Wel en wee Alphense ouderen OUDEKEN ZEN NIET VAN Forrmdo Picknick fietsrit Alphense ouderen dreigde in het water te vallen 4 ..-*c Jos Wens B.V. bouwmarkt timmerbedrijf Danklied van To Backx Hoe Toon Segers de show stal en To Backx zich een ‘meisje alleen’ voelde A 24 UURS SERVICE Aktiviteiten Rielse Ouderen voor alle bouwkundige schade, zoals: inbraak, storm, glasschade BEL: 01612-22548 Open Huis 14 ONS WEEKBLAD’ - VRIJDAG 30 JUL11993 PAGINA 15 <4* P.G. Jan en Anna Brock op de meer dan 100 nieter hoge stuwdam. 4 Vooraleer we weer terug in Alphen waren, werd het museum van Wim Segers in de Oosterwijksestraat aan gedaan. De groep werd aldaar in twee ën gedeeld. Terwijl de ene groep de spullen bekeek, kon de andere groep in de stal een videoband bekijken van dc boerendag in 1985 en genieten van de aangeboden kop koffie plus koeks- kc. De familie Segers staat als zeer gastvrij bekend en dat bleek ook nu weer overduidelijk. In oktober a.s. is het drie jaar geleden, dat Wim met zijn museum begon en het is onvoor stelbaar wat hij in die korte tijd heeft weten te vergaren. Wij vinden de tijd rijp, dat zijn verzameling wat meer in de kijker komt te staan en hebben dan ook met de enthousiaste Wim afge sproken om in oktober eens een ver haaltje te maken, omdat er veel men sen (ook in Alphen) niet weten wat daar allemaal te zien is. De rit is 39 km lang geworden. Wij hadden gedacht, dat ze langer zou zijn. Opgelet: De rit van volgende week woensdag 4 augustus gaat naar de Fazanteric. Vertrek om half twee bij de brandweerkazerne. En omdat vol gende week Ons Weekblad niet ver schijnt, nu ook reeds de rit van 11 augustus. Ook voor deze rit wordt vertrokken bij de brandweerkazerne. Het is dan een korte rit en gaat naar café Brooimans tussen Chaam en Gil- zc. Een nieuw adres. Rijdt u ook weer mee? Ja, gezellig!! Wijze: daar bij die molen. Ons mooie reis, die raakt ten eind ‘t gaat weer op Holland aan waar nu, na deze tocht zo schoon ons vrienden wachtend staan maar laat ons, voor we scheiden nu ons dank nog brengen gaan aan Carolien en tante Jo die ons zijn voorgegaan. Refrein Kom laat nu allen het danklied schallen voor Carolientje en ook voor tante Jo Wij zingen allen ‘t zal ons bevallen dus dank aan beiden wij vonden jullie zó!! Carlien leerden wij kennen als chauffeur met vaste hand zij bracht ons zonder ongeluk door ‘t Oostenrijkse land en naar ons doel diep in het dal van ‘t Himmerglemm gebied en waar men van de zuivere lucht nog zorgeloos geniet! refrein De tocht die voerde menig keer langs kronkel wegen smal langs rots en langs een groot rivier langs heuvel, berg en dal langs drukke wegen vol gevaar of door ‘n grote stad maar niemand onzer zat in angst als ‘Lientje’ ‘t stuur vast had! refrein voor haar conditie, zullen we zeggen^, achterbleef. Het is nog maar de vraag of wij ze óóit nog zullen terugzien. Iedereen hoopt van wel. Met haar weten we wat voor spek er achter het stuur zit. Zij is in die acht dagen één van ons geworden, zoals ook Joke een van ons is geworden. En ook die heeft het tot nu overleefd. Van Asten ging het naar Maarheeze, waar in grote haast nog een afscheids- koffietafel werd gebruikt. En toen... toen op weg voor de laatste etappe naar de thuisbasis Alphen. Rond half tien kwam de bus al claxon nerend bij het steunpunt aan, waar een grote groep familieleden en be kenden reikhalzend stonden te wach ten op de 48 ouderen, die 8 dagen