WERKGROEP MILIEU BAARLE
TONEEL
TE ALPHEN
GESLAAGDE
GEZINSDAG
TE CHAAM
Kind en geloven
I
Per begin van rekening
CHAAM
1 loEDTRANSFUSIEDIENST iN BAARLE
I MOET TOCH MOGELIJK ZIJN
Instuif gehandicapte
kinderen te Baarle
LEVENSSCHADUWEN
KRUISVERENIGINGEN
1
KINDERSPEELMIDDAG
ALPHEN VOORUIT
4IEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ALPHEN EN RIEL - BAARLE-NASSAU - BAARLE-HERTOG EN CHAAM
Aphrodite"
I I
AKTIVITEITEN WIJKGEBOUW
/AN^ASTEI^
04257-9209
5
Hélène van
Zuidam
Nassaulaan 38
GELOOFSOPVOEDING IN HET GEZIN
I
Begrafenisfonds voor
Baarle-Nassau-Hertog - Chaam -
Ulicoten en Alphen en Riel
„APHRODITE”
-----
.en-
Marjrietstraat 10, Baarle-Nassau. Telefoon 98J8.
Kontaktadres:
DE KRAAIENFAMILIE (84).
Bis-
AANMELDINGSFORMULIER.
Ondergetekende,
NAAM:
VOORNAMEN
M/V
GEB. DATUM:
ADRES:
1975.
Baarle-Nassau,
Handtekening
Bungalowpark 18A
I.
i
Schoonheidssalon
I
I
Boekhoudkursus KVO.
Op
P. VAN OERS
J. VEROUDEN
Alphen Vooruit.
De voorzitter,
Dré Wouters.
voor keuring
i of Alphen.
minimaal 50 donors
Indien bloedgroep bekend:
geeft zich op als donor voor de Bloed
transfusiedienst.
FRANKERING BIJ ABONNEMENT
BAARLE-NASSAU
Halrstyllste - Estheticlènne
Een goede coupe met een parmanent
is de basis van uw krullenkapsel
Lou Verhaegen,
distriktskatecheet, Gilze.
of niet
zorgwekkende
Mevr.
Annie Koois-van Tilburg
aan gei
zal die
Sans Soucis
L’Oréal.
Baarle-Nassau
Tel. 04257-9095
Uitgave van drukkerij Emiei de Jong
Tel. 04257-9235* - Postbus 8 - Baarle-Nassau
NEGEN EN ZESTIGSTE JAARGANG
VRIJDAG 17 JAN. 1975 - NUMMER 3398
Copy en advertenties uiterlijk woensdagmorgen
in ons bezit s.v.p.
Voor Baarle: Roosakkerstraat 7.
Voor Alphen: „De Nieuwe Magneet",
Raadhuisstraat 20 - Alphen - Tel. 721.
Voor Chaam: J. Deckers, Kapelweg 9, Tel. 708.
Voor België PVBA de Jong,
Hoogbraak 2 - Baarle-Hertog
P.S. Naar aanleding van het kraaien-artikel van vorige week hebben wij op
de redaktie een interessant ingezonden stuk gekregen over dit onderwerp. Wij
zullen dit volgende week afdrukken, daar wij er deze week geen ruimte voor
hebben.
Het was me de drukte wel vorige week
woensdagmiddag in het gemeenschaps
huis. Ruim 250 kinderen waren aan-
wezg om de uitgestelde speelmiddag
van Alphen Vooruit mee te maken. In
totaal waren er vijftien spelletjes, af
gewisseld met limonade en wat snoep,
terwijl er bij de uitgang voor iedere
deelnemer de grabbelton klaarstond.
kwam te vervallen. In de avond om
19.00 uur was er opnieuw een bijeen
komst in hotel Bellevue. De toeloop
was weer overweldigend en van 19.00
tot 21.00 uur stond er een bingo op het
program. Mede door de prachtige prij
zen welke hierop te verdienen waren
was de gezelligheid en sfeer weer vol
op aanwezig. Na afloop van dit pret
tig bingo-genoegen, volgde de muziek.
