MENSEN UIT VIETNAM IN BAARLE
Héééé
Pssst
I
X
i
Onze vakkennis... uw zekerheid!
REISBURO BREDA NOORD
fa
o
■MMiH
"Ons Weekblad" - vrijdag 29 februari 1980
(Fotoclub Zoeker, Baarle).
I
Kerngroep Baarle.
uur.
0 A
Bedankt Taxandriaschool voor het afstaan van
de ruimte. Met de jongeren hebben we af
gesproken dat ze zullen proberen iemand mee
te brengen zodat de groep wat groeit.
Volgende week donderdagavond 6 maart weer
een avond. Nu vinden we weer onderdak in het
voormalige café van de fam. de Jong naast de
R.K. kerk.
Ook nu zal ontspanning-creativiteit en wat na
denken over de actualiteit van alledag weer ho
pelijk hand in hand gaan. HéééPssstü! vertel
en fluister het door. Voor 1,50 ontvangen wij
elkaar met vreugde- Anja-Colette-Berthe-
Frans en Albert tot 6 maart rond 20.00 uur.
I
H
Blokkenweide 7 - Chaam - Tel. 01619-1813 né 18.00
Meerstraat 20 - Breda - Tel. 076-874081-877522
Na het officiële gedeelte waaronder ook de
volksliederen werden gezongen ging iedereen in
een bijna famieliale sfeer met elkaar om. Men
moet het meemaken om de sfeer te ervaren van
hoe mensen blijkbaar goed met elkaar kunnen
om gaan, die tot voor enkele maanden volko
men vreemden voor elkaar waren. Op de zater
dagochtend waren praktisch weer alle Vietna-
mezen en vele gasten bij elkaar om God te dan
ken voor zijn bescherming en zegen middels een
plechtige Hoogmis en Lof door hun zelf gezon
gen gaven zij hieraan uiting. Ook hier was spra
ke van verwondering bij de Nederlanders om de
geloofshouding en de innerlijke vroomheid van
deze Aziaat. Wij laten nu verder de woordvoer
der van hen aan het woord.
’’NIETS IS ZO MOOI ALS HET EIGEN VA
DERLAND”. Maar, helaas! Deze innige en on
verwoestbare vaderlandsliefde, al deze edele en
geestelijke waarden worden langzamerhand te
niet gedaan sinds Zuid Vietnam in de handen
van de Kommunisten is gevallen..
De steeds weer komende Tet is geen dag van
vreugde meer, geen dag van geestelijke bezin
ning waarop alle Vietnamezen, hoe ver ook van
elkaar verwijderd, proberen weer samen te ko
men in het ouderlijk huis, in de wierookgeur bij
het voorouderaltaar om het verleden te herden
ken en gezamenlijk de toekomst voor te berei
den.
Sinds 5 jaar, en voor vele toekomstige jaren, legt
iedere nieuwe lente, iedere nieuwe Tet aan ons
vaderland Vietnam de rouwkleur op, omdat in
duizenden gezinnen de vader, de echtgenoot, de
zoon ontbreken, omdat de broers en zonen lang
zaam wegsterven in de heropvoedingskampen,
in de kommunistische gevangenissen; omdat ze
het slachtoffer geworden zijn van de expansie
politiek van de Vietnamese kommunisten op
het slagveld van Cambodja en Laos, omdat ze in
de misere, in ontbering en onvrijheid leven in de
Nieuwe Ekonomische Zones, ofwel ver weg in
den vreemde, zodat de hereniging eindeloos ver
wijderd is.
Geachte aanwezigen en vrienden, deze dag en
op dit uur, terwijl wij hier bij elkaar zijn, weten
we dat in Vietnam OUD OP NIEUW gevierd
wordt; op ditzelfde uur hoevele verzuchtingen,
hoeveel tranen over het van elkaar gescheiden
zijn vervullen de harten van de gezinnen. Be
jaarde ouders bewenen bij het voorouderaltaar
hun kind, hun kleinkind; vrouwen omarmen
hun onschuldige kinderen terwijl ze hun man
nen betreuren; het jonge meisje schreit om de
afwezigheid van haar verloofde; het weeskind
zonder vader is ontredderd; alle onschuldige
vreugde is in droefheid veranderd; heel Vietnam
beweent het lot van zijn verdrukking onder de
kommunistishe knoet.
En het is ook deze nacht dat honderdduizenden
Vietnamezen in alle Kommunistische kampen
van Zuid Oost Azië, en duizenden anderen die
op de oceaan dobberen zich niet verheugen,
maar rouwen over de Tet.
En deze avond ook in Baarle-Nassau, zoals op
vele andere plaatsen, verheffen talloze Vietna
mezen vrij hun hart en ziel naar hun Vaderland,
naar hun familie en dierbaren daar, ergens heel
ver in de Zuidelijke hemel, en delen vol heim
wee hun droefheid.
Moeder Vietnam, wil het hart van uw kinderen
verstaan!
