Sociale aktualiteiten weer Wordt Jules Vernes verhaal WERKELIJKHEID Zullen ook dit jaar bijna 1000 doden vallen? Rode Kruis en bezigheids therapie VIOLA NIEUWS ,DE GROOTE WEIDE' CHAAM IC CO TENTOONSTELLING TE CHAAM AUTOONGELUK MET VRIJ ERNSTIGE AFLOOP TE CHAAM I K.V.O. ULICOTEN Kascheque niet meer overdraagbaar Kleuter-gebit maar voor u klaar drukwerk voor e d e drukker ij de jong roosakkerstraat 5 - tel. 231 - baarle-nassau staan 53 weken per jaar 25,d j J. Groetelaers :n J I n, J tril Nieuwste dagrekreatieterrein van Staatsbosbeheer een aanwinst ^4- - WÜ houden géén vakantie I )ongrens naar 16.000,- a I I ebit-sanering ver -w. -r> ringi L bij gelegenheid mu in deze ■■ui i: (wordt vervolgd) I machtiging, dan wel van voor gemachtigden. Rekeninghouders kunnen na 1 augustus hun kascheques ook verzilveren op ver toon van hun giropas. 'j. 77, M )7.d ■d Adai telefi i no zou- heel V.! 13,M 93, 60,5 net ievel enea lerki vij m .pele oor intie wij p M dl voor iet J Ml'. nud .utb: di Za i 1 i: a f BEGRAFENISONDERNEMING a Chaamseweg 9 BAARLE-NASSAUHERTOG Telefoon O 14-69125 Verzorging van uw volledige i begrafenis. A01 iK-l VoJ n. \iï v:. >r M gsbj aali jll "Mi Jan a ren- ve. t het ig t I zal leker een vet F >ver ugt V( ank n on r dtl )epl ut :lt iJ tel lindJ ar oi leo-a tthJ r UI comfortabele vervoermiddelen door ilucht gericht op de periode toen de Zonder voldoende op het verkeer van rechts te letten, reed zondag omstreeks het middaguur de Belgische chauffeur S. van de Kleistraat de Ulicotense weg op. Een hem tegemoetkomende automo bilist zag echter geen mogelijkheid om uit te wijken, waardoor een frontale bot- snig onvermijdelijk werd. De inzittenden van de beide auto’s wer den per ambulance naar het St. Ignatius ziekenhuis te Breda vervoerd, waar zij na verbonden te zijn, huiswaarts konden keren. Hetgeen voor de bestuurder uit Schiedam en zijn verloofde een heel vroeg einde betekende van zijn vakantie. Zij waren enige dagen tevoren in de om geving gearriveerd om er hun vakantie door te brengen. Van de beide auto’s bleef weinig over dan een hoop schroot. e jul om r set juli ,pei leden kunnen zich dan opgeven. Ieder die voor 1 september 8 jaar geworden is mag al mee doen met de pupillen, degenen die in de loop van het seizoen 8 jaar worden kunnen zich dan opgeven. Allen worden verwacht in voetbal-tenue, dan kan er reeds getraind en gevoetbald worden. Jullie krijgen geen apart bericht meer thuis, dus zegt het voort. Tot zaterdag! Seer. V. Evenals artdere jaren willen wij ook deze zomer weer een reis maken met de kinderen. Dit jaar gaan we naar de speeltuin in Lier. Zij die hun kinderen deze reis wil len laten meemaken kunnen deze op geven tot uiterlijk zondag a.s. bij een van de leden van het bestuur, al waar ook verdere inlichtingen te be komen zijn. De ziekenfondsen zijn - terecht - van oordeel dat het gebit van de kinderen niet vroeg genoeg onder controle kan komen. Daarom is een nieuwe regeling ingevoerd. Tot nu toe bestond er voor de tandheelkundige verzorging van kin deren de regeling dat zij - al dan niet via de schooltandverzorging - als gesa- tneerd konden worden beschouwd. Aan deze regeling is nu uitbreiding ge geven ten behoeve van kleuters, niet ou der dan 3 jaar. Ook deze kinderen kun nen - zonder dat dit voor de ouders kos ten met zich brengt - door de tandarts worden gesaneerd. Zij blijven dat mits zij daarna - zoals alle anderen - elk half jaar bij de tandarts terug komen. ’Fantastisch wat Staatsbosbeheer hier ge. presteerd heeft. Zo’n dagterrein vind je nergens in ons land.’ Deze misschien wat al te chauvinistische reaktie van een Brabantse bezoeker aan het magnifieke dagrecreatieterrein ’De Groote Weide’ bij Chaam geeft wel duidelijk het en thousiasme aan waarmee het publiek de ze nieuwste aanwinst in de Baronie van Breda heeft verwelkomd. Sinds de offi ciële opening op 14 mei j.l. hebben al tienduizenden de weg naar dit natuur rijke en zo fraai aangelegde terrein ge vonden. Dit super-project, kosten anderhalf mil joen, was de afsluiting van een serie re creatieve voorzieningen in de bosrijke omgeving van Breda. In enkele jaren tijds heeft Staatsbosbeheer daar zeven tien dagrecreatieterreinen aangelegd com pleet met toiletgebouwtjes, wasgelegen heden en hier en daar waterpartijen. De overheid heeft daarmee aangetoond de wensen van het publiek te begrijpen. Een publiek, dat voornamelijk uit de zuide lijke Randstad komt. Langs de wegen in de bossen wemelt het op zonnige zondagen van de dagtoe- risten. Jammer genoeg zijn teveel van hen nog aanhanger van het bermtoeris me, waardoor ze een brok ontspanning, rust en gezondheid vlak naast zich laten liggen. Opmerkelijk is toch wel dat als men een kilometer van de recreatieplaats vandaan gaat, men werkelijk geen mens meer ziet. Brabant biedt echt nog volop ruimte voor recreatie in stilte. ’De Groote Weide’ is vanaf het begin be doeld als alternatief voor het bij het pu bliek zo geliefde Putven, dat op 26 juni 1967 werd vernield door een zware wer velstorm. In een baan van 3 kilometer lengte en enkele honderden meters breedte verwoestte deze storm ongeveer 80 hectare bosgebied bij Chaam. Staats bosbeheer heeft daarvan gebruik ge maakt om om te schakelen. Nu ligt er een 15 hectare groot recreatieterrein, waarop zo’n 3000 bezoekers met 400 auto’s terecht kunnen. Tent, caravan en windscherm kunnen ze meebrengen. Er is ruimte voor voetbal en openluchtspelen. Er is een spartelvijver 3000 m2, een uit zichttoren, een speelfort, een apenrots, drie schuilhutten voor tieners met daar tussen een kampvuurplaats en een kiosk voor de inwendige mens. Op het terrein is 1200 meter verhard wandelpad en er zijn goede wegen vanuit Breda-Ulven- hout en Alphen om ’De Groote Weide’ te bereiken. Met die 2 en 7# wil het Verbond nog eens extra benadrukken het grote belang voor eigen en andermans veiligheid om fit en uitgerust achter het stuur te zit ten, hoe lang en hoe ver de reis ook is. Een goede gewoonte is na iedere twee uur rijden een kwartier te rusten. Om goed voorbereid op vakantie te kunnen gaan werd in de afgelopen weken een reisfolder verspreid onder de werkne mers van een groot aantal bedrijven. Ten behoeve van de buitenlandse toe risten werd door het Verbond in het Frans, Duits en Engels en in het Neder lands voor de Vlamingen een folder sa mengesteld over de belangrijkste Neder landse verkeersregels. Deze folders wor den verspreid via de VW-kantoren, de grenskantoren en de Horecabedrijven. De actie zal zeer frequent worden onder steund door radio en televisie. Aan de in eigen land blijvende vakantie gangers adviseert het Verbond: Wees extra oplettend op de toeristische, niet op massaal verkeer berekende we gen, verwacht hier onverwachte situaties (aan de verkeerde kant van de weg lo pende voetgangers, bermtoerisme, fiet sers en spelende kinderen). Kruip niet te dicht achter elkaar en laat als bestuurder op die mooie routes het sightseeing aan uw passagiers over. De drukte waarin u terecht kan of zal ko men eist uw volledige aandacht voor de weg op. Tenslotte nog dit: waar de vakantiebe stemming ook ligt, in binnen- of buiten land, herinner u bij uw vertrek een paar slogans van het Verbond, bijvoorbeeld: Ho geen risico (voorzichtig bij de spoor wegovergangen); Profiel 2 mm. of meer (zorg voor goe de banden) en natuurlijk: ’Glaasje op, laat je rijden’. Met ingang van 1 augustus