1
WERKGROEP MILIEU BAARLE
3
i
I
fi
EEN VAKANTIE OM NOOIT TE VERGETEN
MET DE INTERNATIONALE BOUWORDE
I
11e Zonovergoten
Zonnebloemkamp
te Baarle-Nassau
ÉB
Promconcert ten bate
van het Rode Kruis
I
Jubileum
kaarskensprocessie
te Baarle
w
lieuws- en Advertentieblad voor Alphen en Riel - Baarle-Nassau - Baarle-Hertog en Chaam
Begrafenisfonds voor Baarle-Nassau-
Hertog - Chaam - Ulicoten en
Alphen en Riel
'e
N
Kontaktadres: Margrietstraat 10 - Baarle-Nassau - Telefoon 04257-9838
N.V. ALG. NED. BEGR. VERZ. EN VERZ. MIJ A.N.B.V.
SABEL-SPRINKHANEN (114).
l!
lijk
n
n
J. VERHOEVEN
Telefoon 04257-9834
P. VAN OERS
Telefoon 01619-483
A. 00MEN
Telefoon 04249-218
J. VEROUDEN
Telefoon 04258-553
Kaarsjesprocessie Baarle-Nassau
ren
u
n
Ie
FRANKERING BIJ ABONNEMENT
BAARLE-NASSAU
de Nassau-Oranjelaan, zoals we dit op onze
route hebben opgenomen.
Af mensen die meegewerkt hebben, hartelijk
dank, mede namens
Copy en advertenties uiterlijk woensdagmorgen
in ons bezit s.v.p.
Voor Baarle: Roosakkerstraat 7.
Voor Alphen: "De Nieuwe Magneet",
Raadhuisstraat 20 - Alphen - T elefoon 721
Voor Riel: A. v.d. Hout, Dorpsstraat 2, Riet.
Voor Chaam: J. Deckers, Kapelweg 9, Tel. 708.
Voor België: PVBA de Jong, Hoogbraak 2,
Baarle-Hertog.
Uitgave van drukkerij Emiel de Jong
Tel. 04257-9235’ - Postbus 8 - Baarle-Nassau
NEGEN EN ZESTIGSTE JAARGANG
eken
Te.
ons weekblad
een mooie zonovergoten stranden, niet uren-
ng liggen luieren en bakken in de zon.
jt verslag gaat over een vakantie van twee
eken hard werken in een klein dorpje in
oord-Frankrijk. Als je het hele jaar door al
erkt is twee weken niks doen natuurlijk erg
if en ook verdiend. Maar het kan ook anders:
it verslag gaat over de belevenissen van een
•oepje Nederlandse jongelui die twee weken
in hun vakantie gegeven hebben om met een
juwkamp van de I.B.O. mee te gaan
e bouworde is een onderdeel van de
.N.E.S.C.O. en werd opgericht direct na de
jrlog. De eerste jaren werden er behuizingen
lbouwd voor mensen die getroffen waren door
oorlog. Nu wordt er allerlei soort werk
;daan. Doel van de bouworde is, om d.m.v.
n ’’werkvakantie” hulp te verlenen aan een
ichting of zo, die die hulp hard nodig heeft,
en tweede streven is om de groep jongeren
ichter tot elkaar te brengen en zo samen het
iniwkamp hardstikke tof te maken.
ok leer je eens een ander land kennen en je
lat waardering opbrengen voor een andere
venswijze.
let lijkt misschien gek, een vakantie van hard
erken, maar toch is dat niet zo. Doordat je
Lee weken met elkaar optrekt als een grote
Imilie ga je je erg een voelen en leef je twee
Eken op een grandioze manier.
lm een algemene indruk te geven laten we hier
In reisverslag volgen van het bouwordekamp
lat wij meegemaakt hebben.
