s.' 4 x ft v Weg. V' Duits V/ z" tfozernctemp t Weemoedig staat pilot A. Mantle bij de met water gevulde kuil waar in 1944 zijn toestel te pletter viel. was voor de Duitsers voltooid. Het toeval Chaarnif Aossen. 9 Zó komt u er! VAN ADRIAAN VAN RIEL UITALPHEN ONTVINGEN WIJ HET VERHAAL VAN EEN ENGELSE OORLOGSVLIEGER DIE IN ME11944 TUSSEN CHAAM EN GILZE MET 8000 KG BRANDBOMMEN AAN BOORD NEERSTORTTE. HOE HIJ DE RAMP OVERLEEFDE EN NA VELE ONTBERINGEN NA 10 MAANDEN WEER TERUG IN ENGELAND KWAM i'. "Ons Weekblad" - vrijdag 24 augustus 1979 Vluchtroute 27mei 1944. In de avondschemering wordt de rust rond Ely in Cambridge verstoord als 32 Lancasters van het 75 New-Zealand squadron van een nabijgelegen vliegveld opstijgen. Het vierde toestel dat over de startbaan dreunt wordt gevlogen door Pilot A. Mantle en zijn 7 bemanningsleden. Het wordt hun 27e missie naar een van de grote industriesteden in het Ruhrgebied. Vannacht is er een grootscheep se aanval op Aken. Daarom zijn nog eens 570 bommenwerpers van andere vliegvelden in Engeland gestart. Traag stijgt de machtige vloot tot een hoogte van 27.000 voet, koers zettend naar Hoek van Holland. Vandaar gaat het in rechte lijn op het doel af. Ter hoogte van de Nederlandse kust is er vijandelijk afweer vuur maar de formaties vliegen onverstoorbaar verder. Het is ongeveer 02.00 uur en het doel is nog een half uur verwijderd. De beman ningsleden bereiden zich voor op de aanvals- run. Inmiddels zijn ze boven Gilze-Rijen gekomen waar Duitse nachtjagers in het duister rondvliegen. Plotseling hevige vuur stoten en Lancaster D for "Dog" wordt direkt getroffen in het bommenruim waar 8.000 kg. aan brandbommen ligt opgeslagen. Onmid dellijk slaan felle vlammen uit het vliegtuig. Vanuit de cockpit geeft Pilot Mantle het bevel abandon aircraft (eruit) terwijl hij probeert de kist in bedwang te houden. Het toestel gaat echter met de neus omlaag en verliest langzaam en slingerend hoogte. Twee bemanningsleden passeren hem om via het ontsnappingsluik aan de dood te ontko men. Een explosie volgt en de piloot weet zich niets meer te herinneren totdat hij door de lucht zweeft. Hij opent de parachute. De getroffen machine scheert over de kom van Gilze en slaat te pletter in de Chaamse bossen nabij de Duitse villa's. Martle daalt neer op een bosweggetje, niet ver van de plaats waar het vliegtuig is terecht gekomen. Hij rolt zijn parachute op, verstopt die in een sloot en begint in zuidelijke richting te lopen. Tussen de bomen door ziet hij een felle brand. Een tijdje later ontploft de bommenlading direkt gevolgd door een enorme luchtdruk. Nog een uur lang vliegt een onafgebroken stroom van vliegtuigen in oostelijke richting over. Lang zaam verzwakt het geluid van de vele motoren en er valt een stilte. VOORLOPIG GERED Zandwegen volgend komt Mantle om onge veer half zes 's morgens uit de bossen tevoorschijn. Verder strompelend door wei landen bereikt hij een lange rechte weg met bomen aan beide zijden. Aan de overkant staat een boerderij. Hij kijkt rond, niemand te zien. Dan steekt hij de weg over en klautert in de hooischelft die naast de schuur staat. Uitgeput van het lange lopen valt hij in slaap. Als hij wakker wordt schijnt de zon en het is warm. Beneden hoort hij stemmen. Ze hebben hem ontdekt omdat hij een waar bloedspoor had achtergelaten. Als hij tevoorschijn komt ziet hij een man van ongeveer 50 jaar en twee jongens. Ze kijken verbaasd