lang geleefd hadden in de bergen van Oostenrijk en thans weer behouden waren teruggekeerd. En reken maar, dat er veel te verhalen was. Zeker weten! toch wel afkomstig van de nabij gele gen kippenbedrijven. Traditiegetrouw werd hier aan eenie der een appel uitgereikt, die ter plek ke meteen soldaat werd gemaakt. Over de schillen ontstond eventjes verschil van mening. Sommigen zeggen, dat je die gewoon in de natuur weg moet gooien voor de vogels, terwijl ande ren beweren, dat je die netjes in de vuilnisbak moet deponeren. Tja wat is nu het beste? ‘t Kan allebei! Na deze korte rustpauze kwam men eerder nog dan verwacht bij de His- pohal aan. Voor velen een bekend gebouw omdat ze er wekelijks gaan zwemmen. De koffie stond er bruin en dc meenomen broodjes annex bo terhammen lieten zich voortreffelijk smaken. Maar wat minder leuk was, het was gaan regenen. De lucht zat helemaal dicht. Zouden we dan toch nog als verzopen katten thuiskomen? Daar het er naar uitzag alsof het van zijn lang zal ze leven niet meer op zou houden met regenen, werd besloten om ons in de regenkleding te hijsen en aan de terugtocht te beginnen. Da’s altijd een komisch gezicht, want men ziet amper meer wie wie is. De eerste paar kilometers werden in de regen afgelegd. Toen werd het droog en het zou droog blijven. Later zouden wij vernemen, dat het in Alphen veel meer had geregend en sommigen hadden al gezegd ‘Ocharm, de picknickers!’ De fietsende Alphense ouderen wer den vorige week woensdag niet echt vrolijk van het weer. De geplande picknickrit naar de Hispohal te Hilva- renbeck dreigde in het water te vallen. Een half uur voordat er vertrokken zou worden zag de lucht er bar en boos uit, maar ziedaar, tegen half elf begon het zienderogen op te klaren. Er kwam voorwaar hier en daar wat blauw aan de hemel en zo kon het gebeuren, dat er toch nog eenenveer tig fietsfanaten in de startblokken ston den toen het fluitje van opstijgen klonk. Het peloton ging via het Hond- scind naar Aarle en zo naar Poppel. De lucht was zo goed als onbewolkt geworden en de zon kietelde in ons aller rug en nek. Wanneer dit te voor zien was geweest zou de groep nog belangrijk groter zijn geweest want een picknickrit trekt meer nog dan een gewone rit. De tussenstop werd gemaakt bij de Rovertse kapel. Hoe het komt weet niemand, maar er hangt aldaar altijd een niet thuis te brengen stank. Dat was vorig jaar toen wij daar stopten zo en nu weer. Vermoedelijk is die Dus. zet dat maar uit je hoofd want daar geloven we mooi niks van. Het was een komen en gaan van de bezoekers, maar het is dan wel ook heel mooi in deze tuin en de mensen weten dat. Zo zie je maar weer, je hoeft niet perse nar Postel te gaan voor een mooie fuchsia-show, want dat hebben wij hier vlakbij huis. Bedankt Jo en Toon om dit kijkgenot met een ander te willen delen en de koffie was heel lekker. Tot ziens, tot de volgende keer. Alphense ouderen leefden acht dagen in de bergen Vervolg van pagina 13 verrassing, want we hadden gerekend op een gewone lunch. Na ruim een uur ging dc reis weer verder. Vanaf de eerste dag al had To Backse zo af en toe naar de microfoon gegrepen om ons een en ander te vertellen. Dit ging iedere keer gepaard met grote hilari teit want To was deze reis geweldig in haar element en evenaarde de beste tonprater. ‘Ja kijk', zei To, ‘toen we in Alphen instapten, heb ik zo eens rond gekeken wie er allemaal mee gingen. Ik