Geachte aanwezigen, mogen wij u hier, volgens
de oude traditie, vragen enkele minuten in stilte
de Allerhoogste te bidden Vietnam zijn zege te
willen geven, zodat het land spoedig mag ont
snappen aan de greep van de ’’rode duivel” en
opdat andere volken van deze aarde niet door
een ongelukkige situatie overrompeld zullen
worden.
Geachte aanwezigen en Nederlandse vrienden,
we hebben als Vietnamese vluchtelingen het ge
luk gehad door de Nederlandse regering en be
volking van ganser harte te zijn opgenomen en
geholpen met menselijke liefde, we worden om
geven door oprechte vriendschap, zodat we ons
minder eenzaam voelen en minder beschaamd
van een vreemd land te moeten leven. We we
ten heel goed dat u met onze situatie meeleeft,
want uw eigen land is eens door fascisten over
rompeld geweest en het Nederlandse volk heeft
ook vele lentes van droefheid moeten doorma
ken.
Wij, Vietnamezen gebruiken het volgende ge
zegde:
’’Alleen wie ’s nachts waakt, kan weten hoe lang
de nacht is”, d.w.z. ’’niemand begrijpt een ander
en kan zich in hem inleven, dan wie hetzelfde
lot moest delen”. Wij geloven dat u met ons
meeleeft in die geest.
Eerst hebben we even nagedacht over een aan
tal Onderwerpen zoals de verhouding ’arm-rijk
-spoïl-Chaam in de zomer-waar leef je voor’?
Nadat we dit gedaan hadden hebben we er leu
ke kwartetten voor gemaakt en voordat we het
wisten moesten we op een holletje naar huis
toe om nog voor half elf thuis te zijn.
mese gemeenschap mag worden die elkaar in ge
negenheid ondersteunt.
We willen hier ook verklaren dat toen we onze
voet op deze vrije, menslievende Nederlandse
bodem gezet hebben, we in onszelf besloten heb
ben ’’deze plaats als ons nieuwe vaderland te
verkiezen”. Ieder van ons, Vietnamezen zal al
het mogelijke doen en zich verantwoordelijk
voelen om van de Vietnamese gemeenschap in
Nederland als een mooie bloem te laten worden
in de prachtige tuin van Nederland!
Nu we ’’Deze plaats als ons nieuwe vaderland
hebben verkozen”, hebben we ook de plicht om
ons deel te leveren en al onze aanleg in te zetten
voor de opbouw en de ontwikkeling van Neder
land, alsof het ons eigen land gold.
We zullen goede vrienden moeten zijn, die
waardig beantwoorden aan de vriendschappelij
ke en goede behandeling van de Nederlandse re
gering, en de vriendschap en materiële steun
van iedere Nederlandse burger in dit ons 2de va
derland. Trouw en Dankbaarheid, dat is de
Vietnamese geest, dat is de Vietnamese gods
dienst.
Ons ware karakter en onze beste handelwijze
bestaat juist in die dankbaarheid en trouw. Ons
doen en laten heeft een verregaande invloed op
ons eigen leven en op dat van ons gezin., evenals
op dat van andere Vietnamese landgenoten die
dan hopelijk het geluk zullen hebben ook in Ne
derland te mogen komen.
Geachte aanwezigen en vrienden, ter opening
van deze feestelijke bijeenkomst om het oude
jaar van de geit uitgeleide te doen, en het nieu
we, van de aap, binnen te halen, in deze intieme
en eensgezinde atmosfeer, willen wij, volgens de
traditionele gewoontes van Vietnam u allen, en
al uw gezinnen plechtig een nieuw jaar met
PHUOC LOC THO GELUK VOOR
SPOED en een LANG LEVEN toewensen.
Dank U.
Afgelopen vrijdag 15 februari brak voor de
Vietnamees over de hele wereld het Tetfeest
aan.
Ook in het Klooster aan de Grens werd dit feest
op fijne wijze gevierd. Rond vier uur hadden
zich vrijdagmiddag alle Vietnamezen en hun
gastgezinnen maar ook vele andere vrijwilligers
en de toegevoegde beroepskrachten verzameld
in de grote recreatiezaal.
Even na vieren barstte even een kort maar kr
achtig vuurwerkje los. Er werden enkele
toespraken gehouden. In dit nummer van Ons
Weekblad drukken wij de toespraak af die ge
houden werd door een der Vietnamezen over de
diepe waarden van Het Tetfeest.
Op die vrijdagmiddag konden wij ook dankzij
onze giftenpot een goed tweedehands naaima
chine geven en een strijkplank en strijkijzer. Er
zullen in de komende week vermoedelijk nog
enkele naaimachines worden bijgekocht ook
mede door giften, die mensen ons hebben gege
ven.