a.s. vervalt de mogelijkheid om op de achterzijde van de kascheque te verzoeken het be drag aan een derde uit te betalen. Er komt bovendien een ander model kas cheque van de Postgiro; de vorm wordt gelijk aan die van de nieuwe gegaran deerde girobetaalkaart. Oude kascheques worden na 1 augustus nog uitbetaald onder de thans geldende voorwaarden. Het niet-overdraagbaar maken van de kascheque is gedaan om zoveel mogelijk te voorkomen dat niet- rechthebbenden kascheques verzilveren. Er zijn een paar gevallen voorzien waar in uitbetaling van een kascheque aan een gemachtigde kan plaatshebben, namelijk indien deze in het bezit is van een Post- De situatie kan zich echter voordoen dat de rekeninghouder niet zelf in de ge legenheid is zijn kascheque te innen, ter wijl hij ook geen doorlopend gemachtig de heeft aangewezen. In dat geval kan hij iemand anders vragen met de inge vulde en ondertekende kascheque naar het postkantoor te gaan. Deze laatste persoon moet dan een toegelaten legiti matiebewijs van de rekeninghouder of diens giropas, alsmede zijn eigen legiti matiebewijs kunnen tonen. Lrnialig ’particulier’ verzekerden bene die niet in het ziekenfonds was later wel, moest zich tot dusverre 1st als particulier het gebit laten sa- kn, alsvorens hij als gesaneerde ver ligt in de bevrijdende werking. De bezig heidstherapie richt zich immers op de creatieve mogelijkheden, die bij ieder mens aanwezig zijn. Naast de vele han delingen die een patiënt verplicht is te doen of te ondergaan, wordt hij door dit werk gestimuleerd op vrijwillige basis iets te ondernemen. Hij is vrij om ermee te beginnen en ermee op te houden, hij mag zelf bepalen wat hij eventueel wil doen en hij ervaart door zelf iets te scheppen zijn vrijheid - ondanks zijn ge bondenheid door ziekte, invaliditeit of ouderdom. Primair houdt de bezigheids therapie zich bezig met het gezonde deel van de patiënt. Het is dan ook een be langrijk stuk positief werk, waaraan het Nederlandse Rode Kruis meer dan één steentje bijdraagt. Zomer-jeugd-toto: Zoals gewoonlijk organiseert Viola ook dit jaar weer haar zomer-jeugd-toto. Daar de competitie echter reeds kort voor de deur staat wordt de toto be perkt tot 5 weken, (andere jaren was dit 10 weken) A.s. zondag 2 augustus om 12 uur zal de eerste uitslag bekend gemaakt worden, de laatste trekking zal dus zijn op zondag 30 augustus. De uit slag zal wekelijks in ’Ons Weekblad’ be kend worden gemaakt. De prijzen zijn als volgt: le Prijs: 15% van de inzet; 2e Prijs: 10% van de inzet; 3e Prijs: 5% van de inzet. Doet allen mee aan deze korte toto, u steunt hiermede onze eigen voetbalclub. Pupillen-voetbal: Alle spelertjes die het vorige seizoen in een pupillen-elftal hebben gespeeld wor- ren a.s. zaterdag 1 augustus te 2.30 uur op het voetbalveld verwacht. Ook nieuwe rasheid de lucht voor het eerst tracht te veroveren. teds in de oudheid zochten de denkers ar middelen, waardoor de mens zich s vogels boven de aarde zou kunnen Jheffen. De grote Italiaanse kunste- *r Leonardo da Vinei, wist speelgoed- dicopters’ te fabriceren met kleine pa ften propellers, die recht omhoog ste il naar het plafond van zijn studeer eer. Hij tekende vliegtuigmodellen, op enkele bizonderheden na, een ffende gelijkenis vertonen met het mo- rne vliegtuig. onderlijke ideeën werden geopperd; zo ardt er gesproken over een man, die weerde een groep adelaars te hebben dresseerd. Door deze voor een wagen spannen zou hij met hen de lucht in ®nen gaan. Een Fransman Besnier ont- terp een stel vleugels van licht, maar ftk hout, beplakt met mousseline, die 1 door middel van houten latjes aan n armen en benen bevestigde. Al gauw rak hem, dat het onmogelijk was zich