Deze werd verzorgd door de 'Amu-
zanten’. Tot in de late, oftewel vroege
uurtjes werd deze gezinsdag voortge
zet. Het bestuur van KVO en NCB
konden op een zeer geslaagde dag te
rugzien, welke zeer zeker om een her
haling vraagt.
Bent u bereid te helpen en ligt uw
leeftijd tussen de 18 en 65 jaar, weest
u dan zo vriendelijk onderstaand for
mulier in te vullen en af te geven bij,
respektievelijk op te sturen naar A.
van Tilburg, Alphenseweg 31, tl. 9844,
of M. Hurks, C. v.d. Bockstraat 10, tel.
9339, Baarle-Nassau. Eventuele nadere
informatie kunt u verkrijgen op boven
staande adressen. Het spreekwoord in
dachtig: ’Stel niet uit tot morgen wat
gij heden nog kunt doen!’
Op 19 en 26 januari a.s. komt ALTA
voor het voetlicht met dit grandioze
levensspel. ALTA koos dit stuk op
verzoek van zeer veel Alphenaren en
inderdaad, u kunt genieten van het
N.V. ALG. NED. BEGR. VERZ. EN VERZ. MIJ A.N.B.V.
Volledige verzekering tegen alle begrafeniskosten en begrafenis
verzorging. Geen levenslange betaling. Geen premieverhoging.
OTIS W66kBl<XÖ
BAARLE-NASSAU
Het bestuur van de KVO, in overleg
met haar leden, is voornemens op
dinsdag 21 januari 1975 te starten met
een boekhoudkursus. Deze bestaat uit
vijf lessen, waarbij het de bedoeling
is de grondbeginselen bij te brengen.
Aanvang dezer kursus is om 13.30 uur
en duurt tot 15.30 uur. Plaats van han
deling is hotel Bellevue. De leden die
zich voor deze kursus reeds aanmeld
den krijgen nog nader bericht. Moch
ten er nog andere niet aangemelde
belangstellenden zijn dan zijn ook de
ze welkom.
is het nog
een uitslag te publice-
wordt nog volop
werkt. Zodra deze bekend is,
in dit blad en op de scholen bekend
gemaakt worden. Al met al wederom
een evenement om met genoegen op
terug te zien.
Wel vragen wij ons af of de ouders
die hun kinderen aansporen om de
evenementen van Alphen Vooruit te
bezoeken, maar zelf géén donateur zijn,
zich niet bezwaard voelen. Uiteinde
lijk profiteren zij van de mensen die
wél hun bijdrage jaarlijks leveren.
Denk er eens over na! (ƒ3,50 Rabo
bank Alphen).
Op dinsdag 21 januari om 14.30 uur
zal Zuster Kleyn uit Breda de ge
spreksgroep voor jonge moeders weer
leiden. Voor deze groep wordt het de
tweede bijeenkomst.
Op woensdag 22 januari om 12.15 uur
zullen op het wijkgebouw de kinde
ren worden verwacht welke in 1966
geboren zijn, voor de DDT-inenting.
Op dinsdag 28 januari van 16.00 tot
16.45 uur komt mevr, van Beijnen uit
Goirle voor de zwangerschapsbegelei-
ding (gym). Deze kursus omvat vijf
lessen en is bedoeld voor dames die in
verwachting zijn, en die voorgaande
jaren reeds een kursus gevolgd heb
ben. Voor deze zwangerschapsgym zijn
nog enkele plaatsen vrij. Gegadigden
kunnen zich voor inlichtingen wenden
tot Zuster Pelkmans, Beckershagen 28,
Chaam, telefoon 789.
dinsdag 7 januari werd er een
gezinsdag gehouden voor de leden van
de NCB en KVO en hun echtgenoten
Om 10.30 uur ’s morgens begon deze
gezinsdag met een H. Mis in de paro
chiekerk. Hierbij werd pastor Backx
geassisteerd door de voorzitter van de
NCB en de voorzitster van de KVO.
