederland niet
waarop de
krijg je de
niet kiest voor
men i ngsu i ti ng
k iest
De Brouwer:
gangspunten
ondertekenen is,
zo volkomen duidelijk
1966 is .in New York
drag gesloten waarin staat
-ru im
moet
van de aanbevelingen
organisaties te
op een of andere
discriminatie stimuleren.
'71 heeft Nederland dat verdrag
gerat if iceerd Naar aanleiding
hiervan zijn er in de Ka-
regelmatig debatten gevoerd,
het Wetboek van Strafrecht
aangepast, en is ook de Grond
wet gewijzigd.
Later werd ook het
perd om mensen die
criminatie voorstaan
ten van zitting in
ment. Maar, zo was
toen, dat was
mensen zouden
staat zijn een
te bemachtigen.
Als je met z'n
-dat kon toen nog met
nieme kamermeerderheid-
discriminatie volledig
bannen, te verbieden i
strijden, dan moet je
doen. De wijze van
is voor een commissie
UNO aanleiding geweest
derland regelmatig op
gers te tikken.
Ik vind daarnaast dat rassen-
d iscrimi nat ie zich niet verdraagt
met een democratie, en dat
daarmee ook de argumenten niet
opgaan dat het verbieden van
een partij zich niet verdraagt
met een democratie.
Het zijn belangen
af wegen, en mijn
du i del ijk
Doreleijers:
ideeën gaat,
den bereid daar achter
staan, maar als het op feitelij
ke uitvoering aankomt, durft
niemand eigenlijk. Dat heeft
een tijdje voortgesudderden
de C.P.
van de
om zaken
te verleggen.
Overigens, op het Advokatenkol-
lektief lopen de meningen over
de wenselijkheid van een verbod
Juristen onder elkaar. Doreleijers
voor, Du liens tegen een verbod.
Maar er zijn er meer met een
juridische graad die het er voor
de goedwillende leek niet
makkelijker op maken. In
stelt de president van de
sterdamse rechtbank, Mr.
scher, dat de C.P. zich
verschillende uitlatingen
onthouden ('52% van de misdrij-
wordt gepleegd docr mensen
de etnische minderheden')
ze
zijn
we in een vonnis, gewezen
Mr. Borgerhoff Mulder,
passage aan 'dat het niet
onrechtmatig is de Centrum Partij
racistisch of fascistisch te noe
men
Dullens: "Met die uitspraken
kun je niet uit de voeten. Dis
criminatie is juridisch nog zeer
moeilijk bewijsbaar. Een vereni
ging die zich ten doel stelt
rassendi scriminat ie te verbrei
den, staat zo buiten de wet.
Dat is het punt niet. Maar door
de
het
dat
offer i ng
automat i sch
natie.
Het Verdrag van New York is
een verdrag tegen rassendi scr i-
minatie., maar het
deze maatschappij
je iemand of
beschuldigt je
bewijzen. Je
dat de C.P
bewijsbaar, voor rassend i scr imi-,
natie is, want dan zou dat ver
bod bijna automatisch volgen.
Als je dus pleit voor het verbie
den van die partij, dan pleit
je voor het ontnemen van een
grondrecht op juridisch niet
waterdichte gronden. En daar
voor zijn de grondrechten mij
te heilig."
Van Bergen: "Het is verrassend
te zien hoe de juridische steun
van b.v. een Mr. van Heynin-
gen er toe leidt dat de partij
de juridische mazen keer op
keer weet te vinden. Maar zelfs
in deze rottige omstandigheden
op
der
kunnen doorstaan.
De Brouwer: "Ik pleit ook
voor Berufsverbote of het I
keloos buiten de wet
van partijen; ik zou graag zien
dat exact werd nageleefd wat
in het Verdrag van New York
staat. En dat is ruim omschre
ven. Als blijkt dat onze wetten
ontoereikend zijn om dat verdrag
na te leven, moeten ze worden
aangepast. Voldoen ze wel, dan
is het de taak van het Openbaar
Ministerie om over te gaan tot
vervol ging.
Ik heb absoluut niet de ver
wachting dat wanneer we de
C.P. verbieden daarmee het ra
cisme uit de wereld geholpen
is, of zelfs maar uit Nederland.
Het is geen afdoende methode
om gevoelens van racisme te
bestrijden, maar het is een stap
die je ook zult moeten nemen."
en
dat
na I ev i ng
van de
om Ne-
de vin-
a I s
aankomt,
Dat
voortgesudderd
maakt dankbaar gebruik
haar gegeven
op te rekken,
