Heemkunde-
avond te Riel
1
0p bouwkamp in Portugal
•w
Ingezonden meningen
van de lezer
BR wil
K.P.J.-Baarle
Vriendjespolitiek
C.V. ”De
Boemelaars”
11
sgt
lit
- -
"Ons Weekblad" - vrijdag 29 februari 1980
J.V./Z.C. De Pampers
(wordt vervolgd)
C.V. De Boemelaars
m
Opname van ingezonden stukken betekent niet, dat de re-
daktie het met de strekking van deze stukken eens is. Ver
der behoudt de redaktie zich het recht voor, ingezonden
stukken verkort weer te geven. Anonieme stukken worden
niet geplaatst.
het terreintje achter de school. Dit was een kei
hard, wat stoffig terrein vol met hobbels en
kuilen, haast nog te slecht om gewoon over te
lopen. Uiteindelijk werd er dan toch nog ge
voetbald. We speelden met elftallen van 8 man
en een paar kurkbomen aan weerszijden van
berg en dal fungeerden als doelpalen.
Het werd een leuk partijtje waarbij de Hollan
ders toch voortdurend sterker waren. Bij de
Portugezen bevonden zich een paar binkies die
wel eens even de blits wilden maken. De aan
wezig heid van de meisjes zal daar wel niet
vreemd aan geweest zijn. Gelukkig haalden
hun blitserige akties weinig uit en wonnen wij
hollanders door nuchter voetbal met 5-3. Hier
en daar was wel wat voetwerk beschadigd door
de slechte ondergrond maar voor de rest was
alles best. Na een lekkere sproeipartij bij de
pomp waren we weer helemaal opgefrist ook.
Die avond was er weer een dansfeest. Ditmaal
bij ons in het dorp. Wederom was het voor ons
vrij entree. Omdat we er al een hele tijd waren
kenden we nu veel mensen op dit feest. De
meisjes werden regelmatig ten dans gevraagd,
ook door figuren met een wat mindere reputa
tie op dat gebied maar dat wisten wij natuur
lijk niet. Het werd ons echter wel duidelijk ge
maakt.
We zouden op dit feest ook ons voornemen be
kend maken om een feestavond te geven t.g.v.
ons afscheid. We hadden het al aangeplakt in
de cafés, zodat iedereen het lezen kon. Ferreira
De Boemelaars waren weer present. Ze begon
nen de carnavalsdagen met een teeravond waar
iedereen genoot van een verrukkelijke koffie-
tafèl. Daarna was het hossen en dansen gebla
zen op de muziek, die onze D.J. Sjaak de
Leeuw draaide met ’n onderbreking om Cees
en Ria Maton nog eens extra te bedanken. Ze
kregen van de leden een couvert aangeboden.
Er werd ook een prijs uitgereikt aan de best ge-
costumeerde boemelaars. Eerste werd Bep
Bastiaansen, 2de Lieske Geerts en 3de Ria Ma
ton. Proficiat.
De dweiltocht begon ’s maandags om 7 uur bij
C. en R. Maton, waar de Adjudant Chris de
Prins een onderscheiding aanbood en de Prins
Crelis I aan de adjudant omdat deze voor ’t
eerste jaar zich waar maakt. Zo gingen we in
de richting van café De Toekomst (Breugel) en
zo naar turep. Eerst naar Gusje Smolders,
daarna naar ’t gemeenschapshuis waar jeugd
carnaval was. Toen naar Den Brouwer en naar
Koos van Eyk. Ook de Statie (Vromans) sloe
gen fwe niet over. Zo kwamen we bij ons club
huis aangedweild, waar we de verdere avond
doorbrachten. Ten laatste kreeg Prins Bart je
van de Struivenbakkers een schitterende on
derscheiding van Prins Crelis I van de Boeme
laars aangeboden, en zo eindigde het carna-
valsgejoel.
Maar we gaan door, op 15 maart met een ope
ningsfeest, tevens half-vasten-bal bij Café Zaal
Welkom. Nog veel carnavals groeten en tot
dan.
Bingo/Disco:
Vrijdagavond 7 maart a.s. org eert de
K.P.J. weer een Bingo-avond, waa> veel aan
trekkelijke prijzen weg te kapen vallen.
