Leven van Paul van Engelen
O
GARDEN
VERS VAN
DE KWEKER
vol herinneringen
I
Afscheid nemen
WINTERVIOLEN
Kwekerij Sterkens
Broekstraat 44, 5124 NK Molenschot,
T. 06-53461617
kwekerijsterkens@ziggo.nl
I
i t
I
“Ik heb er altijd al een boek over willen schrijven”
"voor een respectvol en waardig afscheid’
■to
20 STUKS VOOR MAAR 8,00
POTGROND MET LANGWERKENDE M
(40 LITER) 2 ZAKKEN 7,50
I
bigzonztór^
DIERENCREMATORIUM MEM0RIA TILBURG
Door Luc van Hoek
ger.rozanne
one
5126 CC Gilze
0161 850299
Persoonlijk en betrokken
- Dichtbij
Ons uitvaartcentrum: Afscheidshuis 't Stoom
bosviolen
hangviolen
Bolchrysanten
gautheria
winterhei
lavendel
Echinacea
Albums
Vol leven
Schok
Met je naasten terugkijken op
die vervlogen jaren vol mooie momenten.
Stilstaan bij al wat jullie samen in
beroering bracht. Om tot slot af te sluiten
met louter waardevolle herinneringen.
]osten-van Arendonk
uitvaartzorg
en super
assortiment vast*
SIERGRASSEN.
heuchera
phlox
dianthus
ijsplantje
twinni
trixi-violen
Voor ons assortiment en prijzen
I
k
s
K
Openingstijden:
maandag t/m vrijdag
van 08.30 tot 18.00 uur,
zaterdag
van 08.30 tot 17.00 uur
zie onze website: www.kwekerijsterkensJ»
---
j
PAGIN
ONS WEEKBLAD - VRIJDAG 30 OKTOBER 2020
Paul van Engelen.
Corrie van Engelen-Wouters.
Wielevenweg 22, Tilburg 013-5907716 - welkom@dierencrematorium-memoria.nl - www.dierencrematorium-memoria.nl
Nieuwstraat 1 1 3a
Met zijn twee broers groeide hij op; vrolijk spelend,
voetballend en genietend van de ruimte aan de
Ulicotenseweg. Corrie: “Hij ging bij het voetballen,
dat was zijn lust en zijn leven.” Piet: “Hij heeft later
nog een proeftraining bij NAC gedaan.” Na de la
gere school en het middelbaar onderwijs bleek al
snel dat Paul veel technisch inzicht had; ook broers
Edwin en Hans hadden dat wel in hun DNA. Cor
rie: “Ik zie hem nog over het grasveld naar de bus
lopen. Als ik dan zwaaide was er bij hem altijd gek
kigheid. Ook met auto’s was Paul bezig. Zo kocht
hij een zwarte kever waarmee hij weleens zijn klei
ne broertje Hans naar school bracht. Die was dan
helemaal trots...” Voor Paul was de HTS dan ook
een logische vervolgstap voor zijn studie. Hij leer
de Ingrid al eerder kennen en ze bouwden samen
aan een relatie. “Ze kregen in Chaam onverwachts
bouwgrond toegewezen. Paul en Ingrid maakten
al plannen voor een nieuw te bouwen huis.” Zelfs
een door Paul zelf gemaakte maquette is bewaard
gebleven en komt op tafel.
Toch wordt er besloten tot een noodzakelijke ope
ratie. “Paul liep daarbij het risico dat hij zijn zicht,
spraak of gehoor zou verliezen, maar er was eigen
lijk geen keus. Toen we met Ingrid na de operatie
Paul bezochten zei hij meteen: Ingrid, je hebt m’n
trui aan. Dat was zo’n fijn moment!”
