Semmelen
te Alphen
Sauwelavond
Smokkelgat
Guus Meeuwesen uit Alphen was in Turkije
De Klopper Baarle
Onze vakkennis... uw zekerheid!
REISBURO BREDA NOORD
5
i'i
k.v. De Grenszuukers
Baarle
Oud papier
Jongerenkoor Baarle
Dansend Baarle
Ruilbeurs in GUze
Vrouwenbond NKV
afd. Chaam
10 (slot)
”Ons Weekblad” - vrijdag 26 januari 1979
De groep, op 2 na, waarmee we het kamp hebben doorgebracht.
De werkgroep.
Blokkenweide 7 - Chaam - Tel. 01619-1813 né 18.00 uur.
Meerstraat 20 - Breda - Tel. 076-874081-877522
Guus Meeuwsen.
Alphen.
Nu het nieuwe jaar al een paar weken oud is,
willen we u er op attent maken, dat al diegene
die strikt tempo per post betaald hebben hun
lidkaart bij een van onze bestuursleden af
kunnen halen. Op zaterdag 27 jan. en 3 febr. is
er geen les. Inplaats daarvan voor al onze
leden op zaterdag 27 jan. een plaatselijke
oefenavond en op 3 febr. een gewestelijke
oefenavond in zaal Olympia Molenstraat 55
Baarle-Hertog. De lesavonden die er in
verband met het slechte weer zijn komen te
vervallen, komen er nadien toch weer bij,
zodat u al uw lessen krijgt. Op zaterdag 3
maart testavond, opgeven hiervoor bij een van
onze bestuursleden.
Het bestuur.
Zondag 28 januari a.s. wordt in Gilze de
maandelijkse ruilbeurs voor verzamelaars van
postzegels, munten e.d. gehouden. De beurs
is in zaal de Fijnproever, Nieuwstraat 70 te
Gilze. Aanvang 2 uur. Mocht u echter
verhinderd zijn, dan bestaat wellicht de
mogelijkheid de volgende beurs te bezoeken,
die gehouden wordt op zondag 18 februari.
Een week eerder dan gebruikelijk in verband
met karnaval.
Na het grandioos succes van vorig jaar worden
ook dit jaar semmelavonden georganiseerd.
De data zijn zaterdag 10 en zondag 11 februari
in het gemeenschapshuis. Er zullen zes
semmelèèrs optreden en de meest uiteen
lopende gebeurtenissen en toestanden, zullen
onder de loupe worden genomen. Gezien de
nu al grote vraag naar toegangskaarten gaat
de voorverkoop reeds heden zaterdag van
start. Ze zijn te verkrijgen bij W. Manniên in de
Heuvelstraat en De Nieuwe Magneet. Er is
geen plaats bespreken, dus op tijd aanwezig zij
n is in belang van u zelf.
Haal tijdig uw kaarten want uitverkocht is
uitverkocht, en u zult er zeker spijt van hebben
wanneer u een dergleijke avond mist, want
hier wordt niemand gespaard en worden vele
zaken op een komische en prettige wijze op de
korrel genomen, zonder overigens personen of
groepen te kwetsen. Achter in de zaal komen
schoenen te staan en als u denkt die past mij,
trekt u ze aanTot volgende weekl
EMBLEEM GRENSZUUKERS 1979
Het karnavalsembleem 1979 voor het smok
kelgat is uit. Ijs en weder dienende willen we
dit zaterdag 27 januari a.s. huis aan huis gaan
verkopen in de kom van Baarle. Het embleem
is gebaseerd op ons motto voor dit seizoen:
iedereen laot wellus nun steek vallen.
Mocht door de weersomstandigheden deze
huis aan huis verkoop niet door kunnen gaan,
dan zijn vanaf zondag in diverser bedrijven de
emblemen te koop, deze bedrijven zijn her
kenbaar aan het embleem-affiche. Steunt uw
karnaval en laat zien dat ook u een Grens-
zuuker bent, koop het officiële embleem.
OPGAVEN OPTOCHT
De opgaven voor de optocht komen lang
zaamaan binnen. We missen echter nog
diverse buurtschappen waar blijven bijvoor
beeld Schaluinen, Centrum, Dorp Noord,
Hokaleno, de Grens, Alphenseweg, Den
Dijk?? Allemaal buurtschappen die al eens
eerder meededen. Komop mensen, steek de
koppen eens bij elkaar en doe mee!!!
