i
349
749
599
378
feestelijke openingsvoordelen!
uw kwaliteitsslagerij!!!
449
E
)E
BLOEMPLANTEN
Vrijdagmorgen 9 mei om 9.00 uur
openen wij de deuren van onze
kwaliteitsslagerij.
Haaskarbonade - 500 gr. geen 550 maar
Ribkarbonade - 500 gr. geen 5.- maar
Schouderkarbonade
500 gram geen 400 maar
Rosbief - 500 gr. geen 775 maar
Baklappen - 500 gr. geen 700 maar
Schenkel - 500 gr. geen 425 maar
I
GEKOOKTE HAM. 0,99
SNIJWORST 0,99
LEVERWORST... 0,99
Kamerplanten
Inlevering
vakantiezegels
1974 -1975
BASTIAANSEN-
GULICKX
BURGERWONING
J. VAN BEEK
A. JACOBS
KAMST
Ook hebben wij een groot assorti
ment vlugklaar-artikelen, zoals:
so gram BLINDE VINKEN, SLAVINKEN,
Boterhamworst0,69 SCHNITZELS, TARTAARTJES,
HAMBURGERS, BIEFBURGERS,
ROLLETTE.
OVER HET WEL EN WEE VAN DE
BAARLESE B.V.B.
'S
Het adres waar U vanaf 9 mei
hartelijk welkom bent
Kapelstraat 15, Baarle-Hertog
De Schakel - Gilze
Zaterdag 10 mei 8 uur en zondag
11 mei 8 uur:
DE KANONNEN
VAN NAVARONE
met Gregory Peck, David Niven,
1
w
BAARLE-HERTOG, ME11975.
MEVROUW - MIJNHEER,
Deze aanbiedingen gelden v. 9 t/m 17 mei 1975.
.01
175.
stand
IN ONZE VLEESWARENAFDELING HEBBEN
WIJ DE VOLGENDE OPENINGSVOORDELEN:
12 m«l
teUR
kerk).
150 GRAM
150 GRAM
EEN HELE
[IvEEDE BLAD „ONS WEEKBLAD" VAN VRIJDAG 9 ME11975.
Êbci
1
11
Zich wenden tot
noe«’
ZAADHANDEL
14 jaar.
Entreeprijs f 4.- en 3.-.
GERANIUMS - SALVIA’S - PE
TUNIA’S - LOBELIA’S - enz.
int»
eklmi
Tevens te koop PERCEEL GROND,
groot 8 are en 10 centiare.
Apart te bevragen.
Naar menselijke berekening de op-
windenste film, die U ooit zult zien,
opnieuw op het witte doek.
'69,
nat 7
rit, g
nee#
15.!
VOOR MOEDERDAG.
Tevens alle soorten perkplanten.
ian<
,00
be«
Jelgié.
Anthony Quinn, Irene Papas.
Deze zal plaats vinden voor Baarle - Uli-
coten en castelré op zaterdag 17 mei van
13.00 tot 17.00 uur n.m. bjj ondergete
kende.
Bank of gironr. op de voorzijde van het
boekje vermelden.
Let er vooral op dat de voorzjjde van het
boefje volledig is ingevuld.
Stationsstraat - Baarle-Nassau
UIT DE HAND TE KOOP:
met tuin, centrale verwarming, telefoon,
waterleiding en elektriciteit aanwezig.
Geschikt als buitenverblijf.
Oppervlakte 5 are en 50 centiare.
Dit eigendom bevindt zich in Ulicoten,
Meerleseweg 5, gemeente Baarle-Nassau
Burg, de Grauwstraat 10 Baarle-Nassau
Café Nova
Molenstraat 38 - Baarle-Hertog
Telefoon 014-699082
Schaluinen 4 - Baarle-Nassau
beschouwden. Dat was het begin van het einde.
De Duitsers moesten zich enkele dagen later
overgeven en de onvergetelijke aftocht van als
wat duitser was zie ik nu nog voor ogen. In
lange kolonnes van vele dagen trokken ze af,
richting Den Helder. Het Herrenvolk was
gedegradeerd tot een afgestompte massa die te
voet terug moest naar de Heimat en die door
iedere Nederlander vol haat werd nagekeken.
Op deze bevrijdingsdag, 30 jaar na deze bele
venis meende ik dat een klein stukje, echt
beleefde geschiedenis, in onze bejaardenru
briek niet mocht ontbreken. Al onze B.V.B. ers
hebben ook de gruwel van twee wereldoorlogen
meegemaakt, allen kunnen ze er op één of
andere manier van meepraten. Allen hopen ze
dat ze dit niet meer behoeven te beleven.
Jongere mensen, ik las deze week dat al meer
dan de helft van onze bevolking na de oorlog is
geboren, kunnen dit niet zo aanvoelen. Maar
als ze dan tenminste nog iets van de ouderen
willen geloven is het dit: Dat ze alles moeten
doen om te voorkomen dat er ooit weer oorlog
uitbreekt.