[nze bestemming was Bazeilles in Noord
rankrijk. De meeste leden van de groep
kamen uit Roosendaal en omgeving, de rest
kam uit de N.O.P, Rotterdam en Alphen. De
roepsleider was kapelaan Jos Stuyk. Zondag-
liddag 13 juli vertrok de hele groep uit
[oosendaal. 's Avonds waren we op de plaats
in bestemming; het weeshuis St.Remy. Het
Is weeshuis dienstdoend kasteel was ons
erkterrein voor de komende weken. Het
ksteel stond min of meer leeg de laatste jaren
pdat er strengere brandbeveiligingseisen wa
in gesteld. Daarom werd het kasteel een
■kantieoord van Franse weeskinderen. Onze
■akwas het door het storten van twee damme:
Bangs het daar aanwezige riviertje het waterpeil
fan de visvijvers weer te herstellen.
Volledige verzekering tegen alle begrafeniskosten en begrafenisverzorging. Geen
levenslange betaling. Geen premieverhoging.
Nog nooit in al die jaren hebben we zoveel zon
gehad als op dit 1 le Zonnebloemkamp te Baar
le-Nassau, dat gehouden werd van 31 juli tot en
met 6 augustus in het gemeenschapshuis - cul
tureel centrum. Nog nooit hebben we zoveel
daadwerkelijke belangstelling gehad van de
burgerij. Och, laten we geen namen noemen,
bang om iemand over te slaan, maar wat de di
verse café’s, restaurants en andere eetgelegen
heden ons op onze wandelmorgens en mid
dagen aangeboden hebben is dit jaar wel over
weldigend geweest.
Diverse winkels hebben leuke prijzen aangebo
den voor onze avond-aktiviteiten, diverse mu
ziekgezelschappen verzorgden mede deze avon
den. Nog fijner is het als diverse inwoners van
Baarle zich met hun tijd inzetten voor deze zie
ke mensen en dan denk ik aan de 10 Zonne-
bloem-welfarehelpsters, aan die 15 kinderen
die op een speelmiddag beschikbaar waren en
speciaal aan die mensen uit Baarle die een hele
week dag en nacht bij dit gebeuren betrokken
waren.
Ook in dit opzicht is het een zonnige vakantie
geworden en wij hopen dan ook het volgende
jaar weer aan zo’n 20 zieke mensen zo’n vakan
tie te geven in het gemeenschapshuis en mis
schien zijn er dan weer meer „Baarlese” men
sen bij betrokken, nieuwe initiatieven kunnen
nu uitgebroeid worden en dan denk ik alleen
maar aan het initiatief van een „rustplaats” in
Het warme zomerweer heeft veel mensen naarbuiten gedreven, vooral ’s avonds als het buiten aan-
gemimer was dan binnenskamers. Misschien is het U op zo’n avondwandeling ook opgevallen dat
op talloze plaatsen een duidelijk hoorbaar strak-ritmisch gesjierp opklonk vanuit ruige wegber
men, korenvelden of vanuit de dichte bebladering van de maïsvelden.
Een vreemd geluid. Bijna te hoog voor onze oren. Dat merk je pas als je probeert uit te vinden
meestal een grote groene sprinkhaan aantreffen: de sabel-sprinkhaan. J
Dit was het verslag. Hce komen deze twee
weken nou bij jezelf over?
Als je dit verslag leest, krijg je misschien een
indruk van wat er zoal gebeurd is in die twee
weken. Maar de dingen die het kamp zo
ongelooflijk fijn en interessant maken, laten
zich niet uitleggen. Dat is de sfeer alleen al. De
amicale sfeer van een bouwkamp vind je
nergens anders. Ook de ervaringen van mens
tot mens. Je hebt als enorm goede vrienden met
elkaar opgetrokken. Er is wel eens wat gesak
kerd, maar dat komt in de beste families voor.
We hebben er met zijn allen van gemaak' wat
we konden en dat is zo enorm goed gelukt dat
je op het eind van het bouwkamp er zo twee
weken aan zou willen plakken. Maar ja volgend
jaar zijn we weer van harte welkom en er zijn
alweer afspraken gemaakt onder elkaar. Over
en weer worden alweervolop kaarten en
brieven gestuurd, de eerste onderlinge bezoe
ken zijn alweer afgelegd, binnen een week na
het kamp al. De eerste reünie is ook al op
komst is alles zit wel snor.
