I I -
KAMPAGNE DEMILITARISERING
een
President Marcos
een
politieke
1
Militarisering
Ekonomie
co
land;
grond
feodale
een
i
over
16.000
A
ze
de
tegen
gemarteld,
aantal is
vermist
Het Westen (vooral de VS)
en Japan hebben veel ekono-
mische banden met de Filip
pijnen. Ze gebruiken de Fi
lippijnen als investerings
gebied voor de overvloed
aan kapitaal, als bron voor
grondstoffen en goedkope
arbeid, en als afzetmarkt
voor overtollige produkten.
De Filippijnse ekonomie is
in gróte mate afhankelijk
van de
bezit
daarom
pachten
Sinds 1972 groeide het aan
tal Fi 1 ippijnse militairen
van 75.000 tot 260.000.
De Filippino's halen hun
schouders op wanneer ze
Westerse politici veront
waardigd horen spreken over
Russische militairen in
Afghanistan. Want rond 1900
al kramen de Amerikanen
op de Filippijnen: ze koch
ten het voor 20 miljoen
dollar van de Spanjaarden.
Op dit moment zijn er, ver
spreid over 20 militaire
bases, 16.000 Amerikaanse
militairen. Amerika betaalt
de komende 5 jaar 500 mil-
De Wereldwinkel Tilburg heeft onlangs een Filippijnen-
avond georganiseerd ter gelegenheid van de start van de
Campagne tegen de Militarisering op de Filippijnen. Deze
aktie zal in Nederland en in tal van andere europese lan
den gevoerd worden en wordt gekoördineerd door de Filip-
pijnengroep. Nederland om d.m.v. internationale druk de
militarisering van de Filippijnen een halt toe te roepen.
Op 17 januari 1981 werd
de Staat van Beleg weer
opgeheven door voortdurende
in- en externe druk (demon
straties, publiciteit in
het buitenland, Wereldbank,
Amnesty International
Op 16 juni 1981 werd Marcos
'v<eer gekozen tot president.
Maar feitelijk veranderde
er niets op de Filippijnen:
er is geen persvrijheid;
openbare demonstraties en
stakingen zijn verboden:
burgers kunnen nog steeds
zonder vorm van proces ge
arresteerd worden door de
militairen; huizen kunnen
nog steeds zonder huiszoe
kingsbevel
den. Het
groeide
260.000.
is
l doorzocht wor-
aantal mi1i tai ren
van 75000 tot
De noodtoestand
alleen maar een middel
om het Filippijnse volk te
onderdrukken
van buitenlandse investe
ringen, vooral uit de VS:
33 De Amerikaanse ambas
sade op de Filippijnen deel
de onlangs mee dat inves
teerders uit de VS van ie
dere op de Filippijnen ge
ïnvesteerde dollar er drie
verdienen. De strategische
sleutelposities van Ameri
kaanse bedrijven is echter
nog belangrijken dan hun
omvang. De Amerikanen heb
ben namelijk geïnvesteerd
in de olie-industrieener
gievoorziening handelsban
ken verzekeringsmaatschap
pijen en andere financiële
instellingen.
Maar het zijn niet de Filip
pino's die profijt hebben
van demultinationals
Het beleid is erop gericht
de produktielonen laag te
houden. Het minimumloon
is ƒ3,50 per dag, en tegen
dit hongerloontje mogen
de Filippino's bijvoorbee 1 d
bij onze eigen Philips gaan
werken. Miljoenen Filippi
no's zijn werkloos. Er is
dan ook een algemene verar
ming vast te stellen bij
de boeren, vissers en fa
brieksarbeiders De rijke
bovenlaag van de Filippij
nen, zo'n 10%, eist 50%
van het Nationale Inkomen
voor zich op, terwijl de
andere 50% van het Natio
naal Inkomen verdeeld moet
worden over de 90% van de
bevolking. De winst voor
de buitenlandse investeer
ders en de rijke bovenlaag
op de Filippijnen moet dus
betaald worden door de
meerderheid van de Filip
pijnse bevolking.
En dezelfde uitbuiting op
inte mat i onaal nivo d.m.v.
multinationals vind je te
rug op nationaal nivo: 70%
Filippijnse boeren
geen eigen
moeten
van
1andeigenaren
hoge prijs, vaan 60-70% van
de oogst. De pachter moet
dus een jaar lang ploeteren
om na een oogst van 100
zakken rijst weer 60-70 zak
ken af te staan aan de
landeigenaar.
vissers op
en de fa
brieksarbeiders in de stad
En niks
als
leven in armoede,
roept zoveel op
■hongerige maag!
Het Marcos-regiem heeft
sinds die tijd ruim een half
miljoen slachtoffers ge
maakt. Zo'n 60.000 Filippi
no's in totaal zijn opge
pakt gearresteerd en ge
vangen genomen zonder ge
rechtelijk onderzoek en aan
klacht. Duizenden zitten
nog steeds in de gevangenis
als politieke gevangene.
De meesten zijn lichamelijk
en geestelijk
Een aanzienlijk
vermoord of al s
opgegeven. Miljoenen boeren
werden met geweld verdreven
van hun land, sinds de af
kondiging van de Staat van
Beleg -deels om de gueril
la onmogelijk te maken,
deels om de suikermultina
tional s vrij baan te geven
(Marcos zélf heeft veel
geïnvesteerd in de suiker
industrie). Suiker levert
immers meer deviezen op
dan de akkertjes van de
arme boeren!
Op 21 september 1972 kon
digde president Marcos de
staat van beleg af op de
Filippijnen. Hij deed it
om het groeiende verzet
tegen zijn bewind de kop
in te drukken.
De boeren, de
het platteland
•v
3
'5
L
ÖO