NIEUWE LEDEN.
Na dit lange oorlogsverhaal waarvan ik zo vol
zat, nu nog het goede bericht dat we weer
enkele nieuwe leden mochten inboeken, waar
onder een paar echte ’’rikkers”. Neem ze op in
uw midden, schuif een eindje op als ze bij u aan
tafel willen zitten, u wilt graag mee doen, zij
ook.
ONZE ZIEKEN.
Vanuit deze ziekenboeg ook goed bericht.
Zowel Co van Raak uit St.Janshove als M.Ver-
berk uit de Titus Brandsmastr. 9, mochten het
ziekenhuis verlaten en Co stond alweer aan het
biljart. Van harte geluk met deze afloop en
houwen zo. Voor zover bekend is nu van de
bejaarden alleen nog mevr.Verdonk van Groot
Bedaf in het Laurensziekenhuis. Haar wensen
we een spoedig herstel toe, eventueel ook aan
andere zieken.
FEESTELIJKE OPENING!!!
1 Vanaf vrijdagmorgen o
ONZE JARIGEN.
Komende week hebben we zeven jarigen in
onze B.V.B.familie. Er zijn altijd mensen die
denken dat ze teveel belangstelling krijgen als
ze in het krantje genoemd worden, daarom
zullen we er één weer niet noemen, ook al wordt
deze jarige 12 mei 78 jaar. Wel wensen we haar
proficiat.
We noemen wel Mej.M.C.Adriaansen van de
Alphenseweg 5 en Mevr. Smolders van de
Chaamseweg 48 die beiden op 11 mei jarig zijn.
Ook noemen we mevr.Willems van de Hoog-
braak 36, pas weer thuis uit het ziekenhuis, die
op 15 mei haar verjaardag viert. Op 16 mei
mogen we er drie tegelijk feliciteren en wel
Willem Kok, Willem Alexanderstr. 34, mevr,
van Tilborg, Titus Brandsmastr. 13 en last but
not least onze nestor en voorzitter Piet van den
Broek die op die dag zijn 80e jaar vol zal
maken. Wij hopen dat u onze eerste voorzitter
op donderdag 15 mei, de dag vóór zijn veijaar-
dag, in de soos zult laten merken dat hij jarig is
en dat mag gerust door hem een tractatie mee
te brengen, maar zeker ook door uitbundig ons
lijflied te zingen. We hopen dat al onze jarigen
een fijna dag mogen beleven en dat we onze
voorzitter nog vele jaren in ons midden mogen
hebben.
DE KAPEL.
We weten nog niet hoe de opkomst op dins
dagavond zal zijn, maar mocht u niet aanwezig
geweest zijn op de eerste avond, komt als u
kunt op één van de volgende woensdagavonden
om half acht. De kapel is open, we wachten
alleen op zomerweer. We hopen ook dat onze
jeugd nu eens op zal houden met het aanrich
ten van vernielingen in en rond de kapel, de
politie is ervan op de hoogte gesteld en zal,
zonodig, streng optreden.
Bevrijdingsdag 1975, F.V.
BI VRIJDINGSDAG.
■et zal voor de zuiderlingen niet zo sterk
opreken. De 5e mei kwam pas vele maanden
nadat Baarle-Nassau en het grootste deel vn
Wis land beneden de rivieren werd bevrijd. Nu
Boren we nog, hier en daar, verschrikkelijke
«rhalen van de mensen die midden in die
levrijdig gezeten hebben. Wat hebben die een
langheid en een leed meegemaakt, wat zullen
■ie in oktober 1944 blij geweest zijn dat ze de
ijand op de rug konden kijken. Wij hadden
ne( ongeluk in die tijd in het hoge noorden te
jonen, in Alkmaar en hoorden de bevrijdings-
Herichten van het zuiden met grote spanning
en. We droomden ervan dat dit ook bij ons
en kwestie zou zijn van enkele dagen, overal
jgen de nederlandse vlaggen al klaar, de
iatste voedselvoorraden werden aangespro-
fen, over een of twee weken, zouden we toch
leer volop eten hebben...ja, de weken gingen
raag voorbij, de vijand hield* in het zuiden
tand en had bij Arnhem grote 'tegenslag, onze
pop schrompelde in elkaar, de oorlog was voor
Jns nog niet aan het einde.
je hadden "dolle dinsdag” beleefd. Alle
I.S.B. ers waren in de richting Oostgrens
Beducht. Nog zie ik in de vroege morgen van
Je dinsdag grote groepen mannen, vrouwen en
finderen op het station te Alkmaar zitten te
jachten op de trein naar Hoorn. Vandaar
jouden zij per boot over de Wieringermeer
■aar het oosten gaan. Prettiger opruiming
lebben we in ons hele leven niet mogen
Jeemaken. Maar helaas, enkele dagen later
h'amen ze weer terug, de borst vooruit, nog
Jgressiever dan voorheen, de duitsers waren
'log niet verslagen. Het Ardennenoffensief was
in volle gang. Terwijl Baarle-Nassau al rustig
kon doorslapen en de balans kon opmaken van
J het leed dat over hen was gekomen, werd de
Bood in het noorden steeds groter en de ellende
®oet men zelf hebben gezien óm erover te
Bunnen meepraten.'Er was geen licht, geen
jrwarming en geen eten. De mannen moesten
zich schuil houden om niet te worden opgepikt.