U hoort nog van ons.
Als je iets meer wilt weten: Jack van de
Heijning, Goedentijd 29, Alphen en Guus
Meeuwsen, Oosterwijksestr. 27 te Alphen.
JUUHCUIUJC
blijven zitten.
-J - Aaw «.w
I nu vooral van Belgische zijde bezuiden
I onze landsgrens en in hoofdzaak uit de
I omgeving van Antwerpen en Lier reeds
is aangekondigd met autobussen aan
wezig te zullen zijn.
In de 25 jaar van haar bestaan is
langzaam maar zeker de jaarlijkse
Baarlese kaarkskens processie uitge
groeid tot een roemruchte en vooral
roemwaardige gegebeurtenis tot voor
yerre omtrek die niet meer uit ons milieu
is weg te denken. Zij ontleent haar naam
aan de gelijknamige processies welke te
Lourdes worden gehouden en zij die
daaraan deelnemen, dragen een bran
dende kaars met kapje met zich mee.
Deze ingrediënten zijn ter plaatse op het
voorplein van de Belgische kerk ver
krijgbaar tegen de prijs van 1 gulden of
I 15 francs. De opbrengst hiervan komt in
I z n geheel ten goede aan de ernstige
I zieken en invaliden die een reis naar
Lourdes vurig hopen te kunnen onder-
I nemen omdat zij nog slechts daarin heil
I voor hun genezing zien.
beweging in de dam. Alles kon echter nog op
tijd gestut worden. Zaterdag hebben we de
nationale feestdag ingehaald, wat werken
betreft tenminste. Eenieder kreeg eigen kar
weitjes die varieerden van het gazon bijknippen
tot muren invoegen toe.
De meisjes hadden gedurende de hele week het
eten werkelijk uitstekend verzorgd en hadden
het kasteel een goede beurt gegeven, ’s
Middags hebben we tegen de Franse weesjon
gens aldaar gevoetbald. Het gras van het veld
stond wel een halve meter hoog, maar ja, het is
vakantie niet waar. De driftige aanmoedigin
gen van onze meisjes mochten niet baten; La
France won met 5-3. Na afloop hadden we nog
een gezellig samenzijn met de overwinnaars.
's Avonds droeg de kap een mis op voor onze
groep. Als zeer toepasselijk openingslied werd
het 6e couplet van het Wilhelmus gezongen;
’’mijn schild en de betrouwen” enz. I.p.v. de
preek werd een getuigenis gehouden. Ieder kon
voor zichzelf zeggen wat hij of zij van het kamp
vond. Wat er nu eigenlijk zo bijzonder aan die
mis was weet ik niet, maar hij heeft op de
meeste van ons een enorm grote indruk
gemaakt. Dit vwam vooral doordat kapelaan
Stuyk ons toesprak als een goede vriend die ons
begreep en aanvoelde. Op zo’n moment voel je
jezelf heel erg met de groep verbonden. Dat is
je beloning voor het werk en dat voelde je elke
avond als je met de groep bij elkaar zat.
’s Zondags werd er uitgeslapen. De jongens
zouden die dag koken, ’s Middags gingen we
naar het Chateau Fort in Sedan, het grootste
kasteel van Europa. Het beloofde dan ook erg
interessant te worden. Het was alleen jammer
dat het frans van die gids zo vlug over zijn tong
ging, ’s Avonds maakten de jongens het 'diner’
klaar. Om 6 uur begonnen we eten klaar te
maken en om 9 uur konden we gaan eten.
Maar ja, friet snijden met de hand is ook een
heel karwei. We kregen daardoor ook weer
meer bewondering voor onze dames, 's Avonds
bleven we nog lekker een end natafelen.