Na deze eucharistieviering werd aan
de leden in hotel Bellevue een kop
koffie met traktatie aangeboden tij
dens een gezellig samenzijn. Hierna,
om 12.00 uur, hield de heer dr. C.M.
van Tichel, direkteur van het Lucia-
gesticht uit Breda een spreekbeurt met
als onderwerp 'Gezond ouder worden’
Deze lezing viel bij de vele aanwezigen
zeer goed in de smaak, zoals bleek
uit de diskussie welke na de uiteen
zetting volgde.
Om 13.00 uur des middags kregen de
ruim 240 deelnemende leden een luch-
pakket aangeboden. De oorzaak hier
van lag in de geweldig grote opkomst
de geplande koffietafel
gewoonlijk hannebroek genoemd wordt.
gestoken.
Als laatste noemen we de notenkraker. Die komt slechts af en toe massaal
naar ons land als voedselgebrek in het broedgebied daartoe aanleiding geeft.
Vanwege hun onverwachte trek worden ze invasiegasten genoemd. De laatste
grote invasie beleefden we in 1968.
Een beetje aandacht voor al deze wintervogels kan ekstra genot opleveren
bij onze wandeling of fietstocht.
In het najaar 1974 werden in het bis
dom Den Bosch onder leiding van bis-
schop J. Bluijssen op zes plaatsen in
het bisdom katechesegesprekken ge
houden met vertegenwoordigers van
ouder, schoolbesturen, leerkrachten
en pastores over de geloofsopvoeding
van kinderen tot 12 jaar. Speciale aan
dacht kregen daarbij de sakramentele
vieringen en onderscheiden verant
woordelijkheden en de noodzakelijke
samenwerking van ouders, school en
pastores. Als inleiding voor die kon-
taktdagen gaf bisschop Bluijssen een
brief uit over de ’geloofsopvoeding
van kinderen’ die als start diende voor
de besprekingen in de subgroepen. In
dit artikel wil ik ingaan op het begin
van genoemde brief over de geloofs
opvoeding in het gezin. Later wil ik
ingaan op de diskussie van deze kon-
taktdagen over deze brief.
Geloofsopvoeding in het gezin,
schop Bluijssen schrijft in zijn brief
over wat is geloven eigenlijk? ’Gelo
ven is vertrouwen in het leven, ver
trouwen op mensen, vertrouwen in je
zelf’. Het is ’een algemene houding
van vertrouwen ten opzichte van alles
wat een mens in het leven meemaakt.
Geloven is een bepaalde wijze van in
het leven staan’. De basis van dit ver
trouwen noemt de bijbel ’verbond’,
verbond van God met de mensen. ’De
basis van elk vertrouwen ligt in het
gevoel zich verbonden te weten. Ver
bonden met alles wat ons omringt, met
heel het mysterie van de werkelijk
heid’. Jezus heeft deze verbondenheid
en dit vertrouwen beleefd als geen
andere.
Zo zullen mensen van elkaar dit ver
trouwen moeten ervaren, van elkaar
moeten leren. Dit vertrouwen van men
sen in elkaar en in God zullen kinde
ren allereerst van hun ouders moeten
leren. Daarom s het gezin zo enorm
belangrijk voor de geloofsopvoeding
van de kinderen. ’Wil ’t kind opgroei
en in het vertrouwen en geloof, dan
zal het in het gezin veiligheid en ge
borgenheid moeten ervaren, het zal
moeten ervaren dat de wereld niet al
leen pijn en koude is, maar ook zacht
heid en warmte. In het gezin zal het
kind moeten ervaren dat het meetelt,
dat zijn leven erg waardevol is’. Bo
vendien stelt bisschop Bluijssen dat
het kind moet ervaren dat ook de
mensen, waarmee het leeft, leven in
vertrouwen. Maar is dat alles wel
voldoende in het geloof? Slaan wij zo
wel uitdrukkelijk genoeg de brug
naar God? Dit blijkt vöor velen het
moeilijke punt als het over katechese
en geloofsopvoeding gaat.
Ik zou een tegenvraag willen stellen.