Geachte Vietnamese vrienden, ter gelegenheid
van deze Tet zijn wij bijeen om vreugde en ver
driet te delen, om in hetzelfde ritme te ademen
en tesamen onze harten te verheffen naar ons
verre land, onze moeder. Volgens de overleve
ringen van ons volk, neemt het oude jaar bij zijn
vertrek alle zorgen, alle verdriet met zich mee;
het nieuwe gaat dan overvloedige vreugde en
geluk met zich mee brengen. We hopen dat alle
persoonlijke moeilijkheden of kleine onenighe
den opzij geschoven zullen worden. Moge dege
ne die van elkaar verwijderd zijn weer bijeen ko
men, en zij die het eens zijn nog nauwer vere
nigd worden, zodat het één geheel, één Vietna-
Jongeren in Chaam
Donderdag 21 februari was het weer zo ver.
We hadden ons bloemetjesgordijn nog maar
net opgeborgen of er was weer een avond geor
ganiseerd door de werkgroep Jongerenpasto
raat.
HéééPssst!dat klinkt niet zo hard in je oren,
maar toch had weer een groepje jongeren el
kaar gevonden in de Taxandriaschool waar we
die avond een gastvrije onderdak mochten vin
den. Nadat we wéér op een intensere manier
met elkaar hadden kennisgemaakt waarbij de
humor en het plezier zeker niet vergeten wordt
hebben we ons zelf nog serieus aan het werk
gezet.
OPENINGSTOESPRAAK TER GELEGEN
HEID VAN DE VIERING VAN DE OVER
GANG VAN HET JAAR VAN DE GEIT OP
DAT VAN DE AAP.
Geachte Gasten
Geachte Vietnamese vrienden
Geachte Dames, Heren en Jongelui,
Uit naam van de Vietnamese gemeenschap van
vluchtelingen voor het kommunisme die hier
vandaag aanwezig zijn, willen wij u hartelijk
welkom heten en u oprecht bedanken dat u niet
geaarzeld hebt, sommigen van heel ver, te ko
men en wat van uw kostbare tijd vrij te maken
om aan ons feest deel te nemen om het ’’Jaar
van de geit” uit, en dat van ”de aap” in te lui
den.
Geachte aanwezigen, evenals alle geciviliseerde
landen van Europa of Amerika, heeft ons Viet
namese volk van de ene generatie op de andere
de oude tradities in ere gehouden, en dit 4000
jaar geschiedenis door, waarvan 1000 onder de
Chinese overheersing en 100 jaar Franse koloni
satie. Van deze traditie is de TET, het Vietna
mese Nieuwjaar, een van de belangrijkste op
geestelijk gebied.
Terwijl de Vietnamezen de zonnekalender vol
gen voor het werk van iedere dag, volgen de
meesten van hen, vooral op het platteland de
maankalender voor hun relaties, bij hun bereke
ningen van de oogsttijd en andere belangrijke
gebeurtenissen zoals huwelijken, begrafenissen
en offers brengen.
Het oude jaar is voorbij, het nieuwe staat voor
de deur. De eerste 3 dagen van het nieuwe jaar,
ook genoemd de eerste 3 lentedagen, zijn ook de
eerste drie dagen van de TET. De Tet komt, de
Tet gaat... en weer komt de Tet.. Na een kring
loop van 365 dagen geeft de Schepper aan onze
wereld dan weer het kleurrijke lentekleed. De
zachte lentebries, de heerlijke lentelucht, de
bedwelmende lentegeur, het intense lentege-
voel, een lentehemel vol rose perzikbloesem in
het Noorden en overdekt door liefelijke goudge
le forsitia in het Zuiden. De Tet komt naar ons
met hooggespannen verlangens en verwachtin
gen, en gaat dan weer voorbij in een wat doffe
teleurstelling om dan weer de komst van de
nieuwe Tet van het volgend jaar voor te berei
den. De Tet gaat voorbij, maar tegelijkertijd
komt de Tet weer nabij in de loop van het jaar
om dan opeens in versnelling tot ons te komen
in de laatste dagen van het jaar. Ieder verwacht
de Tet met kloppend hart zoals een kind wacht
op zijn moeder die van de markt thuis moet ko
men; zoals een vrouw verlangt naar de thuis
komst van haar man terug van kantoor, zoals
een slaaf wacht op de dag van zijn bevrijding.
Bij alle Vietnamezen, van de allerkleinsten tot
aan de bejaarden met hun zilveren haren, zit de
Tet in het leven gegrift, evenals hun leven hecht
verbonden is aan hun vaderland. Ze willen en
durven er niet aan te denken van hun geboorte
plaats te scheiden, daar waar de resten van hun
voorouders aan de moederschoot van de aarde
zijn toevertrouwd, daar waar zijzelf geboren
zijn en opgegroeid in de liefde voor hun landge
noten, zodat, waar ze ook mogen leven, diep in
het oerwoud of op de oceaan of de woeste ber
gen, of nog de modderige rijstvelden,... en wat
er ook moge gebeuren, ze steeds gehecht blijven
aan hun vaderland, omdat ze overtuigd zijn:
TET-feest Vietnamezen, 15 februari 1980.
Maatschappelijk werker met jongste en oudste Vietnamese. (Fotoclub zoeker, Baarle).
TET-feest Vietnamezen, 15 februari 1980.