dacht al meteen, dat wordt knudde cn ik wist niet waar ik me als ‘meisje alleen’ aan zou vast moeten houden tijdens dc reis. Ik zag hoe alle bestuursleden present waren en alle maal met hun vrouw of hullie man. Daar behoefde ik geen steun van te verwachten. Verder zag ik iemand, die heel lang een hoge bestuursfunc tie heeft gehad bij de Rabobank, maar ook die was al met iemand. Ook niks dus. Dan zitten hier vóór in de bus ook nog een paar geleerden (Joke en Carolien) waar je ook al niks wijzer van wordt. En ook de rest denkt alle maal dat ze iets meer zijn dan ik om dat ik nooit getrouwd ben geweest cn zodoende een sacrament minder heb ontvangen dan zij: maar dat is niet mijn schuld, ik was nu eenmaal te fijn voor het huwelijk maar voelde me niet tot het klooster geroepen... Ik heb echter geluk gehad, omdat ik al eens een keer het sacrament van het Heili ge Oliesel heb ontvangen, dus wat dat betreft ben ik even nat als de rest wat hier in de bus zit... Ook wil ik een gemaakte opmerking over mijn rok wegwimpelen, eenvou dig van snit en niet meer nieuw. Ja kijk, beste medereizigers hier in de bus, wanneer ik een betere rok had aangetrokken, die ik overigens in grote getale bezit, dan had ik daarmee na thuiskomst naar de stomerij gemoe ten en dan wordt zo’n achtdaagse vakantie toch wel heel erg duur voor een meisje alleen.’ En zo greep To regelmatig naar de microfoon om ons te doen schaterla chen. Kostelijk hoe zij in haar ele ment was en hoe zij haar ‘toespraken’ wist te brengen. ‘Nee, zo ne goeie hanne wij nog nie gehad.’ Open Fuchsia-showdag Bijna was deze show in het water gevallen want het zag er soms maar somber uit met die donkere wolken. Soms vielen er een paar druppels uit cn het leek erop dat dit de tranen waren van een paar engelbewaarders. De avond en nacht te voren was dat heel wat anders. Toen had het geonweerd cn gebliksemd en er was +24 mm regen gevallen. Daar kun je niet tegen gieten cn sproeien. Maar gelukkig liet de zon geen verstek gaan cn soms dook ie maar heel even weg achter een wolkske. Voor de rest viel het best wel mee met het weer. En over belangstelling was niet te klagen want in een uurtje tijd hebben we minstens 25 bloemenliefhebbers geteld. Al de bezoekers werden door Jo en Toon verwelkomd cn naar wens volledig op de hoogte gebracht van wat er en hoe het allemaal tot bloei komt. Pietje Verheyen met de bazin van het hotel. Het bleef wit tot de laatste dag. Maar hoe dan ook, als wist To zich als ‘meisje alleen’ niet goed aan wie zij zich tijdens de reis moest vasthouden, ze heeft enorm veel bijgedragen om de lange heen- en terugreis te bekor ten. Zij bracht met haar ‘optredens’ pret voor allen. 'Tot slot kwam zij nog met een liedje voor de dag, dat zij tijdens dc vakan tie vlug eventjes in mekaar had ge draaid. Het werd met veel elan tot tweemaal toe gezongen. Woorden van dank en afscheid wer den gesproken, behalve dan door Ca rolien ook nog door Joke van Lenten, de reisleidster, Piet Jansen, algeheel leider, organisator en vraagbaak en Kees van Hees, voorzitter van de bond. In Asten werd uitbundig afscheid ge nomen van Carolien. Het was haast zielig, hoe ze zwaaiend met beide ar men, daar op dat parkeerterrein alleen En Joke was de vraagbaak steeds voor elke reisgenoot die ongevraagd cn als ‘t moest ons steeds haar diensten bood voor elk van ons was Joke steeds behulpzaam en correct en had ze weer de koffie klaar dan