Moeten we uitdrukkelijk een brug
slaan om God te bereiken? Zit God
wel aan de ’andere kant’? ’Moeten we
God niet allereerst hier zoeken, hier
ervaren’? ’Hier waar wij leven, in de
ze wereld, in onze wereld’.
Bisschop Bluijssen zegt dan dat opvoe
den betekent het boek van ons leven
leren lezen en leren schrijven en dat
geloofsopvoeding betekent kinderen in
vertrouwen en verbondenheid en o-
penheid voor heel de werkelijkheid op
een gelovige wijze dit boek laten le
zen en schrijven. Maar waar vinden
we dan God ’in het boek van het le
ven’? En zegt de bisschop ’zouden we
niet mogen zeggen dat God in ’t boek
van het leven vooral gezocht mag
worden in het wit van het boek? Het
wit van het blad in een boek blijft
meestal ongezien, de lezer realiseert
zich niet eens dat het er is, maar niet
temin is het reëel aanwezig. Volko
men onontbeerlijk zelfs.
Is God niet altijd aanwezig in het le
ven als zeer reële maar meestal on
vermoede ondergrond die alles draagt
en alles mogelijk maakt? Al schrijven
wij mensen zelf het boek van het le
ven, zouden wij dit wel kunnen als
wij niet gedragen werden door het
grote mysterie van de Goddelijke
Werkelijkheid, die alles bindt en ver
bindt?’ Voor bisschop Bluijssen bete
kent dit alles dat het spreken over
God bij de geloofsopvoeding tot 12 jaar
gebeurt vanuit de ervaringen die het Waardoor
eerste tot het laatste moment.
Levensschaduwen bezorgt u een lach
en een traan. Toepasselijk ook voor
deze tijd hard, spontaan, met mense
lijke fouten en spanning tot het laatst.
Geen enkele Alphenaar mag dit gran
dioze spel missen. ALTA gaat nog
steeds door met hetgeen 40 jaar gele
den bij de bouw van ons patronaat
1932-1933 werd opgericht namelijk a-
mateurtoneel.
Weet u het nog? De zaal was dan te
klein. In stilte hoopt ALTA dat ons
gemeenschapshuis met Levensschadu
wen nu ook te klein zal zijn en dat,
nogmaals, geheel Alphen mee komt
proeven van deze voor allen zo’n fij
ne avonden amateurtoneel.
Speelsters en spelers van ALTA staan
borg en garanderen zoals altijd een
paar en nu vooral fijne avonden.
Namens ALTA allen hartelijk, zeer
hartelijk welkom op 19 en 26 januari
bij Levensschaduwen om acht uur in
het gemeenschapshuis.
Gelukkig hadden we de hulp van on
ze kleuterleidsters en een vijftiental
moeders, want zonder hen had dit al
les nooit plaats kunnen vinden. On
danks enkele schoonheidsfoutjes kun
nen we toch zeggen dat het geheel
Vlot en zonder al te veel strubbelin
gen is verlopen.
Door de grote deelname
biet mogelijk
ren, daar
Wij 'willen in Baarle-Nassau een in
stuif organiseren voor gehandicapte
Kinderen. Daarvoor zouden wij 'gaarne
Aud speelgoed hebben. Mensen, kijk
•iw zolder eens na, er ligt misschien
log wel iets, we denken o.a. aan een
’joelbak, voetbalspel e.d., ook zouden
we heel blij zijn met een oude pick-
ip. Wie kan ons helpen?
Kis u belt naar 9357 in Baarle-Nassau
Jan komen we het bij u thuis ophalen.
‘Jl kunt het ook bezorgen bij onder
staande adressen: A. van Trier, Burg.
Je Grauwstraat 26; A. Verhoeven, Hei
kant 6; C. Vermeer, Chaamseweg 3‘,
van Raak, Stationsstraat 31; M. van
gavel. Reth 1; P. Bayens, Turnhoutse-
veg 21A. Bij voorbaat onze hartelijke
Mochten er nog ouders van gehandi
capte kinderen boven de 14 jaar in
Baarle-Nassau of Hertog zijn die nog
jeen' bezoek aan huis gehad hebben,
Sunnen hun kinderen alsnog opgeven
*>ij een der bovenstaande adressen.