Maandag 21-7 ’’Deuxième semaine de la
guerre”. Moesten we de eerste week in een
groep werken, de tweede week werd er vooral in
kleinere 'pjes gewerkt. Er moesten bomen
omgezaag- Worden en naar de brandstapel
gesjouwd. De kippenren werd voorzien van
nieuwe pakn. Het is de bedoeling om hier een
klein dierenpark van te maken. De grootste
troep werd uit de vijvers gehaald en opgestookt
voor zover het branden wou. Overal verspreid
rond het kasteel stonden metershoge brandne
tels, distels en meer van dat tuig. Met een niet
scherp te krijgen zeis werd dit zo goed als het
ging gekortwiekt. De vuilnistroep naast de
kippenren werd gedeeltelijk opgestookt en voor
de rest in de grond gedouwd.
De eerste week hadden de meisjes voornamelijk
in de keuken gearbeid.
De sfeer was ook hier, zoals ze zelf zeiden,
hardstikke goed. Niemand werd gekomman-
deerd. Ieder deed wat op dat moment nodig
was. k als was het dan de ene keer een
minder leuk werkje dan de andere keer. Voor
25 man piepers jassen is ook geen lolletje. De
2e week gingen de meisjes buiten het keuken
werk ook wat tuinwerk doen. Het hele park
rondom het kasteel werd gefatsoeneerd, alles
werd netjes afgewerkt. Het uiterlijk van het
kasteel en omgeving was weer waard om naar te
kijken.
Natuurlijk was er ook ontspanning op zijn tijd,
’s Avonds vaak een wandeling met een
cafébezoek. Dinsdag was er een jongen van de
groep jarig en natuurlijk werd daar een feestje
omheen gebouwd, 's Woensdags stelde kape
laan Stuyk voor om in kleine groepjes het dorp
in te gaan en daar een gesprek aan te knopen
met de mensen thuis. Dit was iedereen uitste
kend bevallen. De ene groep had het echter wel
beter getroffen dan de andere.
Vrijdag waren we een paar uur eerder gestopt
met werken en waren inkopen gaan doen.
Daarna kwam het laatste avondmaal en een
feestje als afscheid van iedereen. Kado’s wer
den heen en weer uitgereikt.
's Zaterdags kwam het door vrijwel iedereen
betreurde vertrek. We lieten een zeer tevreden
en gelukkige broeder Leo achter. Dan zie je dat
je iemand geholpen hebt. Met wat vertraging
kwamen we Roosendaal binnen. Daar hebben
we nog wat gezeten. Dan vertrekt de een na de
ander, allemaal doen ze het nooi. En als je dan
als enige over bent, besef je echt hoe fijn je het
die twee weken gehad hebt.
Br. J. v.d. Eem
Br. Rafaël Bosters.
Op zaterdag 30 augustus wordt in Tilburg weer
een Promconcert gegeven. Dit is een van de
negen concerten welke dit jaar in Noord-Bra-
bant georganiseerd zijn en waarvan de bate ten
goede komen van het Rode Kruis.
Naast Het Brabants Orkest treedt ditmaal op
Conny Stuart en opnieuw het Trio Louis van
Dijk. Op het programma van Conny Stuart
staan bekende cabaretliedjes als ’’Hoezepoes”
en Wat een planeet” waarbij Het Brabants Or
kest voor de begeleiding zorgt. Voor het Trio
Louis van Dijk staan o.a. genoteerd stukken uit
Telepathy. Het slotnummer is opnieuw de
Hertog Jan Suite gespeeld door het Trio en Het
Brabants Orkest met zang van het publiek.
Deze succesformule werd vorig jaar reeds toe
gepast en het concert in Tilburg trok het hoog
ste aantal bezoekers in Noord-Brabant. Op
diverse plaatsen zijn kaarten in voorverkoop
(voor 7,50) verkrijgbaar o.a. bij alle Rabo-
banken.
Mogelijk een idee groepsgewijs, b.v. met een
kaartclub, met enkele buren of kennissen dit
unieke gebeuren te bezoeken.
