Vrouw in verzet
ct cakxwn
i
Nieuw boek over verzet en verraad
in grensstreek
I
Miet Pauw en de bezetting in Baarle
door Els Hofker
Nieuws- en Advertentieblad voor Alphen en Riel - Baarle-Nassau - Baarle-Hertog en Chaam
Vrijdag 11 augustus 1989
nr. 4146
geeft u iedere zaterdagavond
een sfeervol tintje
met levende muziek
vanaf20.00 uur
I
Speurtocht naar de vrouw
achter het monument
Geen fantasie
1
I
1
,/g
!4
Op zaterdag 9 september zullen de burgemeesters van Baarle-Nassau en Baarle-
naam:
adres:
£15^
PORT BETAALD
BAARLE-NASSAU
Kerkplein 4 - Baarle-Hertog
waardevolle verzetsstrijder die zij is zo’n grote bereidwilligheid aan de dag
J hebben gelegd.
Els Hofker, de schrijfster van het
nieuwe boek over de Baarlese verzets
heldin Miet Pauw, woont eerst sinds
enkele jaren in Baarle-Nassau. Ze
woonde hier nog maar pas, toen zij
is begonnen met het verzamelen van
materiaal voor dat boek. Nu het bij
na klaar is zochten wij haar op om
haar enkele vragen te stellen.
Wat bracht u op dit onderwerp?
Zo iets gebeurt vaak toevallig. Bij
mijn buurvrouw, Sonja Prins, ont
moette ik Elly Cornelissen en via haar
kwam ik in contact met Liza Corne
lissen. Toen we het eens over de oor
log en over het verzet hadden, merk
te Lisa op: ’de moeder van Fons (haar
man) zat ook in het verzet. Ze is ge
fusilleerd.’ Dat gaf me een schok. Er
zijn wel veel vrouwen omgekomen in
de oorlog, in concentratiekampen of
door oorlogshandelingen, maar er
zijn er weinig gefusilleerd. Dus wilde
ik er meer van weten.
Was er nog niets over geschreven?
Jawel, er was wel wat. De publicaties
echter gaven niet meer dan enkele fei
ten. Ik las er uit, dat het een flinke,
heel moedige vrouw was geweest, die
samen met haar strijdmakkers meer
dan honderd piloten over de grens
had geholpen en die in het laatst van
de oorlog ook samen met hen stand
rechtelijk was gedood. Verder dat zij
acht kinderen had en dat zij een win
kel dreef. Maar niets over de vrouw
zelf. Wie was zij? Ik ging op zoek
naar mensen die haar gekend moesten
hebben.
Was dat moeilijk? U was hier niet be
kend.
Ja. Veel mensen die haar gekend heb
ben zijn al dood. Er waren er ook die
niet meer in staat waren met mij te
praten. Maar de familie Cornelissen
en vooral Jules Cornelissen hebben
mij erg geholpen. Via Jules kwam ik
Denkt u dat dat voor deze tijd nog iets
betekent?
Er is nog steeds oorlog en verdruk
king en mensen vragen zich altijd af
of zij daar in hun eentje iets aan zou
den kunnen verandereiï of verbeteren.
Miets geschiedenis is daar een ant
woord op. Ze begon alleen en ze ein
digde alleen. Roem en eer waren din
gen waar zij nooit aan gedacht moet
hebben. Ze zocht niet zich zelf, maar
altijd de ander. Ze heeft voor heel veel
mensen heel veel betekend, vaak het
verschil tussen leven en dood.
Wat vond u het moeilijkst bij het
schrijven van dit boek.
Het moeilijkst was het voortdurend
gebrek aan harde informatie. Er be
stond zelfs geen vodje papier meer
met haar handschrift Bij de inval in
haar huis was alles weggehaald en drie
weken later raasde de oorlog over het
dorp. Moeilijk vond ik ook, dat ik
niet kon weten hoe al die mensen die
haar gekend en bemind hebben op
mijn vragen zouden reageren. Ik ben
vooral de familie erg dankbaar dat zij
sinds vier jaar in Baarle-Nassau.
Het nieuwe boek VROUW IN
VERZET van Els Hofker wordt,
aan de vooravond van de herden
king van de gevallenen in de bei
de Baar les, op zaterdag 9 septem
ber om 12 uur ’s middags door de
uitgever, de heer J. de Jong, di
recteur van de drukkerij en uitge
verij Em. de Jong te Baarle-
Nassau, aangeboden aan de bur
gemeesters van Baarle-Nassau en
Baarle-Hertog. Die aanbieding ge
schiedt in het voormalige gemeen
tehuis van de gemeente Baarle-
Hertog, dat dan even te voren of
ficieel in gebruik is genomen als
het tehuis van de Heemkunde -
Kring ’Amalia van Solms’. In dat
huis, waarin de Heemkunde -
kring ook tentoonstellingen inricht
wordt bij deze gelegenheid een
tentoonstelling geopend over het
smokkelen van geallieerde vliegers
gedurende de tweede wereldoor
log. Ook aan de rol van de hoofd
persoon uit het boekje, Miet Pauw
als pilotenhelpster zal in die expo
sitie aandacht worden besteed.