Het organiserend komitee.
a Voor vrijblijvende inlichtingen en het verzorgen van begrafenissen
(ook voor niet-verzekerden)
1 J. VERHOEVEN - Voske 6 - Baarle-Nassau - Telefoon 04257 - 9834
b.g.g. 01600 - 32079 (dag en nacht).
- Baarleseweg 15 - Chaam - Telefoon 01619 - 483
b.g.g. 01600 - 32079 (dag en nacht).
A. OOMEN - Wilhelmlnastraat 6 - Ulicoten - Telefoon 04249 - 218
b.g.g. 01600 - 32079 (dag en nacht).
- Zandstraat 8b - Alphen - Telefoon 04258 - 553
b.g.g. 01600 - 32079 (dag en nacht).
M. VAN SEETERS - Dorpsstraat 29 - Riel - Telefoon 04248 - 359
b.g.g. 01600 - 32079 (dag en nacht).
leven zelf aanreikt. Het gaat om het
voorleven en hij waarschuwt met Fort-
mann voor een al te uitdrukkelijke en
te gemakkelijk God overal bijhalen.
’Zij die geloven haasten niet.’ God en
Jezus mogen niet een werkelijkheid
naast de werkelijkheid worden.
Maar ook de keerzijde wordt aan de
orde gesteld. ’In nogal wat gezinnen
speelt God nauwelijks of niet meer
mee. En dat is een
zaak.’ We stellen dat het gezin bij de
geloofsopvoeding een eerste rol speelt
maar gelijkertijd zien we daar een ’n
generatiekonflikt; wil een kind niet
mee haar de kerk! is de schoolkate-
chese een vreemde zaak; blijken de
waarden die ouders aan hun kinderen
willen ovedragen niet meer aan te
slaan bij de jeugd’. Bisschop Bluijs
sen signaleert dat ruzie die hierdoor
bij de geloofsopvoeding in vele geval
len ontstaat wel en kon liggen in ons
eigen ongeloof. ’Leven wij zelf wel
als gelovigen? Leven wij in vertrou
wen? Vertrouwen wij op onze kinde
ren, geven wij ze krediet, geven wij ze
ruimte? Of voeden wij ze op in angst
voor de toekomst en in wantrouwen
voor elkaar?’ Uit nogal wat intensieve
gesprekken met ouders in Gilze en el
ders moet ik helaas konkluderen dat
deze angst levensgroot is en dat het
voor vele ouders te moeilijk is om het
nieuwe, ook kerkelijke, levensritme
van hun kinderen zijn kans te geven.
Toch zullen we in alle eerlijkheid
moeten stellen dat angst voor de toe
komst, voor het nieuwe en andere,
nooit een goede leermeester kan zijn,
ook niet voor het geloof, want dit is
het tegendeel van ’gelovig vertrou
wen.’
Als en soort vervolg op ons vorige artikeltje over een bepaald gedragspatroon
van kraaien willen we het vandaag nog eens hebben over deze dieren en hun
naaste verwanten.
Onderzoekers van het diergedrag nemen algemeen aan, dat de kraaienfami-
lie als de hoogstontwikkelde vogelgroep beschouwd moet worden. Hun gedra
gingen vertonen dan ook en opmerkelijke intelligentie en vaak is er sprake
van een zeer groot leervermogen en een sterk geheugen.
Kraaien en raven komen veelvuldig voor in het oude volksgeloof en het bij
geloof. Wodan werd al geflankeerd door twee raven. Men zag blijkbaar vroe
ger in hen al bijzondere eigenschappen. De geluiden die ze maken doen het
niet vermoeden, maar toch behoort de kraaienfamilie tot de groep van zang
vogels. Het zijn allemaal stevig gebouwde dieren met een min of meer zware
snavel en forse poten.
In hun voedselkeuze zijn de meeste soorten niet erg kieskeurig. Ze ruimen
allerlei soorten afval op, maar vangen ook muizen en zelfs grotere dieren,
roven eieren en jonge vogels of snoepen van kiemende zaden en veldgewassen.
