A m A ft A ÉS CO A I Tot slot: de keerzijde De ontworteling is bij de buiten- I landse jongeren in Tilburg groot. I Door de politiek warden ze in de I steek gelaten, welzijsinstellingen I zijn niet in staat tot een gezame- I lijk beleid, de diskriminatie neemt steeds manifester vormen aan. Is het dan gek dat deze jongeren ont vankelijk worden voor de ideologie van de Grijze Wolven of de Amica- 'les. Deze ideologie verschaft hen immers een kapstok om zich boven de vernederingen in Nederland opge daan, te stellen. Het gaat er dan niet om dat de buitenlandse jonge ren fascistoïde zijn, maar dat juist de Nederlandse samenleving de voedingsbodem voor het fascisme levert. Een politiek die her niet van uit ggat is niet alleen laks of blind maar in zijn effekten fascisme-bevorderend. geren. Voor de buitenlandse meisjes heeft dit meestal tot gevolg: uit sluiting, isolement en gebondenheid aan thuis, voor de jongens: konkur- rentiepositie met de nederlandse leeftijdgenoten en 'clan'-vorming. Doordat aanpassing aan de leefwe reld van de nederlandse jongeren hierdoor en door andere oorzaken welhaast onmogelijk is, worden zij op hun culturele eigenheid terugge worpen, terwijl die culturele ei genheid zelf geen alternatief meer lis. Zie daar de opbouw van een scala van frustraties, verwarring en onbegrip. Welzijnsinstellingen? Tilburg kent een hele reeks wel zijnsinstellingen die allemaal wel iets voor de buitenlandse jongeren doen. Wat echter opvalt is, dat de Stichting Buitenlandse Werkne- mers weinig voor de jongeren pro blematiek over heeft. Slechts 3% van haar begroting heeft ze vrijge maakt voor de buitenlandse jongeren in Tilburg. Andere instellingen die met de buitenlandse jongeren te maken hebben zijn: V.J.V.het centrum voor buitenlandse vrouwen, de buurthuizen, SCOT en SSK. Van afstemming tussen deze instellingen is geen sprakezodat iedereen langs elkaar heen werkt, ervaringen niet worden doorgegeven en van een eenduidige visie geen sprake is Ook met de ervaringen die binnen het onderwijs worden opgedaan wordt weinig gedaan. Daar komt bij dat niet alleen visie ontbreekt maar dat bovendien de buitenlandse jon geren zelf weinig of niet bij deze visie-ontwikkeling worden ingescha keld. I geren in Tilburg betekend, weten I we zo langzamerhand: nog steeds fr-l geen eigen sociaal-culturele akko- modatie, gegeven het feit dat zij neg steeds bij sportbeoefening wor den gediscrimineerd, geen eigen sport mogelijkheden, weinig cultu rele mogelijkheden (film, muziek e.d.), omdat het cultuurbeleid in Tilburg nu eenmaal het begrip eman cipatie niet kent. Letterlijk en figuurlijk zijn de buitenlandse jongeren, gegeven de gemeentepoli tiek, dan ook het 'kind van de re kening' I vooralsnog voor deze impasse een I perspektief biedt. Helaas moeten I we konstateren dat het gemeentebe- I leid van Tilburg deze problemen I eerder versterkt dan tot een oplos- I sing probeert te brengen. Zó stelde I Mevr. Van Puyenbroek tijdens de I behandeling van de begroting in I een commissievergadering: Het rijk I heeft ervoor gezorgd dat die mensen I hier kwamen zij moet er nu ook maar voor zorgen dat de problemen I worden opgelost. M.a.w. de gemeente I is niet de oorzaak van de problemen I dus is zij ook niet verantwoorde- I lijk voor de oplossing ervan. Onge- I keerd stelt het rijk juist dat zij I voor de .buitenlandersproblematiek I niet meer geld wil uitgeven dan I het bedrag dat zij daartoe in 1979 I uitgaf. C.R.M. zegt zelfs dat de I gemeentes voor de meerkosten moeten I opdraaien. Wat dit soort 'kat en I rruisspel' voor de buitenlandse jon- I geren I we Chtheeiiïiing en gemeentebeleid Deze ervaringen die de buitenlandse jongeren overal in Nederland opdoen gaan dus gepaard met een ondergra ven van de eigen culturele identi teit. Een keuze is onmogelijk ge worden, de eigen groep is belang rijk. Wé hebben het dan over groepsbinding zonder dat die groep vooralsnog vooc deze impasse een perspektief biedt. Helaas moeten Diskriminatie De problematiek van de buitenlan ders in Nederland is voor een groot deel te bepalen als ontheemding in een samenleving die deze ont heemding ook nog eens tegemoet treedt met diskriminatie. Dit komt tot uitdrukking in een de-humanise- ring van medeburgers op grond van nationaliteit, cultuur, godsdienst etc. Cm wat voorbeelden te noemen waarmee buitenlandse jongeren in Tilburg te naken hebben gehad. Cp de lagere school zijn buiten landse kinderen vaak het doelwit van hun nederlandse leeftijdgenoot jes. Ze worden de hoek ingepest of met alles wat kwaad is opge scheept. Klassen waar veel buiten landse kinderen inzitten vallen op den duur niet meer in de smaak van nederlandse ouders. Veelal wor den de nederlandse kinderen dan van school gehaald. Wil je als bui tenlandse jongere bij een voetbal- klub, dan moet je wel heel goed 'kunnen voetballen, wil je geaccep teerd worden. Als je als groep bui tenlandse jongeren een buurthuis binnen wil dan wordt je, zo niet net de nek aangekekendan toch door nederlandse jongens als kon- kurrent aangemerkt. Het akkomodeert in ieder geval niet, wordt dan ach teraf gezegd. Het niet geaccepteerd worden, het anders zijn, de ontwaarding van je persoon, met deze ervaringen worden de buitenlandse jongeren dus al vroeg opgescheept. Het wordt er bij wijze van spreken al van af de wieg ingeponpt. Diskriminatie bevestigt te nadrukkelijk de ont heemding.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Tilburg - Tilburgse Aktiekrant | 1981 | | pagina 4