Je stad was rondom ingesloten door zg. tank-
jrsperringen, want steeds nog waren de duit-
■ers bang dat de Engelsen via de Noordzee het
Jnd zouden binnen vallen. In de buurt van
Jlkmaar stond, paralel aan de zeekust, een
Brote betonnen tankmuur met zg. asperge
punten, stalen staven die in de richting van de
Je waren gericht. Het was één grote vesting
Baar in het noorden waarin niets ontbrak dan
Jen en kleren, althans voor de goede neder-
Jpders. De Duitsers en de N.S.B.ers hadden
■ten genoeg en menige "zwakke broeder” heeft
■et toen niet kunnen volhouden en ging toen de
A.B. of de landwacht versterken om daar-
■°or maar in het bezit te komen van voldoende
■ten. Ellendelingen. In het begin bracht de
■aarkeuken nog was uitkomst, maar in de
B.atste weken vóór de bevrijding was het rant-
■pn slechts één liter soep per dag. Deze soep
I u*1’ met sch’* en a' gekookte, aardap-
IJ s.met daardoor wat kool. De zwarthandel
Je’': welig. Daar ik in die dagen contro-
lewerkzaamheden had voor de Omzetbelasting
en daardoor wel eens in een café mijn boterham
(als ik die had) ging opeten bij een kop sur
rogaatkoffie, zag en hoorde ik daar de zwarte
Pieten” wel eens bezig en ik ben er getuige van
geweest dat ze in die tijd (1943-45) 100,00
betaalden voor een overvloedig maal en
25,00 voor een pakje Engelse sigaretten. De
voortdurende razzias en het wegvoeren van alle
mannen die ook maar iets in de weg gelegd kon
worden, hield de schrik er danig in en ondanks
dat alles bloeide de ondergrondse daar als
nergens anders. Iedereen werkte daar ook aan
mee. Heel vaak heb ik illegale blaadjes tussen
mijn belastingpapieren gehad die ik dan ergens
liet liggen. Ik mocht me nogal vrij bewegen
omdat ik een "Ausweiss” had dat me zelfs
toegang gaf tot Bergen en Egmond, twee plaat
sen die bijna geheel waren geëvacueerd maar
waar toch nog wat middenstand was gebleven
om te zorgen dat de Duitsers sten en drinken
kregen. Midden in die ellende ging het leven
toch door. Ergens wordt een mens ook gewoon
aan de meest barre ellende. Aan angst mocht
men niet denken want dan kon men niet in
leven blijven. De enige hoop die deed leven,
was de zekerheid dat die Duitsers eén keer
zouden worden kapot gemaakt, elke dag werd
die kans groter. Stiekum luisterden we naar de
Engelse zender, enkel keer opnieuw kregen we
nieuwe moed. De meeste mensen waren zo
mager als brood, velen stierven aan hongeroe
deem. Ik had een collega wiens zoon van 35
jaar was ondergedoken en van honger en
ellende stierf. Er was geen hout voor een
doodskist. Hij heeft zijn houten ledikant laten
vertimmeren voor een kist waarin zijn zoon
werd begraven. Zulke dingen spreken dan wel
erg aan.
In Amsterdam werden de lijken opgehaald op
een bakfiets waarop een lijkkist zonder bodem.
Ze werden dan, zonder kist, tegelijk begraven.
Heel dikwijls gebeurde het dat de mensen het
niet opgaven als er iemand was gestorven. Dan
hield men de bonkaarten. De dode werd dan
ergens in een tuin begraven. Na de oorlog zijn
die natuurlijk wel herbegraven. Zo groot was de
nood in april 1945 gestegen dat er haast geen
uitweg meer was. Er was letterlijk niets meer.
Toen gingen er geruchten dat er brood van het
Zweedse Rode Kruis neergegooid zou worden
op het vliegveld van Bergen bij Alkmaar.
Niemand durfde het te geloven maar toen op
een zonnige dag een aantal vliegtuigen laag
overvloog zonder dat erop werd geschoten,
vloog alles in de richting Bergen (5 km.) op
fietsen met antiplofbanden, op driewielers, op
alles wat maar rollen kon. Vrouwen met kil
derwagens, kinderen en oude mensen. Maar
natuurlijk lukte dat niet. Op een afstand van 2
km van Alkmaar stond de tanksperre met
Duitsers die niemand doorlieten dan N.S.B.ers
en mensen met een Ausweiss. Het Ausweiss was
goed voor een heel Zweeds wittebrood en een
grote blikken bus met een soort watercakes die
we nu niet eens met één oog zouden aankijken,
maar die we toen als goud van de hemel