e 'deze wijze in de lucht te verheffen; ain, larop bepaalde hij zich tot ’zwevende dingen’. In het begin sprong hij van e>ne hoogten, later uit de tweede ver- ePing van zijn huis en trachtte daarbij 'or gebruik van zijn vleugels zover mo- j dijk neer te komen. Tenslotte sprong an van zijn dak en maakte een veilige 'jvlucht naar de aarde. >ch vond de eerste ’vlucht’ niet plaats h een ’zwaarder-dan-lucht’ machine. let ligt in de bedoeling van de minister K sociale zaken en volksgezondheid de loongrens voor de verplichte en ■rmede dus ook voor de vrijwillige Lenfondsverzekering voor het jaar fc'l vast te stellen op 16.000,- (plus E normale verhoging op grond van de Bexcijfers.) I peildatum is, zoals bekend mag wor- verondersteld, 1 november. Wie dus j november 1970 een vast loon of Eal-i heeft dat niet hoger is dan de op- Knelde loongrens, blijft het gehele jaar Li verzekerd, als hij/zij niet van werk- ler verandert. I wel: tot het vast loon of salaris Irdt niet gerekend de ploegentoeslag Lh de toeslag voor onregelmatig werk. In een smaakvol ingerichte zaal van ho tel Bellevue te Chaam houdt de werk groep Chaamse historie een tentoonstel ling die alleszins de moeite van een be zoek waard is. De organisatoren hebben hier, zowel wat de historie als de kunst voorwerpen betreft, een goede basis ge vonden die uitstekend harmonieert. Olieverfschilderijen, etsen, aquarellen, en gouaches zijn hier te zien van jonge en veebelovende Bredase kunstenaars J. Boetzkes, Maj. van Leest, J. Michielsen, en D. J. Rovers. Juist de uiteenlopende opzet en technieken accentueren deze kunstwerken. Deels hebben de afbeel dingen betrekking op het Brabantse landschap, deels werd het motief gevon den in de natuur of voorwerpen. Deze goede inbreng op de tentoonstelling is op zeer overzichtelijke wijze geëxposeerd Ander goed en bijzonder mooi werk is er te zien van Regina Delahaye en Piet Bais, resp. sierraden en handweefstoffen Het vervaardigen van handweefstoffen is overigens iedere donderdagmiddag te zien tesamen met pottenbakken van An- nemiek van Kooten en spinnen van Elly Appelman. Het tentoongestelde prentmateriaal uit Chaamw.o. materiaal uit het gemeente archief geeft een bijzonder aardig beeld uit lang vervlogen dagen. Oude dorpsge zichten van weleer zijn thans in vele op zichten onherkenbaar geworden door de groei van dorpskernen. Bovendien is ook hier aandacht besteed aan het vereni gingsleven. Oude prentbriefkaarten to nen ons de harmonie St. Cecilia in haar glorie-jaren, de Chaamse voetbalclub en andere hoogtepunten van Chaam in de laatste zeventig jaar. Eveneens is aan het Chaamse wielerspektakel, de Acht, aandacht geschonken. Fraai foto-materi- aal werd hiervoor door het comité De Acht van Chaam beschikbaar gesteld. Uit verslagen en overzichten wordt een beeld gegeven van de verschillende moei lijkheden waarmede renners soms te kampen hadden, o.a. loslopende paarden die valpartijen veroorzaakten. De gehele tentoonstelling heeft met het mooie bloemschikwerk van mevr. Opree een feestelijk tintje gekregen. Deze goede expositie in hotel Bellevue te Chaam is ruimschoots en bezoek waard. Het toont bovendien de grote activiteit van een nog zo jonge vereniging als die van deze werkgroep Chaamse historie. 