Volgend jaar gaan de Promconcerten landelijk
draaien omdat dan alle orkesten in Nederland
het idee hebben overgenomen. Een bewijs dat
een bezoek aan dit concert zeker de moeite
waard is, tevens steunt men een goed doel, nl.
het Nederlandse Rode Kruis.
Verder moesten de visvijvers gereinigd worden.
Daarbuiten hebben we ook nog een kuil
gegraven voor al het aanwezige vuil. De tuin
heeft ook een grote beurt gehad en het park is
verlost van dode bomen, brandnetels e.d.
Verder is het kasteel schoongemaakt en er is
een begin gemaakt met wat een klein dieren
park moet worden. De eerste werkdag troffen
we het al goed. Dat was 14 juli, de nationale
feestdag van Frankrijk. We hebben die dag
niet gewerkt en werden tot onze verrassing door
de burgemeester uitgenodigd op de officiële
receptie op het gemeentehuis. Die avond
hebben we de kermis in Sedan bezocht. De
volgende dag was het wel werken geblazen. We
begonnen met het maken van de dam. Eerst
hebben we de oever uitgegraven en daarna de
bekisting aangebracht. De tweede dag werd de
dam aangebracht met beton en grote steen
blokken die daar voor het oprapen liggen. Niet
iedereen zag het nut varï de dam in en daarom
werd de sfeer iets gedrukt. Dit laatste kwam
ook vooral door het feit dat er die middag niet
voor iedereen werk was. De oorzaak was een
verkeerde planning. We liepen elkaar een
beetje in de weg.
Na de middag kwam er weer volop werk en de
sfeer was weer helemaal terug. Er werd weer
gewerkt als een oordeel.
Tot dan toe waren we 's morgens altijd op tijd
opgestaan. Om half zeven ’reveille’ en om half
acht 'au travail’. Donderdag lag echter de hele
bubs om zeven uur nog plat. Voor de middag
hebben we aan een sluis gewerkt die dicht
moest, na de middag verder aan de dam. Om
half zes was alles gereed. Toen kwam er
Dit mede te kunnen bevorderen is dat
geen edel doel?
En zo trekt dan a.s. zondag voor de 25e
maal Baarle’s kaarskens processie we
derom met dit edel doel! Een indruk
wekkende gebeurtenis en bovendien de
enige die dank zij de ligging van de Bel
gische enclaves (B.Hertog) in het hart
van het Nederlandse Baarle-Nassau
plaats kan rinden.
In deze manifestatie en op deze vrede
lievende en voorbeeldige wijze verenigen
zich devotie en charitas, traditie en
folklore in z’n edelste vorm. Een traditie
die ook na deze 25 jaren verankerd dient
te blijven, in de persoonlijke en daad
werkelijke deelname der Baarlenaren
zelf maar welke basis ook steeds meer
verbreed dient te blijven vooral in de
trouwe deelname der burgers onzer
omliggende gemeenten om daardoor op
de duur nog meer bekendheid te ver
werven buiten onze nauwe grenzen.
Daardoor zouden dan onze jubilerende
’’Vrienden van Lourdes” in de gelegen
heid gesteld kunnen blijven hun heil
zame doelstelling te kunnen blijven uit
oefenen en nog meer te verruimen.
In die zin dus toch van harte proficiat!!
Elders in dit blad kunt u kennis nemen
van nadere bijzonderheden omtrent de
gang van zaken en het verloop der
Processie.
Volledige verzekering tegen alle begrafeniskosten en begrafenisverzorging. Geen
levenslange betaling. Geen premieverhoging.
Voor vrijblijvende inlichtingen en het verzorgen van begrafenissen
(ook voor niet-verzekerden):
Voske6 Baarle-Nassau
b.g.g. 01600-32079 (dag en nacht).
Baarleseweg 15 Chaam
b.g.g. 01600-32079 (dag en nacht).
Wilhelminastraat 6 - Ulicoten
b.g.g. 01600-32079 (dag en nacht).
I - Zandstraat 8b Alphen
b.g.g. 01600-32079 (dag en nacht).