Opgaven bij de secretaris, Margrietstraat 2,
Baarle-Nassua.
k.v. De Grenszuukers Baarle.
MEDEDELING: Wegens de zeer slechte
weersomstandigheden, vooral de gladheid,
heeft het bestuur gemeend af te moeten zien
van de oudpapier actie van zaterdag 27 januari
a.s. Het risico van zowel mensen als materiaal
is ons inziens te groot. De datum van de
volgende actie zal zo spoedig mogelijk via dit
blad aan u worden doorgegeven.
Namens het bestuur: Peter.
Zoals reeds eerder werd bekend gemaakt, zal
dit jaar voor de eerste maal in Baarle een
sauwelavond gehouden worden. Wij zijn er in
geslaagd om enkele van ouds bekende Baarle-
se humoristen in de ton te krijgen. We noemen
daarbij Gerrit Satter, die op zal treden als de
Grenszuuker; Jan Gulickx, woonde vroeger bij
de belgische kerk, als de kolder van Arianus
van Baolus; John Schouten, opbouwwerker,
een van de succesvolste sauwelaars van
Molenschot; verder Fon Gulickx; Wil Schoer
urt Castelré als Kleintje Pils; Els (Cabanier)
Couwenberg als Drs. de Zaager en Appie.
't Amazuurke zal tussen de bedrijven door
zorgen voor prima aangepaste muziek terwijl
zaal Olympia voor een prima bediening zal
zorgen.
Deze sauwelavond is zondag 4 februari om
20.00 uur in zaal Olympia, van Loon-Adriaen-
sen, Molenstraat. De entree is f 5,-.
Zaterdag 27 en zondag 28 januari houden we
een voorverkoop op het St. Annaplein waar
we een caravan geplaatst hebben. Zaterdag
van 10.00 uur tot 14.00 uur en zondag van
10.00 tot 13.00 uur, een en ander natuurlijk
maar zolang de voorraad kaarten strekt. De
ervaring in andere plaatsen leert dat daar de
kaarten vaak binnen zeer korte tijd zijn
uitverkocht, dus, wees er zo snel mogelijk bij.
k.v. De Grenszuukers Baarle.
paar gingen mee door richting Tilburg. Daar
stapte ik uit en ging mijn weg naar huis. Er was
weer een kamp met geweldige belevenissen
voorbij.
Ik hoop dat ik er in dit verslag in geslaagd ben
iets van de sfeer en belevenissen van het kamp
over te brengen. Ik hoop ook dat u nu iets
meer weet en begrijpt van de achtergronden
van de buitenlandse werknemers dip hier
verblijven. Mijn mening over het buitenlandse
werknemersprobleem is na het kamp wel iets
doordachter geworden. We zijn in de weken
tijdens het kamp enorm gastvrij onthaald,
werkelijk niets was teveel voor de mensen.
Werkelijk, gastvrijheid zoals we die in Turkije
hebben mogen meemaken had ik nog nooirt
gezien. Je kunt eigenlijk niet veel anders doen
dan je een beetje schamen voor het feit dat je
Nederlander bent, als je ziet hoe wij de Turken
in ons land behandelen.
Ook het groepsleven tijdnes het kamp was erg
prettig. Ook na het kamp zijn we al zeer
geregeld bij elkaar gekomen. Vooral de reünie
was suppergezellig. Het was net een grote
familie. Je hebt weer vrienden over gehouden
aan het kamp en daardoor weer een heleboel
dingen gezien en gedaan. Ook dit kamp was
voor mij weer een geweldige besteding van
mijn vakantie. Ook de nasleep ervan verschaft
me vele gelukkig momenten.
Als je nog vragen of opmerkingen over het een
en ander hebt; je kunt me altijd bellen. Tel.
04258-1447.
Rest me nog te vertellen dat er inmiddels een
Turkije werkgroep in oprichting is om
volgende kampen voor te bereiden. Ik hoop
dat het leuk was om te lezen, ik vond het leuk
om te schrijven.
De jaarvergadering, die maandag 29 januari
a.s. voorzien was, gaat vanwege de slechte
weersomstandigheden NIET door.
Waarschijnlijk wordt deze vergadering in
februari gehouden. De leden ontvangen
hierover tijdig bericht.