1 van het feit dat het Istreeks die tijd 100 jaar geleden zal L dat te Castelré op Baarle- Issau’s grondgebied vanuit het bele- Ide Parijs (oorlog 1870-1871) per bal- de eerste luchtpost arriveerde en dit I te Castelré en Baarle respectievelijk 19 en 15 augustus a.s. feestelijk zal Irden herdacht, komt Baarle ongetwij- |d weer eens van heinde en verre in [publiciteit. Ij geloven dat het in dit verband wel L interessant kan zijn over de ballon- Irt.in het algemeen te worden geinfor- Terd en menen dat het best te kunnen Ln aan de hand van een brochure die lit eens geschreven is door de wereld- Lnde balloncommandant Drs. Jan lesman onder dezelfde titel die wij Irboven hebben gebruikt en die ik ge- fcltelijk citeer en van verbindende tek- p voorzie. ke Jules Vernes’ ballonverhaal ’vijf we lt in een luchtballon’ gelezen heeft, zal ij de romantische en avontuurlijke be- lenissen gehunkerd hebben dit alles tlin dichtbij te kunnen zien en mee te ■ken. Wr/nu, een van Europa’s meest vermaar- k| balloncommandanten, de Nederland- [gezagvoerder J. Boesman, die elf jaar lor zijn genoegen vele malen de lucht [gaat heeft getracht het reisverhaal In 1863 werkelijkheid te maken en de Igbladen vermeldden dat een Neder- lidse luchtballon van Denemarken naar [eden was gevaren met de recordsnel- lid van 70 km per uur. Nauwelijks wa lt de luchtreizigers geland, of men ft te vertellen dat zij proeven aan het men waren om te onderzoeken of de htasie van Jules Verne in werkelijk- id uitvoerbaar was. p later gevolgde tochten naar Zweden, pnemarken, Engeland, Frankrijk, Afri- I en naar nog zuidelijker streken h de ballonvaarders zeker nog kt avonturen beleven. r zullen verschillen zijn tussen Icht en de fantasiereis van de Franse prijver. Jules Verne liet zijn held, Dr. Imuel Ferguson opstijgen van het ei nd Zanzibar aan de Oostkust van A- ïka. De start van de moderne expedi- vond echter in Europa plaats; enige thten boven Nederland. Verder werd er veel uitgestrekter gebieden gevaren ,n Verne kon voorzien. 'enals Dr. Ferguson zijn vaartuig te il de avond liet landen om hem voor volgende dag weer in orde te maken, 1 ook commandant Boesman zijn bal- n tijdens de nacht weer bedrijfsklaar aken, hoewel hij het plan heeft ook en- ikn le keren ’s nachts door te blijven va- :enn. De Commandant neemt - evenals het boek - zijn vriend mee, de heer de Vos, die ook in het bezit is van n bailonvaardersbrevet. Een bediende 1 in het reisgezelschap ontbreken, maar arvoor in de plaats komt de htgenote van de Commandant, Me euw N. Boesman-Visscher, die als e- ge vrouw in Nederland is gebreveteerd ooi deze ballontochten wordt onze indacht in de tijd van helicopters. Sky- aser. Constellations, DC-6's en ande- HOE OUD IS HET VOETBALSPEL Zo oud als ze in Engeland aan sport doen,’ hoor ik een ijverig voetballer al uitroepen! Goed, maar hoe kwamen de Engelsen aan dat spel? Die hebben het van de Romeinen geleerd! Deze we- reldveroveraars kenden al een balspel tussen twee partijen, waarbij de éne par tij moest proberen ’het leder’ over de lijn van de andere te trappen. De En gelsen noemden dit kostelijk vermaak ’camp’ en dat ’camp’ is niets anders dan een afkorting van het Latijnse ’campus martius’ of: exercitie-terrein! Ik sprak daar zoëVen van ’het leder’, maar men snapt wel, dat er in die da gen van lucht-ballen geen sprake kon zijn. Te Chester wist men al op héél goedkope wijze aan een bal te komen: hij bestond uit het afgehouwen hoofd van een Noorman! Ja, de zeden waren in die dagen nu eenmaal niet zo teer als tegenwoordig. Vooral in de kinderjaren van het voetbal moest men sterke bot ten hebben om een robbertje mee te verchten te spelen, bedoel ik! Ge broken armen en benen, ontwrichte le dematen, gekneusde ribben waren- aan de orde van de dag. Nog in 1830 onderscheidde men in En geland ’rough play’ - ruw spel, en ’ci- vil-play ’beleefd spel’. In het laatste, aldus luidt een beschrijving, ’there is no boxing’, wordt er niet gebokst!’ De waarnemer voegt er aan toe, dat een roughwedstrijd, gemeenlijk tussen twee twaalftallen, meestal eindigde met blau we ogen, bloedneuzen, gebroken sche dels of scheenbenen! Omtrent 1531 meende men reeds het voetbal van de aarde te moeten wegvagen. Een Engels edelman, Thomas Elyot, sputtert heftig tegen 'voetbal dat niets anders is dan beestachtig geweld en buitengewone ruw heid!’ Koning Edward II moest al even min iets van ’dat gedraaf achter grote ballen’ hebben en verbood het (1314). Ondanks al deze tegenwerking wist de sport zich door te zetten en Koning Ka rei II organiseerde zelf een match tus sen zijn personeel en dat van de Hertog van Albemarle! Men moet niet denken, dat de voetbal vroeger jaren alleen maar over zorgvul dig geschoren en gekalkte grasvelden rolde! Nog minder, dat de grootte van het speelterrein en de breedte der goals met de duimstok werd nagemeten, of dat de scheidsrechter een chronometer gebruikte om de duur van het ’spel’ te controleren! D’r vielen doden en gewonden, suppor ters vonden hun einde in een rivier, waar ze roekeloos insprongen om de bal niet uit het oog te verliezen. De schemering maakte een einde aan de veldslag! De voetbal was dan allang naar de eeuwige trapvelden verhuisd; een half dozijn de zelfde weg opgegaan! De vermoeide bal- drijvers werden met pannekoekeh en de nodige of onnodige potjes bier opgekik kerd; ruiters mengden zich in de volke renslag’ en probeerden de bal naar het mijlen-verwijderde doel te dragen, daar in gehinderd door ruiters der andere par tij. Het was, om kort te gaan, een hek- sensabbath van belang! Gedurende de jaren tussen 1820-1840 werd van voetbal in Engeland niet veel meer vernomen. Alleen de vermaarde kostscholen hielden het spel nog gaan de; bv. Eton. De eerste geschreven spelregels werden opgesteld in 1846 voor Cambridge; in 1863 kwam de ’football-association’ tot stand; pas daarna verbreidde het popu laire spel zich over heel de wereld. Nog één vraag: hoe kwamen Caesar’s soldaten aan het spel? Waarschijnlijk van de Grieken: Homérus, de Griekse dichter, rept er reeds van 900 v. Chr.. In het woordenboek van den Athener Pollux (180 n. Chr.) wordt deze sport eveneens genoemd! Het was de ballon, die het eerst het luchtruim koos! De twee mogelijkheden, het zwaarder-dan-lucht systeem (vlieg tuig) en het lichter-dan-lucht systeem (ballon) zijn eeuwen lang rivalen ge weest, waarbij nu eens de een. dan weer de ander de leiding had in de wedstrijd de belangstelling en het enthousiasme van het publiek op te wekken. Dank zij de vleugel, waarmee de mens de lucht kan overwinnen, heeft het vliegtuig zo’n snelle en grote ontwikkeling doorge maakt. Maar daarnaast heeft de ballon een plaats weten te behouden. De bal lonvaart stelt andere eisen, maar biedt ook tal van mogelijkheden die het gewo ne vliegtuig niet kent. Juist daarom is ze onze belangstelling ook thans nog ten volle waard. En die belangstelling kan ten volle worden bevredigd, wanneer Nederlands bekende ballonvaarder, de heer Boesman, zelf over zijn ervaringen spreekt. We herinneren ons waarschijnlijk alle maal nog wel de tijd, dat we in verruk king staarden naar onze speelgoedbal- lons, hoe we huilden als deze plotseling aan onze vingers ontglipte en de lucht in steeg, hoger, steeds hoger, meege voerd door de wind. We konden het niet begrijpen Moeilijk is de verklaring niet. Lucht heeft een bepaald gewicht. Wé realiseren ons dat niet, omdat ons lichaam dit gewicht ongemerkt draagt. Een speelgoedballon is gevuld met gas, dat lichter is dan de lucht. Daarom stijgt hij op in de lucht, evenals een houten vlot drijft op het water. In 1776 werd in Engeland door de na tuur- en scheikundige Henri Cavendish een van de gassoorten ontdekt, die men tegenwoordig nog wel in luchtballons ge bruikt. Hij noemde het ’ontvlambaar gas’ maar de idee kwam niet bij hem