WEKELIJKS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR DE GEMEENTEN
ALPHEN EN RIEL - BAARLE-NASSAU - BAARLE-HERTOG - CHAAM
e. o.
60-jarig bestaan
F
De St. Martinuskapel
op Den Druisdijk
'Landbouwers Welvaren1
Chaam
Wij gaan
„Actie Korenaar"
naar Rome
Mijn briefke
naar
CANADA
Kermis oriënteringsrit
Alphen
DRUKKERIJ DE JONG
Baarle-Nassau
zaterdag 26 sept. 1959
Nummer 39
In de naaste dienen we toch immers
BAARLE-HERTOG
BAARLE-NASSAU
CHAAM
heb ik nog niet kunnen achterhalen, verkeerd.
van
kan zijn.
Evenmin
waren aan
goede voornemens,
Een jonge boer.
Onze dorpsgenoten de heren H. de
Kanter en G. Verheijen slaagden in de
afgelopen week voor het examen hoofd
akte onderwijzer.
De heer de Kanter is inmiddels reeds
benoemd tot onderwijzer in Gellicum
(Gld) en zal maandag a.s. zijn functie
aldaar aanvaarden.
De Burgemeester,
F. M. A. de Grauw.
Op het te Amsterdam gehouden exa
men slaagde onze dorpsgenoot de heer
A. M. Mathijssen voor gezel in het me
taal draaien.
Christus zal hun adem doen stokken en
hun een onvergetelijke herinnering mee
naar huis geven. Het is ondoenlijk een
Rome-reis te beschrijven, dat moet men
meegemaakt hebben, dat moet men
aan de lijven ondervonden hebben.
We gaan door in Alphen de reis voor
te bereiden. Verschillende meisjes heb
ben zich al opgegeven, anderen staan
op het punt dit te doen, maar eenmaal
komt de dag, dat de inschrijving wordt
afgesloten en dat men zich niet meer
kan opgeven. Deze maand hebt U nog
de kans! Maandag 5 oktober is het
weer bijeenkomst om 8 uur in het Wit-
Gele Kruis-gebouw, laat iedereen aan
wezig zijn, breng uw spaargelden mede,
wanneer U werkelijk wilt is Rome ook
voor U te bereiken.
Het Gemeentebestuur van Baarle-
Nassau maakt bekend dat vanaf vrijdag
2 oktober a.s. het huisvuil alleen nog
wordt opgehaald indien dit wordt klaar
gezet in de daarvoor bestemde vuilnis
emmers dan wel in emmers die ter keu
ring zijn aangegeven.
Baarle-Nassau, 24 september 1959.
Het Gemeentebestuur voornoemd,
De Secretaris,
H. F. van Gompel.
Donderdag 30 september en 1 oktober
a.s. zal de Coöperatieve Zuivelfabriek
„Landbouwers Welvaren” te Chaam
haar 60-jarig bestaan herdenken.
Om kwart over 5 ’s middags zal in de
parochiekerk een H. Mis worden opge
dragen, waarbij vanzelfsprekend de le
den met hun echtgenoten verwacht wor
den.
Om 6 uur volgt dan de feestvergade-
ring in zaal Bellevue, te openen door de
voorzitter van de vereniging de heer
J. P. A. Schoenmakers, waarna door de
Weled. Zeergel. Heer. Ir. Dijkstra, secre
taris van de Brabantse Zuivelbond, een
feestrede gehouden zal worden..
Omstreeks half 8 zullen de leden van
de vereniging met hun echtgenoten aan
zitten aan een koffietafel, waarna rond
9 uur enkele actuele filmvoorstellingen
vertoond zullen worden, waaronder o.a.
opnamen van Prinsjesdag en de komi
sche Nederlandse film „Fanfare”.
Na deze filmvoorstelling zal deze een
voudige viering van het 60-jarig be
staan door de voorzitter gesloten wor
den.