Na afloop wordt de avond voortgezet met een
lekker disco-bal. Introducées zijn welkom. Het
belooft weer een oergezellige avond te worden,
met bovendien de kans om met één van de
prachtige prijsen naar huis te kunnen gaan.
Dus, kom allemaal en breng vriend of vriendin
Aanvang 19.30 uur: Zaal Monty.
mg:
jaarlijkse dropping met Boerenbond en
K.V.O. staat weer voor de deur. Vrijdag 14
maart a.s. is het zover. Aanvang 20.00 uur.
Nadere berichten volgen, maar houd alvast de
ze avond vrij.
vond het nodig dat mijn handtekening overal
onder stond, dus deed ik dat ook maar. Ook
op de feestavond mocht ik met hem het podi
um op terwijl hij onze plannen bekend maakt.
Dat was de bedoeling althans, want net op het
moment dat hij iets wilde gaan zeggen brak er
een stevige vechtpartij los tussen twee gasten.
Het ging er nogal zeer stevig aan toe en moet
moeite konden de twee van elkaar worden ge
haald. Het scheen om een vrouw te gaan en ze
vertelde ons ook dat de één een tijd lang in
Mozambique of Angola was geweest in het le
ger en dat hij daar nogal nadelige psychische
effecten van had overgehouden.
Ferreira bleef zich verontschuldigen maar hij
kon er natuurlijk ook niks aan doen. Boven
dien hadden wij in Nederland dergelijke din
gen ook al weel eens meegemaakt, helaas.
Het feest verliep verder rustig en na een nacht
slapen was het zondag geworden. Voor van
daag stond er een picknick op het program.
Benieuwd wat het worden zou vertrokken we
om 10 uur met het vrachtwagentje van Ferrei
ra. Een klein aantal dorpelingen gingen ook
mee.
Bij de rivier aangekomen werd er eerst gevist.
Een aantal dorpelingen toog het water in met
een net en spanden dit dwars over een wat min
der diep stuk van de rivier. Men liep een eind
terug en joeg de vis in de richting van het net
door met lange stokken op het water te zwie
pen. Het leek wel een prehistorisch tafereel.
Eerst keken we wat toe vanaf de kant maar la
ter gingen we de zaak eens van dichterbij bekij
ken. Zo stond ik tot de rand vap mijn korte
broek in het water en stond lekker met iemand
te kletsen. Wat later voelde ik een constant ge
kriebel aan mijn benen. Het waren heel veel
kleine visjes die mijn benen aan het onderzoe
ken waren.
Intussen ging de vangst verder en de meest ka
rakteristieke visser was een oude man die we al
vaker hadden gezien. Hij sotnd gewoon met al
zijn kleren in het water. Volgens mij was dat
een van de weinige wasbeurten die zijn kleren
ooit kregen.
Het net werd opgehaald en er zat redelijk veel
vis is; zowel grote als kleine. De kleine terug
gooien deden ze echter niet, dat vonden ze
maar onzin. Alles moest dood en alles moest
worden opgegeten. Nadat het net was geleegd
werd de vis van de ingewanden ontdaan en ver
der schoongemaakt.
Een eind verder langs de rivier gingen we onder
een boom zitten en maakten de rest van de
maaltijd klaar. Er moest een hele partij aar
dappels worden geschild.
Tussen een paar grote stenen werd wat hout
gelegd en daar stookten we een vuurtje van.
Daarop ging een grote pan met de vissen, de
aardappels en de tomaten.
Na een eind lekker lui wachten in de koele
schaduw van een boom was alles gaar en kon
den we aan den eet. Het smaakte heerlijk. Het
was hier en daar wel oppassen voor de graten,
maar dat leer je op den duur ook wel. We had
den ook nog enkele 5 literse karaffen wijn en
die vonden ook gretig aftrek.
Wat me wel opviel was dat de mannen nu wel
konden koken, terwijl ze dat thuis helemaal
niet zo gauw zouden doen.
Na deze heerlijke maaltijd gingen we lekker
even liggen doezelen. Dat gaat uitstekend als je
wat gegeten hebt en zeker als je lekker aan de
wijn hebt gezeten. Ik viel in slaap en toen ik
wakker werd merkte ik de wijn nog. Toen was
het tijd voor een lekkere zwempartij in de ri
vier. Ik moest er wel met korte broek en al in,
maar dat was geen ramp. Onder de warme zon
zijn je kleren zo droog en vat je geen kou. Na
dat we uitgezwommen waren togen we weer
naar huis, het was inmiddels 6 uur geworden.