op. het aan te wenden om ermee in de lucht te stijgen. Het gas was waterstof. Het was de Italiaanse geleerde Tiberius Cavallo, die met een met waterstof gevulde bal lon opsteeg. Maar anderen hebben de eer, dat zij de oude droom der mensheid - vliegen - in principe hebben verwezenlijkt door het uitvinden van het principe van onze hui dige luchtballon. Er ligt in Frankrijk een heel klein stad je, het plaatsje Annonay, dat is de ge boorteplaats van ’het vliegen’. Het recht zich zo te noemen komt haar en alleen haar toe. Meer dan twee eeuwen geleden stond in Annonay een papiermolen. En uit het materiaal, dat door deze molen werd afgeleverd, ontstond de eerste bal lon! De papiermolen was het eigendom van een zekere Mongolfier. Deze had drie zoons. Het was een groot verlangen van vader Montgolfier om zijn zoons te zien opgroeien tot geleerden. De beste lera ren werden aangezocht. Al spoedig wa ren vooral de beide jongste zoons door de wetenschap gegrepen, zij studeerden, zij onderzochten, terwijl zij hun ogen goed de kost gaven. Het waren vooral de wiskunde, de scheikunde en natuurkundi ge philosofie, die hen boeiden. Door de dood van hun vader en hun oudste broer werd de papiermolen hun eigendom. Maar de wetenschap liet hen niet meer los en boezemde ze meer belangstelling in dan de molen. Het was een opwinden de tijd. Een tijd van uitvindingen en ont dekkingen op allerlei gebied. In Ameri ka werd door de kolonisten snel een na tie ontwikkeld. Pioniers trokken west waarts op zoek naar onbekende gebieden De geest van avontuur maakte de we reld zowel rusteloos als nadenkend. In die tijd leefden de gebroeders Montgol fier in Frankrijk en ook zij ondergingen de invloed ervan. Joseph Michel en Jaques Etienne Mont golfier begonnen hun studie op alge meen terrein, maar met een bijzondere belangstelling voor de luchtvaart. Het was Joseph, die zijn gedachten het eerst onder worden bracht. Hij wees Etienne op de rook, die uit een schoorsteen op steeg en op de stukjes papier en vonk jes, die als het ware door de rook wer den meegevoerd. Joseph vroeg zich af, of het niet mogelijk zou zijn, diezelfde rook een zwaarder voorwerp mee te laten voe ren. De broers bespraken dit vraagstuk en vergeleken de rook met de wolken boven hen. Zo kwamen zij tot de eerste, belangrijke stap. Zij vervaardigden een zak en verzamelden daarin de rook, die opsteeg uit een door hen aangelegd vuur Zij meenden, dat het vuur een soort gas ontwikkelde, dat lichter was dan lucht, waardoor er een stijgkracht kon ont staan. Zij wisten niet, dat hete lucht uit zet en dat daardoor de stijgkracht ont stond. zekerde op kosten van het ziekenfonds kon worden behandeld. Daar is nu verandering in gekomen. Als de tandarts nu verklaart dat de - toen particuliere - patiënt door hem een half jaar of korter geleden gesaneerd werd, dan kan het ziekenfonds hem van het begin af aan als een gesaneerde verze kerde beschouwen en op grond daarvan een saneringskaart afgeven. De ongevallencijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek tonen het kort en zakelijk aan: de tijd dat duizend do den de schrikbarende tol zal zijn van het Nederlandse vakantieverkeer lijkt aan gebroken. De gestage stijging van de on gevallencijfers in voorgaande jaren 1965 (juni t/m augustus) 723 doden, 1966: 738 doden, 1967: 821 doden, 1968: 837 doden en in 1969 (juni t/m augustus) 906 doden en 15.000 gewonden, recht vaardigt deze verwachting. Met bovenstaande cijfers in gedachte en met de wetenschap dat vele tienduizen den Nederlanders zich op dit moment gereed maken voor de vakantie, is het Verbond voor Veilig Verkeer gestart met een actie, waarin onder het motto ’2 uur rijden - uur rust’, de