Het College van Burgemeester en
Schepenen brengt ter kennis dat de
thans in herziening zijnde kiezerslijsten
bestaandè uit een hoofdlijst en drie aan
vullende lijsten, voorlopig afgesloten op
20 september 1959, ter inzage van het
publiek zijn neergelegd op het Gemeen-
tesekretariaat en op ’t Arrondissements
kommissariaat van 23 september 1959-
tot 10 februari 1960. Zij die bezwaren
tegen de lijsten wensen in te brengen
moeten deze richten tot het schepen
college ten laatste op 20 november ’59.
Geen klacht tot inschrijving van een
kiezer is ontvankelijk bij het Hof van
Beroep indien zij niet vooraf met al de
bewijsstukken aan het College onder
worpen werd.
Even een inlassing van mijzelf.
Het waren in die jaren heel troebele
en gevaarlijke tijden. Zeker tot en na de
twaalf- en tachtigjarige oorlog. Vriend
en vijand verwoestten en brandschatten
en plunderden onze arme inwoners en
de wegen waren uiterst gevaarlijk bij
dag en nacht vanwege stropers en ban
dieten. Daarom is het niet te verwonde
ren dat de pastoor van Riel, die de H.
Mis eens per week in de kapel moest
opdragen en nog twee keer in onze kerk,
dat deze - met reden en excuus voor
eigen levensgevaar - dikwijls aan zijn
verplichting dienaangaande niet kon
voldoen.
Geachte lezer,
Bij het aanschouwen van „Actie Ko
renaar” en „Aan alle inwoners van...”
enz. vraagt U zich ongetwijfeld af:
„Wat stelt dat nu weer voor?” of „Wat
heeft dat te betekenen?” Welnu, om uw
nieuwsgierigheid niet langer op de
proef te stellen, wil ik U hier enkele ge
dachten weergeven; gedachten die om
overpeinzing en bezinning vragen; ge
dachten welke U regelmatig weer in
Uw herinnering moet terugroepen.
Ongetwijfeld hebt U reeds via pers
en radio of tv al een en ander gehoord
of gezien over de noden in de wereld.
De laatste jaren is n.l. aan dit probleem
meermalen de aandacht geschonken.
Het is vooral de katholieke pers, aange-
moedigd door de missie-encycliek „Fi-
dei Donum” van wijlen Paus Pius XII:
die dit probleem actueel gemaakt heeft
en ons allen oproept om door gezamen
lijke krachtsinspanning; gezamenlijk
gebed en offer, de noden in de wereld
te helpen verlichten.
De missie-encycliek „Fidei Donum”,
dit betekent „De gave van het geloof”,
handelt over de katholieke missies, spe
ciaal de missie in Afrika, omdat daar de
toestand verre van rooskleurig is.
Zeer zeker wordt er door de missiona
rissen baanbrekend werk verricht, maar
wanneer U weet dat nog vier-vijfde deel
van de Afrikaanse bevolking verstoken
is van het katholieke geloof, dan is het
zonder meer duidelijk dat hier nog veel
gebeuren moet.
Het is ook niet alleen onze geloofs
overtuiging die verbreidt moet worden,
maar er moet een geheel nieuwe maat
schappij opgebouwd worden met zijn
noodzakelijke beroepen en dienstver
lenende bedrijven en daaruit weer voort
vloeiende stands- en vakorganisaties,
zoals wij deze kennen en ervaren.
Daarom worden er vanuit de KAJ en
RKJB leden naar de missies gezonden
om de missionarissen terzijde te staan
bij de vorming en opleiding van inheem
sen tot de verschillende beroepen en lei
ding geven bij de praktische arbeid. Het
gaat er dus om deze mensen te active
ren, de mogelijkheid te geven voor zich
zelf te kunnen zorgen; vrijheid in leven
en werken.
De RKJB tracht dit doel te bereiken
door de bouw van een landbouwschool
en proef boerderij in Tanganyika.