(door Felix Donders)
Wanneer a.s. zondag de Kaarskens
processie wederom door de straten van
B.Hertog en van B.Nassau zal trekken,
dan is dat voor de 25e maal in successie.
Men zou geneigd zijn aan een zilveren
jubileum te denken dat gevierd moet
worden.
Van bepaalde zijde is inderdaad een
ogenblik gedacht om dit jaar hieraan
een feestelijk tintje te geven maar daar
komt echter niets van in huis en het
komt mij voor dat dit van de organisa
toren van ”De Vrienden van Lourdes”
een verstandig besluit is aangezien doel
en bijzondere aard van deze plechtigheid
zelf daarmede moeilijk in overeenstem
ming te brengen zou zijn in verband met
het devotg karakter dat hieraan ten
grondslag ligt.
Maar 25 jaren blijven toch 25 jaren en
daarvan zijn vooral de laatste jaren het
aantal deelnemende processiegangers
voortdurend toegenomen. Blijkens de nu
reeds beschikbare gegevens zal ook in
dit jubileumjaar die stijgende lijn er in
Dat blijkt o.a. nu reeds het geval te zijn
Deze naam heeft iets te maken met de lichaamsvorm van het vrouwetje (zie afbeelding), omdat zij
aan het achterlijf een sabelvormige legbuis heeft.
Opvallend zijn ook de zeer lange antennes. De meeste sprinkhanensoorten l'»en van plantaardig
voedsel. Berucht zijn bijvoorbeeld de grote zwermen trek-sprinkhanen, die in Noord-Afrika kom-
plete gebieden kaalvreten.
Daar doet onze sabel-sprinkhaan niet aan mee. Hij leeft hoofdzakelijk van allerlei kleine insekten
en moet dus als nuttig beschouwd worden.
Zezijr. uitstekend uitgerust om hun prooi te verorberen. De ingewikkeld gebouwde kaken zijn
voorzien van scherpe randen en richels, waarmee ze stevig kunnen bijten.
Maar nu even terug naar hun gesjierp. Je hoort ze momenteel heel de dag, maar ’s avonds zijn ze
toch wel extra aktief. Veel sprinkhanen gebruiken hun lange achterpoten als strijkstok, waarmee
ze langs een raspachtig deel van de vleugels strijken, zodat er trillingen ontstaan. Ook hierop
maakt onze groene sprinkhaan een uitzondering. Hij heeft aan de ene vleugel, vlak bij het aan-
hechtingspunt, een gegroefde kam en in de andere vleugel een ring waar een soort trommelvelletje
in gespannen zit. Door de vleugels horizontaal over elkaar te bewegen, schuurt de hobbelige kam
over de ring, waarin dan het velletje gaat trillen. Deze instrumenten treffen we alleen aan bij het
mannetje. Hij maakt geluid om het vrouwtje te lokken.
De gehoororganen, waarmee het vrouwtje zo’n huwelijksaanzoek opvangt, liggen niet in de kop,
maar in de voorpoten. Het is zeker de moeite waard om een en al oor mee te luisteren met de
sprinkhanenvrouwtjes, die in deze tijd van het jaar bij wijze van spreken „een en al voorpoot” zijn.
Met hun grote vleugels kunnen ze uitstekend vliegen, maar ze gebruiken die ook wel om van hun
krachtige sprongen lange glijvluchten te maken.
Op deze wijze nadert een geslachtsrijp vrouwtje het lokkend mannetje. Enige tijd na de paring legt
het vrouwtje meerdere tientallen eitjes in de grond. Daar heeft ze die stevige sabelvormige legbuis
nodig. De eitjes overwinteren. In het volgende vooijaar komen ze uit. Dan kruipen de nauwelijks
op sprinkhanen lijkende jongen uit de bodem. Door middel van een reeks vervellingen bereiken ze
hun volwassen lichaamsvorm.
Op dit moment hebben de meeste sprinkhanen dit stadium bereikt. Hun gesjierp is dan ook niet
van de lucht.
5.