In verband met de verbouwing van het
SOB-gebouw is de kloppermorgen verzet naar
maandag. Aangezien de mandjes een beetje
groter zijn uitgevallen dan we aanvankelijk
hadden gedacht zullen we er nog een morgen
aan moeten werken. Dat doen we maandag 29
jan. van 9 uur tot kwart over 11. Mensen die
graag een kijkje komen nemen, zijn op iedere
kloppermorgen van harte welkom. Voor
kinderen van 0 tot 4 jaar hebben we beneden
een speelzaaltje waar 2 moeders zich over uw
kleintjes ontfermen. Dit zaaltje bevindt zich als
u het SOB gebouw binnen komt rechts,
voorbij de trappen, de eerste deur links. U
kunt daar vragen waar de klopper zit. Tot
maandag.
officiële spoorboekje van de Duitse Spoor
wegen niet eens voor.
Op aanraden van een Duitse spoorwegman
werd toen besloten om de trein te nemen die
naar Venlo en dan verder richting Den Haag
ging. Hiervoor hadden we natuurlijk geen
reserveringen en we moesten dan ook de
nodige moeite doen om een plaatsje te vinden.
Uiteindelijk vinden we er dan toch een aantal.
Bijna alle coupees waren gereserveerd maar
van een aantal coupees ging de reservering
pas in Gladbach in en het laatste stukje zouden
we dan wel kunnen staan. Zelfs dit bleek
echter niet nodig te zijn. Op het station in
München dronken we een kop koffie en aten
een stukje pizza en lazen tevens een verse
Nederlandse krant.
Aldus vernamen we dat de eerste reageer
buisbaby was geboren en dat er 100 polioge-
vallen waren. Hierna stapten we in de trein en
begonnen aan de laatste 9 uren van de reis.
Het is eigenlijk erg goed, dat je een lang
bouwkamp eindigt met een lange treinreis. Zo
heb je de kans om het kamp langzaam achter
te laten en je voor te bereiden op het thuis
komen. Als je b.v. zou vliegen, zou dit veel te
vlug gaan. Stel je voor: 's morgens vertrekken
in het kleine dorpje in Turkije en 's avonds
weer thuis aan tafel zitten in de Nederlandse
maatschappij. Dit zou echt veel te vlug gaan.
Venlo naderde en hoe dichter we bij huis
kwamen, hoe minder leuk ik het eigenlijk
vond. In Venlo viel de groep uit elkaar; de ene
helft ging door naar Nijmegen en de rest ging
naar Eindhoven. Officieel zouden we in
Arnhem aangekomen zijn en daar stonden
natuurlijk wel enige mensen te wachten. Voor
niets helaas. Op het station in Venlo namen
we afscheid van de mensen waarmee we zo'n
ontzettend fijn kamp hadden gehad. Een klein
aantal ging mee door naar Eindhoven en een
Hier namen we afscheid van Riza, want die
kon ons niet meer uit komen zwaaien. We
hebben daar ook nog een potje gevoetbald op
straat met een paar jongetjes die het helemaal
geweldig vonden dat we uit Nederland
kwamen. Hier splitste de groep zich weer in
kleinere eenheden en ieder begon aan haar of
zijn besteding van de laatste avond in Istan-
boel. Wij maakten met een man of 8 een
wandeling langs de Bosporus en deden het
echt heel stillekens aan. We kwamen zo langs
het prachtige Dolmabahce paleis en gingen
verder in de richting van de Bosporus, de brug
die Europa met Azië verbindt. Daar in de buurt
namen we een busje dat ons verder bracht
naar een van de wijken aan de rand van
Istanboel. Vanuit het busje zagen we de
duizenden lichtjes op de brug aan de overkant
van de Bosporus. In een van de talloze
eetgelegenheden genoten we van ons laatste
avondmaal. Net als vaak tijdens voorgaande
eetgelegenheden waren er weer moeilijkheden
met betalen. Ditmaal echter, had de kelner
veel te veel geld teruggegeven en dit konden
we hem niet aan zijn verstand gebracht
krijgen, ook niet met behulp van de Turkse
jongens. Op het einde gaven we het dan ook
maar op. Meestal deden de mensen net of ze
te weinig hadden gekregen. Met enkele
Turken erbij was het meestal echter zo
opgehelderd. Na een kopje thee in een van de
talloze theetuinen, gingen we per taxi terug
naar het hotel. Het was zeker een half uur
rijden en toch kostte het maar een tientje. In
het hotel aangekomen legden we ons na een
laatste drankje te rusten en gingen de laatste
nacht in.