Nut en schade gaan hand in hand.
In ’Leven der Dieren II’ van Brehun (een uitgave van ongeveer 1900) lezen
we: ’Ongetwijfeld verdienen zij een plaats onder de belangrijkste vogels van
ons land. Zonder haar zouden de overal menigvuldige gewervelde dieren en
de verderfelijke insekten op zeer bedenkelijke wijze de overhand nemen. Wel
is waar plunderen zij ook vogelnesten en overvallen hazen en patrijzen. Ook
kunnen zij op de akker last veroorzaken door aan het rijpende graan een
belangrijke schade toe te brengen. Wat betekent echter het nadeel dat zij te-
weg brengen tegenover het voordeel dat de mens trekt uit haar werkzaam
heid’. Brehm kan voor zijn tijd gelijk gehad hebben. Tegenwoordig ontbreken
echter de natuurlijke vijanden zoals vos, slechtvalk en havik, waardoor de
kraaienfamilie zich sterk uitgebreid heeft. Het roven van vogelnesten en
jonge dieren betekent dan ook vaak een ernstige aanslag op de dierenbevol
king van het landschap, terwijl de schade aan akkers aanzienlijk kan zijn.
Voorzichtig ingrijpen van de mens kan hier meer evenwicht brengen.
Een opvallend verschijnsel in de kraaienfamilie is de huwelijkstrouw. Een
eenmaal gevormd paar blijft voor het leven bij elkaar. Het leven in groeps
verband gedurende de wintermaanden is vooraal voor de jonge vogels belang
rijk, omdat ze daarmee en ideale kans krijgen een levenspartner te kiezen.
De sociale leefwijze blijkt bij enkele soorten ook doordat ze zelfs in groeps
verband broeden. Er is dan sprake van kolonievorming.
De sterke neiging tot onderling kontakt is er oorzaak van dat kraaien ge
makkelijk tam gemaakt kunnen worden. Hun leervermogen zorgt ervoor dat
we ze zonder veel moeite bepaalde handelingen kunnen bijbrengen. Het is
heel goed mogelijk dat zo’n getemde vogel bovendien aardig leert praten. Ze
hebben namelijk een aangeboren talent om allerlei geluiden na te bootsen.
De familie is groot. Over heel de wereld komen ze voor. Er zijn 102 soorten
bekend, waarvan er acht tot onze vogelbevolking gerekend mogen worden.
De grootste is de raaf. Een enorme zwarte vogel die van snavelpunt tot
staartrand ruim 60 cm meet. We moeten er echter niet op rekenen, dat we
hem in onze omgeving zullen ontmoeten, want reeds in de vorige eeuw wer
den de raven nagenoeg uitgeroeid. Dat is geen wonder, want we lezen weer
bij Brehm: ’Er valt niet aan te twijfelen, dat de raaf door zijn roofzucht zeer
schadelijk is en niet geduld mag worden.’ Het kwam inderdaad voor, dat
een troepje raven kippen en zelfs lammeren doodde en verslond.
Minder zeldzaam is de bonte kraai, die herkenbaar is aan zijn grijze ’vest’.
Hij bewoont noordelijke gebieden, maar komt bij strenge koude naar onze
streken afzakken en trekt dan op roef de zwarte kraaien die hier zeer tal
rijk zijn. Zwarte kraai en bónte neef zijn gemakkelijk van elkaar te onder
scheiden. Moeilijker wordt het als we tussen de grote groepen zwarte vogels
kraaien en roeken uit elkaar willen houden. Bij goede waarneming zijn de
roeken herkenbaar aan hun slankere snavel en kale, gelige mondhoeken. Ze
broeden in kolonies waarbij vier of vijf nesten per boom heel normaal is.
Iedereen kent de gezellige kauwtjes. Nu zwerven ze graag mee met de troe
pen kraaien en roeken, maar we treffen ze ook vaak aan rond de kerktorens,
waar ze behendig spelen met de wind. Dan is de eerder genoemde huwelijks
trouw goed te zien, want hoe groot de groep ook is; toch zijn steeds de pa
ren te onderscheiden.