We hadden een hele dag besteed aan eigenlijk
alleen maar eten, luieren en zwemmen. Eigen
lijk heel primitief dus, maar het was wel heer
lijk.
(of ookwel: All in the family)
Ook dit jaar bleek eens temeer dat het zgn.
bestuur van de C.V. (staat voor: corrupte vere
niging) de Grenszuukers maar een waardeloos
zooitje is; die al of niet express, ondanks hun
tegenstrijdige handelswijze, toch elk jaar weer
op deskundige manier, het carnaval in Baarle
verder af weten te breken. Ook dit jaar bleek
dat het in de stoet meedoen met een in slechts
een paar dagen gebouwde (carnavals)wagen of
landbouwwerktuig al of niet gevergezeld door
een prachtige supersonische toch estetisch
wonderbaarlijk goed ingedeukte crosswagen
door de jury hoog op prijs wordt gesteld.
Iedereen zou toch moeten toegeven, dat om
met zo’n prachtwagen de eerste prijs te winnen
(in Alphen echter de laatste!?!) het toch eigen
lijk allemaal overbodig is om een invloedrijke
vader in het bestuur te hebben, mits je optijd
inschrijft, want niet iedereen heeft het privilege
om zich, volgens een uiteraard aangepast regle
ment, slechts vier dagen voor de grote dag in te
schrijven.
De behulpzaamheid van het bestuur wordt
door andere deelnemers zoals wij zeer op prijs
gesteld. En wij willen, gedreven door deze gro
te voordelen allemaal wel een vriend in het
bestuur hebben. In acht genomen dat vele
Baarlenaren er niet zo’n bezwaar tegen zouden
hebben, als deze niet lachende maar wel lach
wekkende figuren, op passende wijze met gro
te eer en huldiging, hun functie willen overge
ven aan enkele geschiktere en dus niet moeilijk
te vinden opvolgers.
We willen besluiten met het advies aan een ie
der die volgend jaar meedoet, bij aanblijven
van dit bestuur, bouw dan een mooie crosswa
gen!!!
Vrijdag 29 februari om 8 uur zal een
heemkunde-avond verzorgd worden in de zaal
van café Jos v.d.Boer, door het muziekgezel
schap ”Moek” uit Deurne. Een prachtige
avond, waar zes muzikanten oude folkoristi-
scne gezangen ten gehore zullen brengen, en
zichzelf begeleiden op zeer oude instrumenten.
Voor de leden van onze Heemkundekring na
tuurlijk gratis. Van niet-leden moeten wij, van
wege de zeer hoge uitgave, 2,50 vergoeding
vragen. Kom met velen, U zult de oude folklo
re in al zijn pracht kunnen meemaken.
Wat wij aan niet-leden ook nog ten zeerste
kunnen aanbevelen: een abonnement op ons
eigen Heemkundeblad van Alphen en Riel ”De
Runstoof”. Oude geschiedenis uit onze ge
meente en oude gebruiken.
Abonnement ƒ8,- per jaar, kunt U opgeven bij
A. v.d.Hout, Dorpstraat 2, te Riel. In Alphen
bij P. van Eyck, Baarleseweg 15.
sK.
Al enkele weken lang publiceren wij
net verhaal van Guus Meeuwesen uit
Alphen, die vorige zomer vier weken
°P bouwkamp was in Portugal, het
and van olijven, sardientjes en felle
hitte.
Wij hebben omtrent zijn verslag al vele
positieve reakties ontvangen, een
teken dat zijn verhaal goed wordt
gelezen.
Met veel gefrut wordt de gevangen vis
uit het net verwijderd.
en geestelijk voor gaan bereiden op een voet
balwedstrijd die we met onze groep Frits te
gen een delegatie Portugezen zouden gaan spe
len. Onze hele groep deed mee, ook de meisjes
dus; bij de Portugezen verschenen er alleen
jongens. Toen het ’s avonds wat minder heet
was geworden togen we met ons groepje naar
het stoffige voetbalveld buiten het dorp. Dat
wilden we altans maar toen kwam plotseling
het nieuws dat het voetbalveld was omge
ploegd. We gingen zelf eens kijken en het was
nog waar ook. Midden op een droge, geploeg
de akker stonden nog wel twee doelen, een
fraai gezicht.
