<Z) s 2 ®s8«lz "BREDE MAATSCHAPPEUJKE DISCUSSIE OP Z'N SMALST" s o o C* a M W H Om w CZ) Z <z> O 3. O l CA A Sinds het begin vgn c’e jaren zeventig zijn er tai van akties gevoerd te gen de: atoomindustrieDeze brachten de elektriciteitsproducenten steeds meer in een lastog parket. Plannen voor de uitbouw van de atoomenergie van 3 tot zelfs 20 centrales werden cnder de druk van een groeiend pro test in de ijskast gezet. Met de huidige plannen van de regering om nog 3 kerncentrales bij te bou wen probeert zij het radioaktieve waterhoofd op de romp var; 's lands elektriciteitsproduktie overeind te hcudën. "Kernenergie bestaat in de wereld", zegt Van Arrdenne, "dit feit is niet meer; ongedaan te maken, ook niet voor Nederland". Het risico van het ergst denkbare reaktoronge- luk wil hij nemen met verwijzing naar de risico's van andere industrietak ken, "waar de ontwikkeling is geaccepteerd en geïntegreerd in ons totaal economisch-maatschappelijk bestel". Drt is een redenering in de trant van: als Jantje in zijn breek plast mag ik het ook. Verder is hij van me ning dat wanneer Nederland de kernenergie af zweert, het minder invloed heeft op de niet-verspreiding van kernwapensLees eigenlijk: we moeten de atoombom kunnen maken om hem tegen te houden. In de europese read hebben 4 nederlandse bewindslieden vorig jaar ingestemd met het intensi veren (lees: redden) van het atconi-progranrna in de EEG. Nederland teken de alleen eer "mits" aan. Dit had betrekking op de uitslag van de EMD. (iets soortgelijks zagen we bij het NAVO-besluit omtrent produktie en plaatsing van kernwapens) Lang aangekondigd, maar steeds uit gesteld, moet dan die zgp. BTO begin nen. We mogen dan dus breed gaan discussiëren, echter binnen een kader op zijn smalst. De discussie wordt in het keurslijf van 3 rapporten ge stopt. De: "emotionele" bezwaren moeten onderdrukt worden en het konflikt noet gekanaliseerd worden in rustig overheidsvaarvater. Ondertussen blijven de bestaande kerncentrales gewoon doordraaien en radioaktief materiaal produceren, terwijl de opslag hiervan een van de grootste pro blemen vormt. De geplande doelstellingen van het sociaal-economisch beleid plus de groei van het energieverbruik staan niet ter discussie. De keuze wordt beperkt tot: óf uranium, óf kolen; alternatieven vallen zo wezenlijk: zelfs uit de marge. Tenslotte zijn de resultaten van de EP® niet bindend! Wat de gemeente Tilburg betreft: zij zou zo srel mogelijk moeten komen tot een gedegen energiebesparingenlan voor de plaatselijke industrie overhéidsgebouwen en particuliere huishoudens. Er gebeurt al wel iets maar' neg veel te fragmentarisch. Evenals enkele gemeentes in de Kempen zou de gemeenteraad hier tet een duidelijke uitspraak moeten komen om trent de plannen in Mol die ook voor Tilburg een bedreiging vormen. Even mooi (wat een droom!is het, warneer de gemeenteraad een kritische hou ding aan zou nemen tegenover- de starre energiemoloch de RIEM. Zij kan er bij de PNEM op aandringen de financiële steun aan Dodewaard stop te zetten (zoals Amsterdam gedaan heeft). Aand de hand van bovengenoemde voorstellen kar een gemeenteraad zélf ook naar eens fes «Ml o ’T H") 3 ÖD i tri 3 1— 3 3 W) 3 -3 o m ■'T ho -C O o o o m 4) O 4» s c/) 3 J= 3D 00 ERNENERGIE OOFDZAAK 3 3 J3 no O w— 3 S 3 4» 3.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Tilburg - Tilburgse Aktiekrant | 1980 | | pagina 1