Niet alleen Afrika heeft de belang
stelling van de boerenjeugd, maar ook
de minder-ontwikkelde en door ’t com
munisme bedreigde gebieden in India,
de Philippijnen en Kenia e.a. De boeren
jeugd van Nederland heeft o.a. ook op
zich genomen de reis en verblijfkosten
van 6 agrarische jongeren uit de Philip
pijnen, Tanganyika en Kenia naar Lour
des, ter bijwoning van het wereldcon
gres van de boerenjeugd in mei 1960,
waarna 6 maanden verblijf in Neder
land om hier kennis te nemen van het
gezinsleven en het organisatieleven. De
ze jonge mensen zullen dan straks wan
neer zij weer naar hun land terugkeren
de grondleggers zijn voor opbouw van
een goed gezinsmilieu en leiding geven
bij de opbouw van ’n standsorganisatie.
U begrijpt dat aan dit project grote
kosten verbonden zijn. Daarom is een
actie op touw gezet, onder de naam
„Actie Korenaar” welke als volgt ge
realiseerd wordt.
In de week van 26 september tot 4
oktober zullen jonge boeren en boerin
nen bij U aan huis of aan de kerk
korenaren komen aanbieden tegen een
geringe vergoeding n.l. 25 ct per exem
plaar.
Wanneer U dan enkele van deze ko
renaren koopt, weet dan dat U door
deze daad uw naaste in nood helpt, in
wie Christus zelf tot U roept om voe
ding, kleding, huisvesting, om ontwik
keling, om werk, om vrijheid, kortom
om alles waarvan wij in zo ruime mate
kunnen genieten en profiteren. Steunt
Hierbij dan de laatste gegevens over
onze kapel. Ik vond ze in het manus
cript van onze onvergetelijke Dokter
Erens, deel 4, pagina 18. Hij heeft ze
gerangschikt onder de levensloop van
Dominé Magerman, die hier het (voor
hem) zwaar predik-ambt vervulde van
1670 tot 27 november 1702.
Hij was een rusteloze tobber. Zijn fi
nanciële mogelijkheden waren zeer be
nard. Altijd was hij daarom in de weer
om meer inkomsten te bekomen voor
zichzelf en voor zijn kerk en gemeente.
Het leven moet hem bijzonder zwaar
zijn gevallen. Wij beoordelen dit op een
afstand van 250 jaar en daarom veel
milder dan zijn dorpsgenoten in die tijd.
Hij stierf 27 november 1702 zonder mid
delen van bestaan. Hij was gehuwd met
Alida Overbeeck. Zij overleed 14 dagen
na hem. Van verdriet en waarschijnlijk
ook van zorgen. Er waren geen kinde
ren. Zijn erfgenamen hadden gehoopt
zijn meubelen vrij en onbelast te kunnen
verdelen. Zij moesten evenwel nog zijn
schulden betalen. 31 juli 1703 adviseer
de de rentmeester der geestelijke goede
ren dat hun een vierde van een jaar
tractement en de huishuur aan de erf
genamen moest worden uitbetaald.
Zijn opvolger Gabriël van de Velde
wérd benoemd 11 dec. 1702. Slechts
drie jaren leefde deze milde man in ons
dorp, want in 1705 overleed hij. Hij
schijnt veel beter in zijn privé-financiën
te hebben gezeten; want volgens de
dorpsrekeningen leende hij verschillen
de honderden guldens aan het dorpsbe
stuur, uit zijn privé-inkomen.
Kermismaandag belooft dit jaar een
drukke dag te worden. Onze Mosquito-
club organiseert voor de eerste keer ’n
grote oriënteringsrit voor alle Alpena
ren, die beschikken over ’n fiets, brom
fiets, scooter, motor of auto. De rit-
uitzetter heeft voor deze gelegenheid
iets aparts in petto. Dus laat iedereen
zijn geluk beproeven. Er is gezorgd
voor een collectie prijzen waar U van
achterover slaat, terwijl iedere deelne
mer een verrassing krijgt. Reeds tien
tallen gaven zich op, maar wij ver
wachten enkele honderdtallen. De we
gen moeten die dag zwart zien van de
oriënteerders.