Ons Weekblad
Uitgave van Uitgeverij Emiel de Jong B.V. - Tel. 04257-8922* - Postbus 8 - Baarle-Nassau - Vierentachtigste jaargang.
Kopij en advertenties uiterlijk woensdagmorgen in ons bezit s.v.p. Telefonisch opgeven van advertenties is mogelijk tot
woensdag 12.00 uur (alleen via tel.nr. 04257-8922* toestel 34). Uitgezonderd familie-advertenties en zoekertjes. Deze uit
sluitend opgeven bij de kontaktadressen kontant of aan de drukkerij - Voor Baarte: Visweg 8 - Giro: 4473393. Voor
Alphen: 'De Nieuwe Magneet' - Raadhuisstraat 20 - Alphen - Tel. 04258-1721 - Voor Chaam: A. de Jong - Wolfsdonk 7 -
Chaam - Tel. 01619-1767 - Voor Riel: J. van der Kaa - Ronsel 9 - Riel - Tel. 04248-1922. Voor België: P.V.B.A. de Jong
Nassaulaan 1 - 2338 Baarle-Hertog.
tweede plaats legt de bevolking van
Brabant en Vlaanderen een haast na
tuurlijke zwijgzaamheid aan de dag
als het gaat om acties van ongehoor
zaamheid, weerspannigheid of verzet
tegen een als opgelegd gevoeld gezag.
Zelf ziet de schrijfster haar werk als
een eerbetoon, niet alleen aan de na
gedachtenis van Miet Pauw, maar ze
ker ook aan de rol van de vrouw in
het verzet, die omvangrijker is ge
weest dan uit de historische literatuur
over die tijd blijkt. In het Brabantse
bestond in de laatste oorlogstijd 20%
van de landelijke bevolking uit onder
duikers, en een groot stuk van de zorg
voor hun voeding, veiligheid en voort
bestaan kwam op de schouders van de
vrouwen terecht.
De schrijfster
Els Hofker werkte in de Tweede
Wereldoorlog mee aan het illega
le weekblad ’Je Maintiendrai’ te
Amsterdam. Na die oorlog werk
te zij als journaliste, aanvankelijk
bij Het Vrije Volk, later als free
lance publiciste, redacteur en
hoofdredacteur van een vrouwen
blad. Haar publicistisch werk lag
vooral in de richting van de sociale
reportage en -rubrieken. Daar
naast schreef ze feuilletons,
hoorspelen en boeken. Zij woont
ook aan namen en adressen van oud-
verzetsstrijders.
Kunnen die mensen zich alles nog
goed herinneren?
Je iets goed herinneren is erg moei
lijk. Als ik mezelf naga is het haast
onmogelijk om na zo’n lange tijd ge
beurtenissen in dagelijkse volgorde te
beschrijven. Je iets herinneren gaat
met pieken: sommige gebeurtenissen
en mensen laten zo’n indruk na, dat
zij moeilijk vervagen kunnen. Als je
je concentreert duiken die onmiddel
lijk als klare beelden op.
De rest moest u dus fantaseren?
Neen, ik heb niets gefantaseerd. Ik
had mij voorgenomen, dat ik zou ge
bruiken wat ik uit de geschiedschrij
ving en mogelijke officiële stukken
zou vinden en wat mensen die haar
hadden gekend uit hun herinnering
wisten op te diepen.
Wilden de mensen er wel over praten?
Sommigen wilden aan die tijd niet
herinnerd worden. Anderen niet, om
dat zij vonden dat zij haar toch niet
zo goed hadden gekend. Een schreef
mij een brief, waarin hij zei, dat hij
’ons Mieke’ goed had gekend, maar
toch niet precies wist wat zij had ge
daan. Hij schreef gelukkig wel wat
zijn eigen verzetswerk was geweest, en
dat heeft mij toch ook weer geholpen
bij de legkaart die ik bijeen moest leg
gen.
Klopte het altijd wat de mensen ver
telden?
Natuurlijk niet. Zoals ik al zei: nie
mand herinnert zich alles precies, en
er is altijd gevaar dat men onbewust
fantaseert hoe het geweest kan zijn.