Tijdens de laatste dag, die gelukkig geheel
diareeloos bleef, gingen we nogmaals de bazar
in om daar nog wat souvenirs in te slaag voor
het thuisfront. Nou ben ik zelf niet zo'
souvenirkoper maai' door de bazar dwalen
blijft leuk.
Overal waar je gaat of staat in en buiten de
bazar, lopen kleine jongens die van alles te
koop hebben. Ze vragen je constant allemaal
of je niet wil kopen. Op de duur wordt je dit
wel erg beu. Toen ik enige tijd na het kamp
over een markt in Nederland liep vond ik het
eigenlijk opvallend dat er daar niet van die
mannetjes waren, ik miste ze.
Nadat de laatste inkopen waren gedaan ging
er een groepje nog even naar de Haya Sofia en
het Topkapi paleis. Ik zelf heb dit uurtje
gebruikt om nog enkele foto's te maken van
enkele typisch Istanboelse dingen b.v. de
broodjesverkoper, de oude Opels die als taxi
dienst doen en de dragers.
Hierna gingen we allemaal nog uitgebreid een
Turks bad nemen. We hadden al in weken
geen echt goed bad meer gehad; we waren
dus wel aan een grondige reiniging toe.
Doordat ik nogal verbrand was geweest was ik
al een keer verveld maar tijdens de zweetpartij,
ontstond nog een spontane vervelling.
Nadat iedereen gereinigd was gingen we nog
even wat eten. Dit moest echter allemaal veel
te snel gebeuren om gezellig te zijn. Om 5 uur,
een uur voordat we zouden vertrekken,
werden we per taxi naar het station verscheept
we hadden nog ruimschoots de tijd om ons
Turkse wisselgeld op te maken en om nog wat
dingen voor in de trein te kopen. Veel hoefden
we niet meer te kopen, want we hadden al een
flinke voorraad proviand ingeslagen voor
onderweg; voornamelijk bestaande uit brood,
kaas en wat fruit.
Na iedereen uitvoerig ten afscheid gezoend te
hebben floot de conducteur het beginsignaal
van de reis en het eindsignaal van het verblijf
met onze Turkse vrienden. We hadden er weer
een geweldige vakantie opzitten. Onder het
zingen van de liedjes die we hadden geleerd,
reden we het station uit.
De reis verliep voorspoedig. We waren
allemaal wel benieuwd wat er in Nederland
allemaal gebeurd zou zijn, of de paus al dood
zou zijn enz. Ik had inmiddels in een Franse
krant al gelezen dat Hinault de Tour had
gewonnen, dat zou dus geen nieuws meer
zijn.
De twee dagen en nachten durende terugreis
verliep zeer geregeld; we aten en sliepen
zoveel mogelijk op vaste tijden. We zaten
gelukkig ook niet te ver weg van de res
tauratiewagen waar we verse koffie en thee
konden krijgen.
De Bulgaarse douane kwam nog kontroleren
of we geen hasj mee hadden genomen. Wij
hadden dit niet gedaan. Het zou toch vrij
makkelijk geweest zijn om aan hasj te komen.
In het gebied waar de andere groep zat werd
het overal te koop aangeboden, ook gewoon
langs de weg. Het is echter levensgevaarlijk
om het de grens mee over te nemen. Toch
hoor je steeds weer van mensen, die het toch
hebben gedaan.
We kwamen ook deze keer weer tijdens de
nacht door Oostenrijk. Op een gegeven
moment vergiste ik me in de lengte van een
tunnel. Ik dacht dat het nog nacht was en wou
verder slapen toen het plots heel licht werd, 's
Morgens vroeg waren we in Salzburg. We
stonden op, pakten de zaak in en zagen
München langzaam naderen. Hier moesten we
overstappen. Ook ditmaal bleek er weer iets
niet te kloppen. De trein die we eigenlijk
zouden moeten hebben stond er wel, maar zat
erg vol en was ook al niet erg zuiver meer na
een reis vanaf Athene. Deze trein kwam op het