aandacht wordt gevestigd op een aantal veiligheidsaspec ten. De grootste drukte op onze wegen wordt verwacht op 10 juli als het westen van Nederland (Noord- en Zuid-Holland, U- trecht alsmede Gelderland ten noorden en westen van de grote rivieren) plus de metaalindustrie de uittocht begint. Bo vendien beginnen half juli de schoolva kanties in Noordrijn-Westfalen en barst de Duitse toeristenstroom los, niet al leen in ons land maar ook op de Duitse wegen. Een tweede hausse op de wegen volgt op 24 juli wanneer het oosten en noorden van het land, de bouw- en ne- venbedrijven en de textielindustrie aan de beurt zijn. Tijdens deze ’pieken’ zal het Verbond aan de vele Nederlanders, die hun va kantie in het buitenland gaan doorbreng en en daarbij met hun auto vaak lange afstanden zullen afleggen, aan de be langrijkste grensovergangen folders met een aantal belangrijke tips en een mil joen sërvetten met de slogan ’twee uur de banden) en natuurlijk: rijden - kwartier rust’, uitreiken. Bij het Nederlandse Rode Kruis zijn op het ogenblik 132 bezigheidstherapeute- welfareleidsters en 80 bezigheidsthera- peute-welfarewerksters in dienst, die werkzaam zijn in ongeveer 120 zieken huizen, revalidatie-centra, verpleeg- en verzorgingsinrichtingen. Daarnaast ver richten nog eens 5500 vrijwilligsters het welfare-werk bij langdurige zieken en in kleine bejaardencentra. Cijfers, die aan tonen dat dit werk, dat pas na de oorlog op gang is gekomen, zich sterk heeft ontwikkeld. De bezigheidstherapie heeft zich ontwik keld uit het begrip .welfare’, dat in de oorlogsjaren in Engeland en Amerika ontstond. Het eerste doel was om gewon de, zieke of invalide militairen afleiding te bezorgen en een bezigheid te verschaf fen waardoor hun gedachten werden af geleid van hun ziekte of handicap en het genezingsproces werd bevorderd. Na de oorlog werd dit werk ook bij ge wonde militairen in Nederlandse hospi talen bedreven en werden ook anderen er mee geconfronteerd: medici, para-me- dici, verpleegsters enz.. Al spoedig ont stond de behoefte om dit werk op vak kundige wijze uit te breiden. Gewenst waren een meerdere kennis van de tallo ze handvaardigheidstechnieken (om be ter te kunnen variëren), een ruimer in zicht in de verschillende ziektebeelden (om de technieken daarop af te stem men) en een grotere kennis op sociaal maatschappelijk gebied (om op verant woorde wijze met de patiënt te kunnen spreken en samenwerken). Het gevolg was dat in Nederland twee scholen ontstonden, waar bezigheidsthe rapeuten konden worden opgeleid: één van het Nederlandse Rode Kruis (te E- pe) en één van de Katholieke Stichting de Zonnebloem (te Breda). Deze scholen bestaan nog steeds, maar het leerpakket is in de loop der jaren sterk uitgebreid. De opleiding valt onder de Wet op het Voortgezet Onderwijs, afdeling Sociaal Pedagogisch Onderwijs en wordt ge steund door het ministerie van Onder wijs en Wetenschappen. De opleiding tot bezigheidstherapeute-welfarewerkster duurt ongeveer anderhalf jaar, met daar na nog een vervolgopleiding van een half jaar tot bezigheidstherapeute-wel- fareleidster. De beroepskrachten worden regelmatig bijgeschoold, opdat zij vertrouwd zijn met de nieuwste technieken en de ont wikkelingen in het ziekenhuiswezen. De welfare-vrijwilligsters worden geschoold door middel van cursussen, die door ze ven bezigheidstherapeuten van het Ne derlandse Rode Kruis in het gehele land worden gegeven. Zo’n cursus duurt twaalf middagen of avonden. De gunstige uitwerking van de bezig heidstherapie is reeds bij duizenden pa tiënten gebleken. Het voornaamste effect een Giropas

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Ons Weekblad | 1970 | | pagina 7