Pl
ESI
i
CO
S3
co
a
P«
iJI
<3
CO
M
EH
P5
o
I
een
voor
en
Johan Willemse,
Huize Poels
ft
I Zaken moeten voor
beheersbaar zijn
IMiljoenen guldens komen jaarlijks,
I via de Algemene Bijstandswet (ABW),
1 terecht bij hulpverleningsinstellin-
Igen. Het gaat hierbij om vormen van
I hulpverlening, waarvoor nog geen
1 geëigende subsidieregeling bestaat.
I Mede omdat op dit terrein nogal
leens geld in verkeerde handen is
I gekomen, is per 1 januari 1979 de
I ABW zo veranderd, dat het ministe-
I rie nu meer greep heeft op de indi-
I rekt-gefinancierde instellingen,
I waaronder de opvangcentra. In 1979/
I '80 werden de opvangcentra grondig
I doorgelicht: dikke enquêtes moesten
I worden ingevuld, accountants werden
I ingehuurd, diskussies werden ge-
Ivoerd, enzovoort. Cp basis van dit
I onderzoek zou het ministerie een
I besluit nemen over welke instellin-
I gen de komende vijf jaar kunnen re-
I kenen op bijstandsgelden, en welke
I niet. Met andere woorden: welke
zouden worden erkend, welke niet.
I Het onderzoek is door de ambtenaren
I ook gebruikt om een beleid voor
I de toekomst te formuleren.
I Hoewel het ministerie eind vorig
I jaar de zaak in Tilburg erg cp de
I spits dreef (Pension Transvaalplein
I werd met een failissement bedreigd,
I de subsidie-afspraken tussen de
I gemeente en de beide huizen moesten
I op de helling) heeft men uiteinde-
I lijk Huize Poels en het Pension
I voorlopig voor één jaar erkend.
I Een spannend jaar: een werkgroep
I waarin vertegenwoordigers van CRM,
I de gemeente en maatschappelijke in-
I stellingen deelnamen, moest een
I beleid voor de toekomst gaan formu-
I leren. De grenzen van dit beleid
I zijn echter door CRM al aangegeven.
I Het kader van CRM
I In grote lijnen betekenen de opvat-
I tingen van CRM voor Tilburg het
I volgende: het Algemeen Maatschappe-
I lijk Werk en de Geestelijke Gezond-
I heidszopg moeten een 7x24-uurs be
reikbaarheidsdienst gaan organise
ren. Deze dienst moet in de plannen
van CRM mensen verwijzen en zou
daartoe de volgende mogelijkheden
krijgen: een krisis-opvangcentrum
(15 a 20 bedden), een huis voor
alleenstaande vrouwen met/zonder
kind(eren) (ev. onder het FICM)
beschermd wonen voorziening
ex-psychiatrische patiënten
een passantenverblijf (vergelijk
baar met een onderkomen voor zwer
vers a la Leger des Heils). Deze
vier specifieke instellingen be
staan momenteel in Tilburg niet,
maar het is Huize Poels, welke nu
voorziet in al deze vormen van op
vang. De gemeente Tilburg moet zorg
geen dragen voor opvang van 'pure'
huisvestingsproblematiek. Binnen
deze laatste voorziening en binnen
het krisisopvangcentrum moet de
ambulante hulpverlening een belang
rijke rol gaan spelen.
Cp dit moment zijn goede kontakten
met de ambulante hulpverlening voor
Huize Poels en het Pension van le
vensbelang. De praktijk heeft echter
geleerd, dat de ambulante werkers
nooit de maatschappelijk werkenden
van de beide huizen kunnen vervan
gen (waar CRM wel cp af stuurt)
Ook ten aanzien van de 24-uurs-be-
reikbaarheid wil het ministerie
de praktijk op zip kop zetten. Ter
wijl deze bereikbaarheid al sinds
I jaren door Huize Poels wordt ver
een ministerie
zorgd (en sinds ruim een jaar ook
door de hulpcentrale) wordt in de
plannen uitgegaan van een nog-op-
te-zetten dienst. Huize Poels kan
in haar bereikbaarheid wél steun
gebruiken van de ambulante instel
lingen. Het huis wil in haar opname
echter niet afhankelijkheid worden
van een elders gevestigde - bereik
baarheidsdienst
Het grootste probleem ligt echter
op een ander vlak. Door Huize Poels
en Pension Transvaalplein worden
honderd bedden beheerd. Door het
Pension is in december 1979 een
nota uitgebracht, waarin een beleid
wordt voorgesteld, dat uit is op
een zinvoller gebruik van de bed
den. Er werd gekozen voor een aan
vullende funktie ten opzichte van
Huize Poels. Cp deze inhoudelijke
voorstellen is nooit gereageerd
door de overheid, waarschijnlijk om
dat ze teveel geld kosten.
De noodzaak om een nieuw beleid
te formuleren wordt dus door Huize
Poels onderschreven, maar waar
beide huizen zich uitdrukkelijk te
gen verztten is het opsplitsen van
de bewonersgroepen, vooral die van
Huize Poels. Dertien jaar wordt
er gewerkt vanuit het het idee van
een "leefgemeenschap": los van de
afkomst, je problemen, je leeftijd
of geslacht, woon je samen met an
deren en probeer je er iets van
te maken. Niet het probleem (ver-
slaafs, gescheiden, gestoord, een
zaam) staat voorop, maar dat je
"iemand" bent staat voorop, dat
je met anderen samen kunt leven,
erbij hoort, enzovoort. Uitgangspunt
is dan ook niet het differentiëren
van mensen, maar het met de mensen
zoeken naar een vervolg: terug naar
waar zij vandaan kwamen, of verwij
zing naar een andere instelling
of nieuwe leefsituatie. Bij de amb
tenaren van CRM bestaan er een aan
tal belemmeringen, die het voor
hen moeilijk maken om deze manier
van werken te begrijpen en te accep
teren: het past niet binnen de ten
dens van professionalisering en
specialisatie, het werk is niet
vertaald in het wetenschappelijk
vakjargon, maar het belangrijkste
is wel, dat het op deze manier niet
binnen de gangbare beheersstruktu-
ren past.
Wat gaat 1981 opleveren?
Er is een werkgroep in oprichting,
warvan de eerste bijeenkomst bemoe
digend was. Voorlopig wordt* de
praktijk van de afgelopen jaren als
uitgangspunt genomen en daarin
staan beide huizen sterk! Wat be
treft de steun cp plaatselijk nivo
hebben wij voldoende vertrouwen.
Als echter deze werkgroep in de
loop van het jaar met een rapport
komt, blijft de vraag of CRM een
beleid zal accepteren, dat niet
geheel in overeenstemming is met
haar blauwdruk.
Er zal meer nodig zijn, dan de steun
van de hulpverleningsinstellingen.
Voor Huize Poels en Pension Trans
vaalplein is het belangrijk dat men
sen die het werk van beide huizen
waardevol vinden, de ontwikkelingen
blijven volgen en klaarstaan cm
eventuele steun in de vorm van ak-
tie te laten blijken.