Voor de goede orde en het vlot ver
loop van het geheel wordt U wel beleefd
verzocht om U vóór maandag bij onder
staande adressen op te geven.
U kunt gerust meedoen, want ieder
een die kan lezen kan deze rit vlot rij
den en ze is niet lang.
U kunt zich opgeven bij Jan Mathijs
sen en bij Dré Wouters en maandag
vanaf half 1 bij Piet Hendriks. (Knip
het reglement in „Ons Weekblad” van
vorige week uit en steek het in uw zak.)
De fietsen starten om 1 uur en de rest
om 2 uur. Zie advertentie.
Vriend Giel,
Ik heb ’ne brief gehad’ne dank
brief. Ik ben er zo freet mee as iets. Ik
neem ’m iedere dag mee naar den akker
om ’m over te lezen. Deur mijn toedoen
hee er iemand z’n tanden terug! Ge mot
mar ’ns horen wa tie schrijft.
Beste Harrie,
Gij hegget. al es een paar keer gehad
over die tanden van Jos van Raak, mar
nou denk dat opgelost is. Witte gij van
wie die zen? Nie? Da zen de mijn or. Ik
ha er gin erreg in, mar van de week en
fleje week stond er in jouwe brief da
gij een stel tanden in een glas water
Wies te liggen en nie wies van wie die
eigenlijk waren.
Ik denk zo. kom ik ga dieje mens mee
helpen zoeken want hij zal ze wel nie
missen. As ik ne mens tegen kwaam
vertelde ik mar gauw ne goeie bak en as
ie dan begos te lachen, kos ik net rap
in zijnen bek kijken of ie zijn tanden
nog ha. Mar heel Baol, Alphen en Riel
zit nog goed in zijn tanden.
Toen ik naar huis ree, zag ik aan de
overweg aan de Kalburg een man of
vier-vijf staan te gapen. Ik denk da is
’m, ikke rap van mijn fiets en docht
da’k ’m ha. Toen ik er dicht bij kwam,
bleek dat 't die mannen waren die daar
aan de overweg werkten. Die stonden
net effe uit te blazen, want dieje balk
die virtien dagen geleje aan den ene
kant van de lijn laag, ha’n ze net aan
den andere kant gelee. Op een bietje af
werken na is dieje weg dan ok al wir
klaar. Diejen es-bocht da waar een vuil
ding.
Mar nou ter zake Harrie.’Vurige week
ha’k last van mijn eigense tanden en zee
tegen ons vrouw, ik zeg: „Vrouw, zee
ik, ik zeg dieje linkse kies, aan de
rechtse kant van jou uit gezien, doe
zeer. Ik denk da’k mar eens naar de
smid ga en er een stukske af laat vijlen.
Hij heet da zo gedaan tussen de bank
schroef.” Toen ik ’s aves in bed kroop
kos ik ’t nie meer houwen en heb heel
da gebit in een kom water onder ’t bed
gezet, iets wa’k anders nooit doei. Toen
ik wakker wier wies ik nimmer waar ik
ze gelaten ha en docht da’k ze ingeslikt
ha. En ons vrouw keek net of ze ’t in
Keulen hoorde donderen. Vur de zeker
heid heb ik toen mar een week op ’t pot
je hopkes gebakken in de hoop dat ze
aan den een of andere kant wel de’r
eigen zouwen laten zien. Mar niks or.
Toen ik jouwen brief in de krant las,
docht ik witte wa, ik ga es naar Jos
van Raak, die heet er nog een stel in
overdaad. Nou ha’k da wel eerder ge
daan, mar ’t rengerde heel de week al zo
en ’t was nog nie bekwaam da ge ’nen
hond er dur stuurde. Toen ’t giesteren
droog was, zee ik tegen ons vrouw, ik
ga mar es kijken vuurdat den een of an
dere hond er mee gaat slijpen. En toen
kwam den aap uit de mouw.
Ons Jaans had ’s nachts da gebit uit
de kom water gehaald en wou dieje tand
eruit laten trekken zonder da’k ’t wies
en op mijn verjaardag ’s anderendaags
mijn verrassen mee nen getrokken tand.