Nog een bekend lid van de familie is de ekster. Eksters hebben door hun die
prachtige eigenschappen en hun sluwheid niet altijd onze sympathie, maar
het zijn prachtige vogels. Dat geldt evenzeer voor de Vlaamse gaai, die hier
Hij is in een veelkleurig verenpak
Het sprookje van ’de rijke kerk ’is wel achterhaald. Of liever: het
I is echt een sprookje geworden. Overal hebben de kerken met te-
I korten te kampen. Geldgebrek is er niet alleen in de Zuidameri-
I kaanse of Afrikaanse kerken; het is er ook, zij het vaak in min-
dere mate, in de Europese, de Nederlandse kerk, evengoed in onze
parochie.
Over het dalend aantal priesters, in de hele wereld, wordt door-
lopend geschreven. Over het geldtekort van de kerk horen we
eigenlijk slechts éénmaal per jaar: in de eerste weken van het
B jaar, tijdens de Aktie Kerkbalans, wanneer alle katholieke en niet-
1 katholieke christenen gevraagd wordt hun kerkbijdrage voor het
komende jaar vast te stellen. Nu wil de kerk allerminst de indruk
wekken een kerk van geld te zijn, ze wil dat ook per se niet zijn.
Maar een feit blijft, dat in een kerk- en parochiegemeenschap
(en dat zijn wij allemaal) gewerkt moet worden. En waar gehakt
wordt vallen spaanders, oftewel: waar gewerkt wordt zijn kosten,
f Zou het geltekort van de kerk ooit opgeheven worden? Waar-
1 schijnlijk niet. En wel om deze reden: het geld dat aan een kerk
wordt bijgedragen, wordt terstond weer gebruikt voor het geluk
i van de mens. De zieke, hulpbehoevende, vertwijfelde medemens.
Hoe meer geld er is, des te meer mensen gelukkig gemaakt kun-
H nen worden. Een bodemloos vat? Misschien wel, maar onder in
1 dat vat zitten de talloze ongelukkigen, die om hulp vragen. Dat
geldt overal, ook in onze parochie en in onze -woonplaats. Ieder
die het ernstig meent met de levende kerk, zal met het voorgaan-
8 de akkoord gaan. Eerst de zorg voor de mens en pas op de twee-
I de plaats de ’stenen kerk’, gebouwen en andere voorzieningen.
Maar ook degenen die ’aan de mens’ werken, moeten leven. En
ook dat kost geld. Kortom, een rijke kerk is onbestaanbaar. Een
sprookje. Daarom vraagt Kerkbalans dit jaar aan u: is uw kerk
bijdrage een sluitpost? Wat u per slot van rekening doet? Denkt u
er eens over? En dan liefst: per begin van rekening!
ket is velen van u misschien niet he
lend, dat een kleine dertig inwoners
'anlfeaarle-Nassau en Ulicoten twee-
|naal per jaar bloed af staan ten behoe-
re van de Bloedtransfusiedienst in
'ilburg en Breda. Met dit bloed - en
iat »an vele anderen - kan deze in
stantie levensreddend werk verrich-
ffot nu toe moest men
Bn afname naar Breda
VaiBieer echter
tevönden kunnen worden, wil de
hloadtransfusiedienst Tilburg naar
laalle komen, zodat hier ter plaatse
B^Heigen centrum kan worden opge
dicht.
Jisgchien hebt u wel eens met de ge
jachte gespeeld donor te worden, maar
rond u het bezwaarlijk buiten uw
woonplaats te moeten gaan. Een lang
- pleidooi moet niet nodig zijn en wan-
leer u zich op wilt geven als donor
aeuftst u uw medemens die in levens
gevaar verkeert, een geweldige dienst.
Voor wie het nog niet weet, de gang
•anzaken is als volgt: Wanneer u zich
'lebt opgegeven krijgt u eens per half
aaari een oproep tot keuring en meest-
il binnen 14 dagen daarna een oproep
oor afname.