Ook eendere gebeurtenissen worden
door ieder anders naverteld. Daarom
heb ik steeds de zelfde onderwerpen
met heel verschillende mensen bespro
ken, zodat ik in ieder geval zo dicht
mogelijk bij de vermoedelijke waar
heid kon komen.
Wisten de mensen in die tijd wat Miet
deed?
Nee, beslist niet. Ze was een opgewek
te, gezellige praatster, maar zij sprak
niet over zichzelf en niet over wat zij
deed. Mensen met wie zij werkte wa
ren een heel gesloten groep en zelfs in
die groep wist niet iedereen wat zij
nog meer deed.
Hebt u dat nu wel boven water gekre
gen?
Lang niet alles, jammer genoeg.
Al die gesprekken die u gehad heeft
staan niet helemaal in uw boek. Hoe
hebt u uitgekozen wat er al of niet in
moest?
Ik heb er mij op geconcentreerd wie
Miet Pauw eigenlijk was. Het ging er
mij om om haar te leren kennen, te
zien wat haar bewoog. Vooral door
heel lange gesprekken met haar kin
deren, die ik vroeg te vertellen over
hun jeugd met hun moeder, konden
wij dat beeld samen ontwikkelen.
Miet groeide voor mij uit tot een heel
intelligente en wijze, maar ook wel
heftige en resolute vrouw, die in haar
jeugd en in haar twintig huwelijksja
ren is gevormd en beproefd tot de
geworden.
postcode
De maandag na de officiële aanbieding wordt het boek u per post thuisbezorgd.
Deze actie eindigt op zaterdag 9 september.
BON
Het boek VROUW IN VERZET, Miet Pauw en de bezetting in Baarle zal
van 9 september af in de winkel, bij de VVV en bij de Heemkundekring ver
krijgbaar zijn.
Het fraai gebonden boek kost dan 19,75.
Wie het SNEL en VOORDELIG hebben wil kan het krijgen voor 15,
Hij moet het dan bij VOORINTEKENING bestellen.
Dat kan door het insturen van deze BON.
Schrijf op deze bon uw NAAM en ADRES.
Doe deze in een envelop, waar u ook VIJFTIEN GULDEN doet (of een che
que voor vijftien gulden. Die bezorgt u bij: Uitgeverij en drukkerij Em. de
Jong (adres)
y
Hertog een nieuw boek over het verzet in hun gemeenten presenteren. Het
zal hun, mede namens de schrijfster, worden aangeboden door de uitgever,
de heer J. de Jong.
VROUW IN VERZET is een boek, dat ELS HOFKER schreef over mevrouw
M.J. Cornelissen-Verhoeven, in het dorp ’Miet Pauw’ genoemd. Miet heeft
zich in de Tweede Wereldoorlog onderscheiden als pilotenhelpster en ver
zetstrijder. Drie weken voor de bevrijding werd zij, na verraad, standrechte
lijk gedood.
Samen met haar strijdmakkers, de marechaussees Gradus A. Gerritsen en Adri-
anus Th.J. van Gestel werd Miet Pauw reeds vlak na de oorlog met een mo
nument geëerd, maar het viel de schrijfster op, dat ook in haar eigen omge
ving haast niemand meer feitelijk wist, wat hun dorpsgenote had gedaan en
voor het verzet had betekend.
Zij begon een speurtocht langs fami
lieleden en anderen die haar nog per
soonlijk hadden gekend. Het relaas
dat dit boek bevat is uit hun herinne
ringen samengesteld: een legkaart
waaraan, na ruim veertig jaar, uiter
aard wel wat stukken moesten ontbre
ken. Wat was het voor een vrouw,
hoe was haar karakter, wat bracht
haar er toe, hoe raakte zij langzamer
hand op zo’n sleutelpositie in enkele
pilotenlijnen, hoe handelde zij, en hoe
kwam het, dat zij, zo vlak voor de be
vrijding, werd verraden, opgepakt,
verhoord en vermoord? Dat waren de
vragen die de schrijfster zich heeft
gesteld en waar zij, zonder te fabule
ren of te romantiseren, getracht heeft
een antwoord op te vinden.
Naarmate het onderzoek vorderde
kwam daar nog een vraag bij: hoe kan
het, dat de naam van iemand die zulk
een rol gespeeld heeft in het verzet,
wier huis een doorgangshuis was voor
zo veel vluchtelingen en piloten in of
ficiële geschiedschrijving nergens
voorkomt?
Het antwoord denkt zij, is tweeledig:
de geschiedenschrijving van een land
pleegt vaak geredigeerd te worden
vanuit de hoofdstad of het regering
scentrum, wat er in grensstreken ge
beurt komt er bekaaid van af. In de
SWISS’