Nou ha ze onderwege in de bus da geval
verloren en nie geweten waar ze ’t zoe
ken mos. Nou toen heb ik ze van alle
kanten bestoefd, dat ze toch zo’n goei
mens war en da’k ’t zo nie had bedoeld
en da ’t mijn schuld was en zoal.
Toen ben ik naar Baol gegaan en bij
Josse gezeet waar ik vur kwaam. Nou
wou ’t toeval dat die ok net mee zijn
tanden sukkelde en zijn gebit in de repa
ratie had vur te plomberen Agge daar
zelf nie bij bent doe da nie zo zeer he.
Hij zee dat er een stuk kiep tussen ha
gezeten op ’t fist van de motorclub.
Toen ik vroeg of ie es wou lachen, bleef
ie staan mee zijnen mond vol tanden,
mar nie van zijn eigen, want toen ik zee
dat ie zo’n mooi kufke ha begos ie te
lachen en toen zag ik ’t. Mijn tanden,
Harrie. Toen ben ik naar huis gesuk
keld, zo blij as en klein jong da pas tan
den ha gekregen. In alle geval mot ik
jou bedanken vur de moeite die ge mee
mijn het gehad en as dank daarvur
meude gij in mijn plak ne keer mee de
bus werkvolk mee rijen.
Tot zo wijd dieë brief. Ik weet nie van
wie tie is, want er stond ginne afzender
onder. Hij was in Castel gepost volgens
de stempel. Fijn, hé Giel, da ge zo veur-
naam bent da ge brieven krijgt hé.
Harrie van de Keutelberg.
Wanneer op Goede Vrijdag 15 april
1960 om 14 uur te Venlo de grote trei
nen met een paar duizend meisjes naar
Rome zullen vertrekken, zullen ook een
tiental Alphense meisjes mee kunnen
zingen: „Wij gaan naar Rome...”. Met
hulp van thuis, met sparen en met al
lerlei acties hebben zij de somma van
300,- bijeengekregen om „deze reis
van hun leven” mee te kunnen maken.
Zaterdag 16 april zullen zij om 6 uur
’s morgens in Milaan aankomen alwaar
het ontbijt wordt gebruikt. Twee uur
blijft de trein in Milaan stilstaan en dan
gaat het door naar Rome, ’s Middags
om 5 uur zal, de trein in het prachtige
nieuwe station „Rome-Termini” binnen
lopen, vanwaar de meisjes met een 46
grote autobussen naar de instituten ver
voerd zullen worden, avondeten en lo
gies. De andere dag is het Eerste Paas
dag. ’s Morgens Pausmis en ’s middags
vrij. Een vrije middag om kennis te ma
ken met de prachtige stad Rome. Een
wandeling naar het St Pietersplein en
de machtige St Pieterskerk, het hart
van de katholieke kerk. Zij zullen een
briefkaart en een postzegel kopen en
vragen quanto costa (hoeveel kost het)
om naar huis hun eerste belevenissen
mee te delen. Ze zullen lopen vanaf het
St Pietersplein over de Via Conciliazio-
ne (de grote boulevard recht voor de
St Pieter) naar de Engelenburcht (de
gevangenis gelegen aan de Tiber), zij
zullen gaan beseffen dat Rome en Citta
del Vaticano hun dromen nog overtref
fen.
Vijf volle dagen zullen zij in Rome ’n
programma afwerken, dat klinkt als ’n
klok. Vele autotochten zullen gemaakt
worden en bekwame gidsen zullen hen
het Rome van nu, maar ook het Rome
van vroeger laten zien.
Het hoogtepunt is natuurlijk de au
diëntie bij Z. H. Paus Johannes XXIII.
Dit zal plaats vinden woensdag 20 april
in de voormiddag, ’n Geweldig applaus
zal er losbreken, wanneer zij met eigen
ogen de H. Vader zullen zien, maar ook
zal hun hart voelbaar kloppen van aan
doening, wanneer zij de pauselijke zegen
zullen ontvangen. Deze persoonlijke ont
moeting met de plaatsbekleder van
Uitgave van
Deze beslissing viel dus 9 oktober
1698.