Thuis liggen de fotoalbums, plakboeken en aanteke
ningen op tafel verspreid. Ze roepen herinneringen op
aan het leven en overlijden van hun oudste zoon Paul,
dit jaar al weer 28 jaar geleden. Corrie: “Ik zag een
oproep staan om hieraan mee te doen en ik dacht
meteen: dat wil ik graag. Want ik heb eigenlijk altijd al
een boek willen schrijven over het leven en overlijden
van onze Paul. Maar 't is er nog nooit van gekomen.”
Paul van Engelen werd op 8 mei 1970 geboren als
oudste zoon in het gezin Van Engelen in Chaam;
later werd het gezin compleet door de geboorte
van broers Edwin en nakomeling Hans. Inmiddels
woonde het gezin in de door vader Piet zelf ge
bouwde woning aan de Ulicotenseweg. Corrie
weet nog dat kleine Paultje zijn steentje bijdroeg
rond het huis: “Papa elpen...?” zei hij dan.
In het najaar van 1991 komt het leven van het gezin
van Engelen met een schok tot stilstand. Corrie:
“Paul viel al een keer bij ons in de gang. We dachten
dat ’t misschien een blessure aan zijn knie was. Hij
ging ermee naar Jan ten Bosch, de fysiotherapeut
van vv Chaam. Die onderzocht hem en zei: “Er is
meer aan de hand, ga maar naar de dokter. We
zijn toen niet eens meegegaan, we dachten nog
steeds dat het zijn knie was. De huisarts stuurde
hem door naar het ziekenhuis en daar bleek het
helemaal fout te zijn. De specialist vertelde ons dat
Paul een 5 centimeter grote hersentumor had. Die
tumor zat als een spin in zijn hersens, heel moeilijk
te verwijderen.”
i
"O-
www.jostenvanarendonk.nl
In januari 1992 bleek er echter een tumor in
andere hersenhelft te zitten, iets wat bijna no
voorkwam. In de maanden daarna vochten ze vo
het leven van Paul. “Paul kreeg zware bestraling;
niemand mocht bij zijn bed komen. Stiekem k
gen we van verpleegsters toch ieder één minuut
geweldig!” Ook contacten met een Amerikaan
specialist, een paranormaal begaafde en een st
lingsdeskundige leverden niets meer op. “Paul v
loor veel gewicht, hij ging van 92 kilo naar 45 ki
We richtten thuis een kamer voor hem in. Ook
die periode stonden de families Van Engelen
Wouters altijd voor ons klaar. Dat heeft ons go
gedaan.”
4
Een mooie herinnering kan volgens ons alleen ontstaan
indien het afscheid respectvol en waardig is.
Daarom zullen we met onze persoonlijke benadering, grote betrokkenheid,
inlevingsvermogen en vooral veel liefde, zorgdragen voor een waardig en
T? respectvol afscheid van uw geliefde huisdier, zelfs in het
weekend en de avonduren.
t Wij beschikken over een eigen ophaaldienst, maar u kan
"“desgewenst zelf uw overleden huisdier naar ons toe brengen
om daar in alle rust afscheid te nemen.
Paul van Engelen, toen net 22 jaar, overleed op 29 mei 1992 aan kanker. Nu, 28 jaar later, is zijn
herinnering bij zijn ouders Piet en Corrie van Engelen-Wouters in Chaam nog springlevend. Als
de dag van gisteren vertelt Corrie het verhaal van de technische, sportieve en altijd vrolijke Paul.
Op 29 mei 1992 overleed Paul. “We hebben z
afscheid thuis in de tuin kunnen houden, bijz
geliefde vijver. De kerk zat helemaal vol, wel 61
mensen waren er. Nog steeds loop ik weleens m
onze vier kleinkinderen naar het graf van ome Pa
Ze brengen dan tekeningen mee. Zo blijft hij va
altijd in ons hart.”
s?
Neem gerust contact met ons op en wij zullen zorgen dat u en uw
geliefde overleden huisdier met veel liefde en persoonlijke
aandacht ontvangen worden.
■J