Het was weer heel typisch dat niemand van de
Portugezen aan ons had doorgeven wat er met
het veld was gebeurd. Wij wilden eigenlijk toch
wel erg graag spelen en daarom werd er beslo
ten om toch maar te voetballen maar dan op
De twee voetbalteams bijeen. De Portugezen lachen nog. Ze wisten nog niet dat hen een
5 - 3 nederlaag boven het hoofd hing.
bruiken ook. We haalden die er dus uit en toen
moest er natuurlijk weer een stuk worden be
zet, nl. daar waar het zand had gelegen. Echt
weer een staaltje Portugese planning, niet het
zand eruit halen voordat er bezet gaat worden.
Die avond gingen we ons wassen in de rivier bij
de rijstvelden. Eerst zwem je wat, dan zeep en
shampo je jezelf in.
Je neemt weer een duik en klaar is Kees. Je
moest echter door een behoorlijk dikke riet
kraag de kant op en voordat je dan bij je kle
ren was, was je weer enigszins besmeurd. Het
was allemaal een fraai gezicht, vooral als er ie
mand met zijn hoofd boven de talloze waterle
lies uitkwam.
Ook de zaterdag was weer zeer heet. Het ging
dicht naar de veertig graden. Maar dat is bij
die temperaturen heel normaal. Die dag deden
we weer niets anders dan de hele dag op bed
hggen. We moesten ons trouwens lichamelijk
op sommige dagen was het eigenlijk echt wel
te heet om te werken. Als je een klein beetje
met je schoen op het straatoppervlak drukte
dan stond je schoenafdruk al in het asfalt. Als
er een tractor hard remde ’schilde’ die zo wat
asfalt mee.
Aangezien het onze laatste volledige week was
in Portugal werd het zo stilaan tijd om eens te
bezien wat we op de laatste avond van ons ver
blijf zouden kunnen organiseren. Op donder
dagavond gingen we daarover eens ’vergade
ren’. Niet iedereen had er op dat moment even
veel zin in. De jongens lagen er eigenlijk maar
zeer lamlendig bij en de meisjes wilden spijkers
met koppen slaan. Deze situatie leverde niks
op en deed beide groepen in verschillende
café’s verdwijnen. Enkelen onder ons waren
wat gepikeerd over de gang van zaken. Toen
we echter allemaal terugkwamen naar huis ble
ken we toch allemaal een idee voor de laatste
avond klaar te hebben. Maar daarover later
meer.
Uit bovenstaande valt op te merken dat de
sfeer in een groep ook wel eens wat minder kan
zijn. Dat is natuurlijk ook heel logisch. Je
stapt met een groep mensen in de trein die je
helemaal niet kent en waarmee je een maand
zult moeten optrekken, dag in dag uit, in aller
lei situaties. Het is dan ook logisch dat er
strubbelingen voorkomen. Niet iedereen ligt el
kaar evengoed. Dingen een keer uitpraten kan
helpen maar als mensen echt elkaar niet liggen
dan doe je daar weinig aan. Dat moet je dan
maar accepteren en het is dan ook heel belang
rijk op zo’n kamp dat je jezelf flexibel opstelt
en dat je niet alleen neemt maar ook geeft. Een
hele maand zeer intensief met elkaar optrekken
kan wat dit betreft heel wat vragen en zeer in
tensief is het, want je staat met elkaar op en je
gaat met elkaar naar bed (bij wijze van spreken
dan). Je komt ook wel eens mensen tegen die
in groepen hebben gezeten waar de sfeer zo
slecht was dat er een of meer opstapten. Vaak
helpt dat, soms ook niet en als je in een rot-
groep zit kan zo’n maand lang duren.
Onze laatste werk vrij dag begon en het was nog
steeds snikheet, echt een lekker weertje op spe
cie te maken. De bibliotheek was bijna bezet
en het zag er keurig uit. Er lag echter nog een
flinke laag zand in en die konden we nog ge-