riep zij: ‘wie heeft trek?’ refrein En was er ergens iets te zien kasteel of kerk zeer schoon dan gaf ze ‘t dadelijk aan ons door al door de microfoon een lied, gedicht en een verslag zij bracht het steeds op tijd ‘t werd door ons gewaardeerd dat gijrzo’n goede leid-ster zijn! refrein Carlien en Joke zijn niet saai ze houden van de leut en telkens hup de bus weer in vooruit en geen geteut zij gaan met mensen jong van hart wel grijs of kaal van bol ook plagen doen we op z’n tijd maar da’s maar voor de lol! refrein Wij vormden samen één gezin de sfeer was opperbest geen zieken of geen ongeluk en ‘t weer dat deed de rest wij scheiden dus, maar komt de tijd en zijn we goed bij kas dan gaan we allen weer op reis ja met de bus van Kras!! Jeu des Boules A.s. vrijdag 30 juli en 6 augustus is het weer zover. Als we dan weer met net zo’n clubje zijn als de vorige keer, dan zijn we dik tevreden. En we tref fen het toch maar iedere keer met het weer op vrijdag. Dat kunnen de fiet sers niet zeggen van de woensdagen. Misschien een andere middag uitzoe ken, Janus! In ieder geval, we hopen jullie allemaal te treffen achter dc Zwade om 14.00 uur. En deze keer worden we weer lekker bediend door onze eigen Corry. Ze moet nu wel een beetje meer lopen, maar dat is goed voor haar conditie, zullen we maar •■,'1-9tJ3 E'urspees Jaar van de Ouderen Ja, het merendeel van die pracht zijn fuchsia’s, maar er stond meer in de tuin dan er in menig bloemencatalo- gus wordt vermeld. Op het mooie gazon, dat als terras fungeerde, waren wat stoelen en tafels gedrapeerd en er werd door een paar lieve dames kof fie cn koek geserveerd. Onder het genot van deze versnaperingen wer den dc plaatselijke nieuwtjes uitge wisseld door dc bezoekers cn voor waar, Disco Toon zat er midden tus sen in met zijn Lia en was natuurlijk weer reclame aan het maken voor de danslessen. Ja Toon, maar als ze in Alphen beter leren dansen dan in Riel, dan zal iedereen wel naar Alphen gaan, vrezen wij. Dinsdag 3 augustus eerste dinsdag van de maand, dat betekent ‘Open Huis’ in ‘t steunpunt ‘De Hoogt’. U bent op die dag van harte welkom ‘s middags van half twee tot vier uur vooreen gezellig samenzijn, een praat je cn een kaartje leggen onder het genot van een kopje koffie of thee, dat u gratis wordt aangeboden. Deze ‘Open Huisdagen’ zijn niet al leen bedoeld voor de mensen van de Hoogt en de Lindenakker, maar voor alle ouderen uit Alphen. De ‘Bak’ mee volk, die langzaam ruim 400 meter de hoogte in wordt getrokken. En ze bleef de gehele reis adrem, want bijna in Asten waar onze Carolien ons zou verlaten en het stuur zou overge ven aan een andere chauffeur vloog ze andermaal naar de microfoon om iets recht te zetten. Carolien namelijk, had gezegd, dat ze over een half uur tje zou ‘uitstijgen’ en afscheid van ons moest nemen. Meteen stoof To naar voren: ‘Kijk eens’, zei ze, ‘je bent heel lief en een zeer bekwaam chauffeur en een kind om van te hou wen, maar ik wil iets rechtzetten. Je had het over uitstijgen, maar dat zeg gen wij in Alphen niet. Je stijgt niet uit een bus, je stapt uit een bus. ‘Sor ry’, zei Carolien, ‘ik zal uitstappen, neem me niet kwalijk en ik zal dat woord nooit meer gebruiken. En toch zat Carolien goed, want tegen uitstap pen kan men óók uitstijgen zeggen alleen wordt het zelden in dit verband gebruikt.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Ons Weekblad | 1993 | | pagina 15