op. Voor hen staat een man in verscheurde vliegerkleding, zijn hele lichaam is bedekt met een rode kleverige massa. Mantle zegt angstig I am R.A.F. Pilot, are you Dutch?" Ze knikken nee "Are you Belgian?" Weer nee. Hij begrijpt er niets meer van en denkt dat hij in Duitsland is. "Is this Deutschland?" "Nee, Holland" ant woordt de man glimlachend. Intussen krijgt hij eten en kan zich wassen. Snel moet hij dan weer in de hooischelft omdat men zoekakties verwacht. Luftwaffe-personeel van het vlieg veld Gilze-Rijen had die dag inmiddels vier lijken uit het vliegtuig geborgen. Omdat ze wisten dat een Lancaster-bommenwerper normaal 7 bemanningsleden telde waren ze inderdaad op zoek naar drie ontsnapten. Binnen twee dagen zouden er 3 in België krijgsgevangen gemaakt worden. Het werk MAANDEN ONDERWEG Te voet moeten de Pyreneeën overwonnen worden. Een aantal maanden gaan voorbij als de grens bijna bereikt is. In de hut van een bergbewoner kan hij op adem komen. Sneeuw en kou hadden hem geteisterd. Het is inmid dels winter geworden. Op een morgen om 11.00 uur vertrekken ze met nog een aantal piloten voor de laatste etappe. De volgende dag om 4 uur 's middags worden ze opgevan gen door Spaanse douaniers, die hen naar Bilbao brengen. In Madrid wacht de Britse Consul. Na talloze ondervragingen en kontak ten met London wordt vastgesteld dat Mantle werkelijk een vermiste piloot is. Dan stapt hij op een vliegtuig naar Engeland. Als hij daar aankomt is het maart 1945. Ongeveer 10 maanden was hij onderweg geweest maar hij had het gehaald. De drie die krijgsgevangen gemaakt werden komen enkele maanden later vrij. Een van de vier gesneuvelden wordt op verzoek van de ouders, vanaf het kerkhof Gilze, naar Nieuw-Zeeland overgebracht. Tot op de dag van vandaag zijn in Gilze nog drie stille getuigen achter gebleven. Op een van de graven staat: "For life and Liberty, Theirs was a great sacrifice, some day we shall under stand". OP ZOEK NAAR ZIJN REDDER Op een dag in mei 1975 rijdt een Engelse auto op de weg tussen Chaam en Baarle-Nassau. Een oorlogsvlieger is op zoek naar zijn redder Bart Verhees. Hij weet de boerderij terug te vinden. Een kontakt is snel gelegd en de herinneringen uit die tijd worden weer opge haald. Sindsdien komt hij ieder jaar terug. Ik mocht hem meerdere malen ontmoeten. Toen hij mij vorige maand bezocht zijn wij naar de plaats gegaan waar zijn vliegtuig neergestort is. Weemoedig kijkt hij in de met water gevulde kuil. Een tijdje lang wordt er niets gezegd. Met een prikpen kunnen we nu nog stukjes metaal van het vliegtuig opvissen.. Zelf ben ik al jaren bezig met het oorlogsgebeuren rond Gilze-Rijen, Alphen en Riel en omgeving. Met nog drie collega's ben ik daarover een boek aan het schrijven. Daardoor ben ik in kontakt gekomen met deze en vele andere oorlogsvliegers. Iedereen die mij gegevens kan verschaffen omtrent die tijd is dan van harte welkom bij Adriaan van Riel, Papenakker 17 Alphen. grote boog in oostelijke richting moet men naar Bordeaux omdat de geallieerden niet ver meer van Parijs af zijn. Mantle vraagt of hij zolang in de buurt kan onderduiken en wachten tot de bevrijding. Er zijn echter honderden vliegers onderweg en om de ontsnappingskanalen niet te verstoppen moet de reis doorgaan. De reis duurt dagen en elke dag een andere man of vrouw die bij hem is. De spanning stijgt ten top. Telkens weer Duitse controles. Afdalend naar de Spaanse grens begint