Dit is de allerlaatste aanhaling over
de kapel. Dus we kunnen besluiten met
de zekerheid dat de gesloten kapel
(1648) hoe langer hoe meer verviel en dus deze actie naar vermogen, zij is
dat haar ondergang onvermijdelijk was waard gesteund te worden, omdat zij
na 1698. Wanneer ze afgebroken werd beoogt hulp aan de naaste, die in nood
Dokter Erens vervolgt nu:
Dominé Magerman was een onderne
mend man. De kapel van de H. Marti-
nus op de Druysdijk, waarin voortijds
enkele malen in de week de H. Mis werd
opgedragen en die sinds het openbaar
wegvallen van de katholieke eredienst
verlaten stond, had zijn belangstelling.
Zou het niet mogelijk zijn - zo dacht
en verlangde hij; om deze kapel in het
bezit van zijn hervormde gemeente te
verkrijgen. Zou hij dan de predikatie
van die kapel niet verbinden met zijn
predikatie in de Alphense kerk.
Zijn motief bij de aanvrage was:
langs die kapel liep een grote passage
van reizigers. Het was feitelijk de beste
gelegenheid van de Baronie om de voor-
bijgaanden en nabijwonenden voor de
godsdienstzaak te winnen. Als oudste
predikant van de classis van Breda
mocht daarom hem het voordeel, daar
aan verbonden, gegund worden. Aldus
zijn verzoek aan de Raad!
Het verzoek werd echter niet ingewil
ligd. Zo was de beslissing van 9 oktober
1698. Huibert Kip, rentmeester van de
geestelijke goederen, had over deze zaak
gerefereerd als volgt:
Hij geeft toe dat de kapel ligt op de
route van Breda naar Maastricht. (De
nieuwe Maastrichtse baan, zo wordt ze
tegenwoordig genoemd.) Hij vraagt
zichzelf echter afvoor wie in die kapel
dienst kan worden gedaan. Voorbij
gaande reizigers blijven er niet pleiste
ren en in de omliggende huizen woont
geen enkele gereformeerde. Daarom zal
het nutteloos zijn de kapel tot „combi
natie” in te richten en daaraan een
tractement te verbinden, dat meer zou
strekken tot onderhoud van de familie
de predikant dan het vruchtbaar
welke akkers cijnsplichtig t
de kapel. Evenmin: voor Christus zelf en uiteindelijk moeten we
hoeveel geld aan wie deze verkocht zijn hierop ons leven en werken richten,
door de rentmeester der geconfistreerde
goederen of door de latere Bataafse re- I
publiek. Bij verdere bestudering van het
7-delig boek van Erens, vinden we mis
schien nog een en ander. Dan publice
ren we dat alles. W.B.
Aan deze astie is nog een speciale at-
traktie verbonden n.l. een loterij. Op
elke korenaar staat een nummer, waar
mede U nog bezitter kunt worden van
een televisietoestel of een van de vele
andere waardevolle prijzen. De trekking
van deze loterij is op 19 oktober.
I Jonge boeren en boerinnen van Al
phen en Riel, Baarle-Nassau en Ulico
ten, doet uw best en probeert toch
minimaal 6 korenaartjes per lid te ver
kopen. Probeer de gratis Lourdesreis
te winnen, welke dcor het Centraal Be
stuur beschikbaar is gesteld voor de
gene die de meeste korenaartjes ver
kocht heeft.
Succes met uw
God lone het U.
ZUIVELFABRIEK
GESLAAGD
GESLAAGD
COÖPERATIEVE
HUISVUILOPHAALDIENST
BEKENDMAKING
Neerlegging der voorlopige kiezerslijs
ten die van kracht zijn van 1 mei 1960
tot 30 april 1962.
Aan alle inwoners van Alphen en Riel,
Baarle, Chaam en Ulicoten,
S WEEKBLAD