echter het zwaarste deel van de reis. De oorlogsvlieger ten huize van Adriaan van Riet te Alphen Links op deze foto kijkt de piloot naar Adriaan van Riet die met een prikpen nog scherven bovenhaalt van de bommenwerper. Achter de piloot een van de medewerkers van Adriaan. Rechts de echtgenote en dochtertje van de door een wonder geredde Engelsman. wilde echter dat dit vliegtuig 8 man aan boord had. Deze Engelsman heeft daarom geluk gehad, 's Avonds komt dokter Bloem uit Baarle-Nassau om hem aan zijn afschuwelijke verwondingen te helpen. Hij had een zware oogbeschadiging opgelopen, zijn hoofdharen waren er afgebrand en stukken metaal moes ten uit armen en benen worden verwijderd. Drie weken lang verblijft hij in het diepste geheim op boerderij "Chaambeek" en wordt er erg goed verzorgd. Ondanks taalproblemen ontstaat er en hechte band. EEN LANGE AFTOCHT BEGINT Nadat hij opgeknapt is verlaat hij z'n schuil plaats in de hooischelft. Per fiets wordt hij weggebracht naar huize "Hondsdonk" van Baron Prisse onder Ulvenhout. Daar verblijft hij nog eens zes weken totdat hij op een van de vluchtroutes gezet kan worden. Vanuit Breda gaat het met een oude trein naar Antwerpen, waar hij bij een oude vrouw ondergebracht wordt. Drie dagen lang ziet hij geen daglicht. Dan komt een jonge dame hem ophalen om verder door te gaan naar Lille. Omdat de invasie in Normandië al aan de gang was en er veel Duitse troepenverplaatsingen per trein plaatsvonden werd deze manier van reizen te riskant voor de Engelse vliegers. Ze verstoppen Mantle daarom in een vrachtauto en er wordt alleen 's nachts gereden. Over eenzame wegen bereikt men een van de voorsteden van Parijs. Daar wachten anderen hem op en ze brengen hem per taxi naar het station "du Nord" in Parijs. GEPAKT EN WEER ONTSNAPT Terwijl ze daar toch weer op een trein naar Bordeaux wachten verschijnen er Duitsers en Franse gendarmes. Papieren worden nageke ken en een aantal mannen wordt opgepakt. "Kommen Sie", en Mantle is erbij. Zijn begeleiders zijn inmiddels met de noorderzon verdwenen. Mantle doet alsof hij niet kan praten. Op het politiebureau aangekomen begrijpt een Franse gendarme al gauw, dat er een Engelsman bij is en hij weet hem op een handige manier uit Duitse handen te houden. Als deze zijn papieren afstempelt fluistert hij hem in het oor "go....quick". Om waarschijn lijk een goeie indruk te maken bij de Duitsers geeft hij de piloot nog een trap mee. Hij staat weer buiten, helemaal alleen en niet wetend waar naartoe. Zijn helpers hadden hem echter niet in de steek gelaten. Terwijl hij langs de straat wandelt wordt hij onopgemerkt gevolgd door een taxi. Ver genoeg van het politiebu reau verwijderd hoort hij ineens "psst...", hij kijkt om en ziet een autoportier opengaan. Snel rijden ze terug naar het station. Met een Tegenover de ingang van het Prinsenbos op de weg GHze-Chaam volgt u de harde weg laniP het bos. U rijdt door tot op het moment dat er twee zandwegen links van Gilze ko^e,ng Tegenover deze wegen slaat u rechts af. Na ongeveer 500 meter komt u rechts bij een Pa°’ afgesloten is met een boom. Hier zet u de auto weg en u loopt ongeveer 150 meter het pa i Aan uw linkerhand ziet u pa! tegen het pad de ronde trechter met water, waar het met 80w W bommen geladen vliegtuig terecht kwam. {Zie kruisje Op kaartje}. (*7 Wprancfe. MBWa

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Ons Weekblad | 1979 | | pagina 12